Koekelaarse doet vrijwilligerswerk in Zuid-Afrika

Nog tot eind februari verblijft Lisa Logghe in Zuid-Afrika, waar ze vrijwilligerswerk doet. Ze zorgt er voor kinderen en leert tieners sporten. “Het is een overweldigende ervaring”, zegt ze.

Lisa Logghe (24) verblijft momenteel in Tafelzicht, een voorstad van Kaapstad in Zuid-Afrika. Ze neemt er deel aan het Adventure Surf Project van de SAVE Foundation en verricht er vrijwilligerswerk. “Het is een heel gevarieerd project”, vertelt Lisa, die afkomstig is van Koekelare maar ondertussen verhuisd is naar Gistel. “In de voormiddag worden we naar Dunoon gebracht, een township (een woongebied aan de rand van een stad, dat tijdens de apartheid voorzien was voor niet-blanke inwoners, red.). Ik help er in een schooltje, Footsteps. Daar lopen 50 à 60 kinderen tussen 0 en 6 jaar oud school. We helpen de leerkrachten met hun activiteiten en spelen met de kinderen. In de namiddag leren we kinderen tussen 12 en 14 jaar oud een sport zoals surfen, zwemmen, dansen, voetbal, skaten of boksen. Ondertussen krijgen we zelf ook skate- en surfles.”

Steentje bijdragen

“Ik wilde altijd al eens meewerken met een vrijwilligersproject”, legt Lisa uit waarom ze naar Zuid-Afrika trok. “Omdat ik kennis wilde maken met een andere cultuur, maar ook zelf mijn steentje wilde bijdragen. Ik was ook heel benieuwd naar de impact die je kan hebben op al die mensen en wat dat doet met jezelf als persoon. Ik koos voor een sportprogramma, omdat ik zelf graag aan sport doe. En net omdat ik voor dat specifieke project koos, werd het Zuid-Afrika. Het land deed er voor mij niet echt toe.”

Lisa verblijft in een vrijwilligershuis van de organisatie. “Ik leef samen met verschillende mensen van over de hele wereld. Dat is best aanpassen. Het is leuk om die mensen rond je te hebben, omdat je een ervaring deelt. Maar het is een komen en gaan van mensen. Je leert elkaar goed kennen op heel korte tijd, waardoor afscheid nemen soms zwaar is.”

En het eten? “Ik heb zeker geen problemen met het eten hier. Er is een kokkin die elke dag eten maakt voor ons. Op woensdag is er de potjie, een soort stoofpotje. En op zaterdag krijgen we braai, de Zuid-Afrikaanse barbecue. Echt lekker! Ik mis dus de Belgische kost niet. Ik heb eigenlijk absoluut geen heimwee.”

Emotioneel

De ervaring is tot nu toe vooral leerrijk geweest voor de uitgeweken Koekelaarse. “Ik zou ook wel kunnen wennen aan het leven hier, maar je wordt niet gespaard van bepaalde emoties. Het is heel overweldigend. Het is de eerste keer dat ik helemaal in mijn eentje reis en daarbij ook nog eens vrijwilligerswerk doe. Dat valt niet te onderschatten. Het is soms vermoeiend: de kinderen vragen al je aandacht van het moment dat je arriveert op school, tot je weer vertrekt.”

“Een cultuurshock heb ik hier niet echt ervaren”, vervolgt Lisa. “Ik verblijf immers in een meer toeristisch gedeelte, waardoor ik slechts een deeltje zie van de realiteit waarin sommige families leven. Het verschil tussen de welgestelde en de arme mensen is hier dan ook groot. Ik leer heel veel mensen kennen die hier werken en het is opmerkelijk hoeveel mensen naar Zuid-Afrika verhuisd zijn vanuit onder meer Congo en Zimbabwe, om hier een beter leven te hebben. Desondanks moeten ze heel veel werken om hier te kunnen leven. De mensen zijn hier ook heel dankbaar. Ze kunnen je niet genoeg bedanken voor alles wat je doet voor hen. Het is echt indrukwekkend om te zien hoe de kinderen zich amuseren met zo weinig. Hoe gelukkig ze zijn ondanks hun leefsituatie. De keerzijde is dat er wanhopige mensen zijn die geld nodig hebben. Zij deinzen er dan ook niet voor terug om toeristen te overvallen of bestelen. Ik verblijf in een relatief veilige buurt, maar het wordt ons toch afgeraden om alleen op straat te lopen als het donker is.”

Garden Route

Lisa blijft nog tot eind februari in Zuid-Afrika. “Ik doe nog één week vrijwilligerswerk en zal daarna nog de tijd nemen om te bekomen en het land te verkennen”, blikt ze vooruit. “Er staat ook nog een driedaagse op het programma, waarbij ik een stukje van de Garden Route (een van de bekendste autoroutes van Zuid-Afrika, red.) meepik en op safari ga. Ik krijg ook de kans om een dag mee te gaan met de lokale politie. Ik werk immers als inspecteur bij de politie van Oostende. Ik keer dan wel binnenkort terug naar België, maar ik denk wel dat ik hier ooit terug zal zijn. Er valt hier nog zoveel te ontdekken!”