Kortrijkse taxibaas wordt handoplegger

Dennis Vankemmel is een drukbezet man: hij runt de Vlaamse Taxicentrale en is voorzitter van damesvolleybalclub G&V Kuurne. Toch vindt hij nog tijd voor wat hij zijn roeping noemt. “Ik doe handoplegging en heb daarmee al veel mensen kunnen helpen”, vertelt hij.

“Genezen is een gave.” Dat is de zin die je het eerst leest als je naar de website van Dennis Vankemmel (55) surft. De Kuurnenaar is nu al een tijd bezig met handoplegging. “Ik kom er de laatste iets meer mee naar buiten“, vertelt hij. “Al weet ik al lang dat ik een gave heb. Een hele tijd geleden woonden we elders in Kuurne en had iedereen in het gezin gezondheidsproblemen. Vooral mijn vrouw Ann: op een bepaald moment was ze aan haar bed gekluisterd.”

“Een oud vrouwtje, een pendelaarster, heeft ons toen aangesproken en is bij ons langs geweest. Ze vertelde dat we op een waterader woonden en raadde ons aan om te verhuizen. Aan mij vroeg ze om ook eens de pendel vast te houden. Ik wou dat eerst niet doen omdat ik er niet in geloofde, maar ik heb haar nadien gelijk moeten geven. Ik voelde de energie ook.”

Uiteindelijk verhuisde het gezin naar de Brugsesteenweg, waar het nu nog altijd woont. En waar Dennis sinds enkele jaren handoplegging doet. “Ik ben simpele dingen beginnen te proberen. Toen een van mijn kleinkinderen koorts had, legde ik mijn hand op hen en dat bleek te helpen: enkele uren later waren ze koortsvrij. Zo ben ik blijven doorgaan. Ik voel dat ik intussen ‘beter’ ben geworden, dat ik meer mensen kan helpen.”

Kritiek

Dennis vertelt dat het allemaal met energie te maken heeft. “In een menselijk lichaam zijn er energiestromen actief. Elke mens heeft energiepunten die je kan openzetten om energie op te nemen. Maar vandaag doen velen dat niet. Ik ben ervan overtuigd dat, als je dat doet, je veel minder kans hebt om ziek te worden. Zelf ben ik bijvoorbeeld amper ziek. Eens een verkoudheid, meer niet. En dat was dan vooral vroeger het geval: ik heb het altijd te warm en dan ga je in de winter wel eens snel naar buiten zonder jas. Met een ‘snotvalling’ als resultaat. Maar die duurt nooit lang.”

Wie handoplegging doet, wordt door veel mensen scheef bekeken. Ook Dennis kan daarover meepraten, al trekt hij zich daar niets van aan. “Die mensen hebben gelijk tot het tegendeel is bewezen. Als iemand kritiek heeft, stel ik die persoon altijd voor om eens langs te komen als hij of zij met iets zit en een handoplegging mee te maken. Let op, er zijn ook mensen op wie ik geen vat heb. Die ik niet kan helpen. Daar moet ik me bij neerleggen en dat zeg ik dan ook.”

Jezus

“Voor velen is handoplegging iets absurds. Voor de geneeskunde onder meer. Maar ik heb ook vragen bij de aanpak van dokters. Zij pakken namelijk niet de oorzaken aan, maar wel de gevolgen… (korte stilte) Handoplegging wordt al 2.000 jaar gedaan, hé. Denk maar aan Jezus. Handoplegging is dus niets nieuws. Of ik zelf in Jezus geloof? Ik ben heel gelovig, al kijk ik wel op een andere manier naar Christus en vooral naar de Kerk. Heeft Jezus bijvoorbeeld gezegd dat een vrouw geen priester mocht worden?”

Dennis wil in elk geval nog een tijdje doorgaan als handoplegger. “Ik heb al veel mensen kunnen helpen en dat is het belangrijkste. Ik vraag ook geen geld voor een sessie. Opnieuw spiegel ik me aan Jezus, die ook mensen gratis hielp. Handoplegging is als het ware mijn roeping“, besluit Dennis Vankemmel.