Krak van Ichtegem: “Gelukkig met de aandacht voor Down”

Wies, Wouter, Siebe, Jietse en Sofie samen op de foto. © foto Coghe
Mia Vanacker

“Mijn vrouw stond te springen in de living, toen ze vernam dat ze Krak van de gemeente geworden was.” Aan het woord is Wouter Vanhonsebrouck, de echtgenoot van de Ichtegemse Krak Sofie Jansseune. Sofie werd genomineerd voor haar inzet voor Down Syndroom West-Vlaanderen. De vereniging probeert een lichtpunt en steun te zijn voor ouders die, net als Wouter en Sofie, met de geboorte van een Down-kindje geconfronteerd worden.

Toen Jietse eind december 2013 als tweede kindje van Wouter en Sofie geboren werd, stond hun leven toch even stil. “Ik had al een vermoeden dat er iets niet oké was, maar pas enkele uren later kregen we te horen dat ons dochtertje het syndroom van Down had”, herinnert Sofie zich.

“Omdat ik zelf in een school voor buitengewoon onderwijs werk, wist ik vrij goed welke impact dit op ons gezin zou hebben, maar we hebben Jietse onmiddellijk aanvaard. En zie, nu is ze vijf jaar geworden en op zondag 13 januari vierden we haar verjaardagsfeest.”

BIO


Privé: Sofie Jansseune is 36 jaar, getrouwd met Wouter Vanhonsebrouck (36) en samen hebben ze drie kinderen: Siebe (7), Jietse (5) en Wies (6 maanden). Het gezin woont in de Dorpstraat in Bekegem.


Loopbaan: Sofie studeerde voor onderwijzeres aan KHBO, het huidige Vives. Na een jaartje eerste leerjaar in Oostduinkerke en enkele interims werkt ze sinds 2005 in De Strandloper.


Hobby’s: haar grootste hobby is naaien. Verder verdeelt ze haar tijd aan haar job, het huishouden, Down Syndroom West-Vlaanderen en haar drie ‘kadeetjes’.

Die avond verschijnen op Facebook foto’s van een stralende Jietse met quotes van een even gelukkige moeder: “Lieve meid… al 5 jaar meer dan ons zonnetje in huis; Je bent een prachtige minimadam!!! Zalig keuntje! Altijd je eigen simpele pure zelf. Zo mooi ben je.”

Want haar Krak-titel heeft Sofie aan haar vijfjarige dochter Jietse te danken. “Zonder haar waren wij wellicht niet met de vereniging Down Syndroom West-Vlaanderen in contact gekomen”, meent Sofie.

Positieve aandacht

“Wij hebben ervaren dat ondersteuning, hulp, raad, advies, gesprekken met andere ouders je effectief vooruit helpen. Niet alleen met allerlei praktische zaken, maar ook op mentaal en emotioneel vlak. Wie een kindje met Down krijgt, belandt in een rollercoaster van emoties, vragen, onzekerheden….

Down Syndroom West-Vlaanderen was en is een steun voor ons. In die mate, dat we ons actief gingen engageren en meehelpen denken voor initiatieven.”

Down West-Vlaanderen organiseert jaarlijks een quiz – dit jaar in De Boshalm in Torhout op 22 maart – , een paaseierenraap en een sinterklaasfeest voor de kinderen. Maar ook voor de ouders zijn er toenaderingsmomenten. “Binnenkort hebben we een etentje gepland met alleen de ouders. Dit moet zowat een praatavond voor pleziertjes en verdrietjes worden. Een rustige, gezellige avond.”

“Ik heb de indruk dat de vereniging toch aan naambekendheid wint, en ik hoop dat ik met deze Kraktitel de organisatie een duwtje in de rug geef. Sinds ik deel uit maak van bestuur, zijn er zelfs al drie gezinnen van mijn eigen school aangesloten. Dat kan ik alleen maar toejuichen.”

“Wat mij ook heel gelukkig maakt, is de aandacht die Down de jongste tijd in de media krijgt met programma’s zoals Tytgat Chocolat – Jietse is overigens verlekkerd op chocolade – Down the road, Down the snow met het warme onthaal tijdens de Warmste Week. De spontaniteit en vrolijkheid van die gasten wordt daar zo mooi in beeld gebracht. Eens iets anders dan de NIPT-test of de benaming ‘Mongooltjes’.”

“Ik droom van een fuif voor jongeren met Down”


Als leerkracht in het bijzonder onderwijs word je ook geconfronteerd met kindjes met een beperking. Is dit niet extra lastig? “Neen, eigenlijk niet. Dankzij Jietse ken ik veel beter de noden van kindjes met Down. Ook tegenover de ouders voel ik mij goed geplaatst. Hun situatie, ook op emotioneel vlak, is heel herkenbaar. Er is meer empathie.”

Hoe gaat het nu eigenlijk met Jietse? “Heel goed. Ze is een vrolijk meisje, volgt de eerste kleuterklas aan de vrije basisschool in Bekegem, en daarnaast gaat ze ook naar revalidatiecentrum ‘t Veld in Aartrijke. Haar grote hobby is paardrijden. Dat doet haar deugd op vlak van bekkenstabiliteit en bevordert ook het gelukshormoon. Ja, Jietse is een gelukkige kleuter.”

Nog dromen voor de toekomst met Down West-Vlaanderen? “Ik droom van een mega-Down-jongerenfuif met een topartiest. Momenteel doen we veel voor de jongere kinderen, maar er zijn ook tieners met Down. Vorige zomer hebben we in Roeselare een inclusiefuif georganiseerd. Iedereen was welkom, ook jongeren zonder beperking of met een andere beperking. Maar dat kost geld! Dus wie zich als sponsor of artiest geroepen voelt…”

Lees ook:Dramatische week voor de kersverse Krak van Ichtegem.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier