Kristof Gryspeerdt startte begin februari als taxichauffeur met vaste standplaats aan het station rechtover Kaffee Lagaar. “Ik reed na mijn studies al enkele jaren als taxichauffeur en heb die draad nu bijna dertig jaar later weer opgepakt”, zegt hij.
Kristof (50) woont op een appartement in de Stationsstraat, vlak naast de oprit naar het stadhuis. Hij is automecanicien van opleiding maar oefende dat beroep nooit uit.
“Omdat ik niet zo graag vuile handen heb”, lacht Kristof. “Alle gekheid op een stokje, ik ben van jongs af iemand die graag met mensen omga. Vandaar dat ik eerst in de horeca belandde. Onder andere in The Locs en Billboard in Roeselare én discotheek Olympia in Izegem. Daarna werkte ik als taxichauffeur voor taxibedrijven in Kortrijk en ook nog een 2-tal jaar als zelfstandig taxichauffeur in Roeselare.”
Marbella
Tot Kristof een keer met vakantie ging naar Torremolinos. “Met de idee in mijn achterhoofd om daar misschien te blijven en te werken. En ik ben er ook gebleven en vestigde me in Marbella waar ik 20 jaar woonde en werkte. Eerst als portier in een discotheek. Dat was de tijd dat het toerisme daar 365 dagen op 365 dagen hoogtij vierde. Jaren later – en zeker als de euro de eenheidsmunt werd in de Europese Unie – evolueerde dat ook naar seizoentoerisme zoals bij ons aan de kust.”
Spaanse vriendin
“Ook de tijd dat buitenlanders met hun ‘zwarte’ centen naar Spanje kwamen om er een eigendom te kopen was definitief voorbij. In de andere periodes zijn daar alleen de bewoners en de gasten die er een buitenverblijf hebben. Ik kende er wel een mooie tijd. Zeker toen ik na 2 jaar een eigen café startte in de haven van Puerto Banus. Geen café gericht op de Belgische toeristen, gewoon een jeugdcafé waar een internationaal publiek naartoe kwam, mensen met wie ik graag kennis maakte. Maar die drukke perioden werden steeds korter en korter en er was minder te verdienen met het café.”
Toen Kristof naar Spanje trok kon hij geen woord Spaans. “Ik het begin dat ik mijn eigen café had, sprak ik behalve hier en daar een woordje Spaans hoofdzakelijk Engels. Toen ik in ‘t café met personeel werkte, was het niet evident als ik geen Spaans sprak en zij geen Engels. Toen leerde ik een Spaanse vriendin kennen met wie ik acht jaar een relatie had en dan leer je uiteraard het snelst de taal. Nu spreek ik vloeiend Spaans.”
Weer aanpassen
De laatste jaren dat Kristof in Marbella woonde was het crisis in Spanje.
“Ik stopte met het café, werkte een vijftal jaar in een Engelse pub en viel dan zonder werk. En als je geen werk hebt, kan je moeilijk in Spanje blijven omdat je maar zes maanden een werkloosheidsuitkering krijgt. In 2011 kwam ik terug naar Vlaanderen. En ook dat was weer aanpassen voor mij. Ik kon aanvankelijk weer terecht in de horeca, onder andere in Kaffee Lagaar. Daarna werkte ik bij Meubelen Astrid en nu rij ik voor Meubis uit Maldegem, een bedrijf dat online meubelen verkoopt. Ik lever de meubelen aan huis. Op mijn leeftijd wordt dit wel een heel lastige job. Vandaar dat ik al een tijdje uitkeek om iets anders te doen. Uiteindelijk keerde ik naar mijn oude liefde terug: taxivervoer. Ik rij graag in auto en ontzie me geen kilometers én ik ben heel graag onder de mensen….”
Na jaren in de horeca heb ik geen schrik van agressie of dronkaards
Kristof moest eerst een taxivergunning en vaste standplaats aanvragen bij Stad Izegem. “Er zijn twee soorten vergunningen: die voor personenvervoer en dat zijn de chauffeurs die vooral luchthavenvervoer en dergelijke doen, ritten die meestal vooraf gepland worden. Ik kreeg van stad een taxivergunning met standplaats aan het station, rechtover Kaffee Lagaar en op nog geen 100 meter van bij mij thuis. Ideaal! In tegenstelling met wie personenvervoer doet heb ik een taximeter in de auto.”
“Wie mij vraagt voor een rit betaalt 2 euro instapgeld en 1 euro per kilometer. Je moet ook vooraf geen afspraak maken. Gewoon bellen en als ik vrij ben kom ik af. Als taxichauffeur worden het ook voor mij vooral avond- en nachtritten. Klanten oppikken in het uitgaansleven. Schrik van agressievelingen of dronkaards heb ik niet na al mijn jaren ervaring in de horeca.”
Voor Kristof is het de eerste maanden uitkijken of de job van zelfstandig taxichauffeur leefbaar zal zijn. “Het wordt wel zes dagen op zeven werken. Alleen de maandag zal mijn snipperdag zijn. Anders zou die job niet uit te houden zijn. Meer info op mijn Facebookpagina.”
(IB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier