Kortrijkse oogarts op missie in de woestijn

Maandag keerde de Kortrijkse oogarts Marnix Claeys (51) terug uit Senegal, waar hij tien dagen op missie ging voor de vzw See&Smile. Dat doet hij drie keer per jaar.

Dokter Claeys heeft een praktijk in oogheelkunde. Hij volgde een stuk van zijn opleiding in Zuid-Afrika. Daar zag hij hoe humanitaire missies georganiseerd werden. “Als je ziet wat wij hier hebben wat er in andere werelddelen niet is, waarom zou je dan niet helpen?”

Dokter Marnix Claeys is stichtend voorzitter van vzw See&Smile. Die doet oog- en tandzorg en reconstructieve heelkunde waarvan de behandeling van hazenlippen de gekendste is. De organisatie gaat ter plaatse in gebieden waar de gezondheidszorg er nog niet is. “Die specialiteiten houden geen zware medische risico’s in. We kunnen hiervoor de nodige apparatuur mobiel inzetten”, legt hij uit. De vzw doet zes missies per jaar en werd tien jaar geleden officieel opgericht. Voordien bestond See&Smile al vijf jaar als feitelijke vereniging.

Hittegolf

Dokter Claeys ging met vzw See&Smile onder meer al naar Myanmar, Rwanda, Oeganda, Tanzania, Burundi en Congo. Vorige week trok hij naar Senegal, in september gaat hij naar Ethiopië en in november wordt het de Westelijke Sahara in Marokko. “Telkens is het een unieke uitstap. We weten niet waar we terechtkomen. We zoeken gebieden op waar nog geen basisontwikkeling van medische zorg is. Volgend jaar doen we Ivoorkust aan. Zangeres Khadja Nin gaat hiervoor op prospectie voor ons.”

Tijdens de laatste missie ging het vanuit Dakar nog zo’n vier uur naar het noorden en dan vijf uur naar het zuiden. “De laatste drie uur was het volledig door de woestijn. Dit keer had de burgemeester zijn huis opengesteld. In drie kamers lagen telkens drie matrassen. De andere matrassen lagen in een schuur. De logies waren dus zeer basic. Meestal verblijven we in een iets betere accommodatie, maar nu was er in geen uren een hotel te bespeuren”, vertelt hij.

“Iedereen die meegaat, betaalt alles zelf: zo gaan enkel gemotiveerde mensen mee”

“Er was op het moment van ons verblijf ook net een hittegolf. Het was er 44°C in de schaduw. We pauzeerden enkele uren over de middag maar dan gingen we weer aan het werk. Die mensen hadden onze hulp nodig. Toch is het een fantastische uitdaging om met zo’n twintig mensen samen te leven met de lokale bevolking. Bij aankomst kregen we ook een heel enthousiaste verwelkoming waar de lokale paarden in stoet voor ons liepen. Alles kwam recht uit het hart.”

Bezoek met tolk

Een missie duurt twee tot drie weken, maar de dokters gaan meestal voor tien dagen en wisselen elkaar af. “We kunnen niet veel langer onze praktijk in de steek laten. Door het op één week te houden, kunnen we heel wat artsen motiveren.”

De vrijwilligers en medische assistenten blijven de hele missie. Ze hoeven niet allemaal een medische opleiding te hebben. Zo ging de Kortrijkse Isabelle Bossuyt mee om elke patiënt samen met een tolk uit te vragen wat de reden van het bezoek bij de oogarts was. Er gingen ook twee studenten van Vives mee. Ook de Kortrijkse studente Louise Jongbloet, die onlangs haar examens van de Examencommissie succesvol beëindigde, deed deze week vrijwillig humanitair werk voor vzw See&Smile, voor ze haar studies hoger onderwijs zal aanvatten.

Brillen

“Iedereen die meegaat, betaalt zijn of haar eigen vliegtuigticket en krijgt geen geld. Zo zijn we zeker dat we gemotiveerde mensen mee hebben”, legt dokter Claeys uit. “Alles wat binnenkomt, gaat honderd procent naar de mensen.” De vzw gebruikt alle donaties van verenigingen, serviceclubs, industriëlen en private personen om medische materialen aan te kopen. Ook de Kortrijkse Revue speelt al voor het derde jaar op rij ten voordele van de vzw See&Smile.

Elke missie kost tien- tot vijftienduizend euro. De missie in Senegal werd integraal ondersteund door de provincie West-Vlaanderen. “Met de weinige middelen kunnen we heel wat realiseren. Tijdens een missie kunnen we tot drieduizend mensen oog- en tandverzorging geven en eventuele operaties uitvoeren. Onze handbagage wordt ingepalmd met machines om de oogdruk te meten en toestellen om operaties uit te voeren. We hebben wel duizend flesjes oogdruppels en vijfhonderd brillen mee. Alle brillen die we inzamelen, worden vooraf opgemeten. Ter plaatse kunnen we de mensen onmiddellijk een gratis bril schenken. Zo maakte ik nog mee in Burundi dat we in een blindenopvangcentrum mensen onderzochten, hen een bril schonken en ze konden weer zien en de opvang verlaten.”

(Els Deleu)