Jonge boer uit Keiem wint Newbie-award

Boer Olivier bij zijn mobiele kippenhok: "De eieren van mijn kippen hebben een iets andere smaak." (foto ACK)
Redactie KW

Olivier Mehuys (29) uit Keiem mocht de Newbie-award in ontvangst nemen omwille van zijn innovatieve producten, zoals het natuurvlees van Salers-runderen en eieren van kippen uit de mobiele kippenstal. Deze award werd in het leven geroepen om succesvolle starters in de kijker te zetten en zo jonge boeren te steunen. Jongeren moeten zo weer zin in de boerenstiel krijgen.

Olivier Mehuys (29) besloot vier jaar geleden om in het bedrijf van zijn vader te stappen: “Ik heb economie en handelswetenschappen gestudeerd in Brussel, maar koos toch om in de voetsporen van mijn vader te treden”, steekt Olivier van wal. “De boerderij is een vleesvee- en akkerbouwbedrijf. Ook mijn vader komt uit een landbouwersfamilie. Ik heb dus een jaar meegedraaid op het bedrijf en zo al doende de stiel geleerd. Ik vond toen dat er iets niet klopte: onze producten komen op de markt en we weten niet waar ze naartoe gaan. We hebben ook geen rechtstreeks contact met de consument, terwijl vroeger iedereen eitjes en melk op de boerderij kwam kopen. Er was toen wederzijds contact, maar nu is alles naamloos geworden. Toen ben ik gestart met het kweken van Salers-runderen, een roodbont runderras afkomstig uit het Centraal Massief dat perfect kan grazen in natuurgebieden waar verschillende planten en kruiden groeien. Hierdoor krijgt het vlees van de Salers een unieke smaak. Mijn runderen grazen ook in natuurgebieden, zoals in de Blankaart in Woumen.”

Mobiel kippenhok

Het vlees van de Salers verkoopt Olivier online. “Via www.localfoodbox.be kunnen mensen het vlees kopen. Online kunnen ze kiezen welk stuk vlees ze willen en dan wordt dat vers bij hen bezorgd“, legt Olivier uit. “Zo komen we uit de anonimiteit, is er weer contact tussen producent en consument en krijgen we feedback van de consument. Naast de Salers zijn er op de boerderij ook Belgische witblauw-runderen.”

Vroeger was er wederzijds contact tussen de boer en zijn klant, nu is alles naamloos geworden

Toen kreeg Olivier ook het idee om met kippen iets te doen. “Mijn broer is landschapsarchitect in München en daar had ik een soort mobiel kippenhok gezien. Ik ben dan research gaan doen over dit concept”, duidt boer Olivier. “Het werkt eigenlijk met een rotatiesysteem. Als je 1 hectare weide hebt, verdeel je die in vier stukken. Je laat de kippen eerst grazen in het eerste stuk. Wanneer dat kaal gegeten is, verhuis je hen naar het tweede stuk. Zo ga je verder tot ook het vierde stuk kaal is. In die tijd is het gras op het eerste stuk al weer gegroeid en kunnen de kippen opnieuw op het eerste stuk gaan grazen. De hoofdvoeding van de kippen blijft wel granen. In de lente kunnen de kippen geen lang gras eten en dan komen de koeien in de weide bij de kippen. De koeien grazen niet alleen, maar laten ook mest achter. Daarin zit het onverwerkte voer van de koeien en daarin gaan de kippen scharrelen. Ze verdelen die mest over het gras, terwijl ze ondertussen in het onverwerkte voedsel van de koeien gaan pikken. Zo wordt de weide op een natuurlijke manier bemest. Doordat de kippen ook de kruiden tussen het gras gaan eten, krijg je een uniek ei, anders van kleur. De dooier is veel voller en ook anders van smaak”, verzekert Olivier.

Duurzaam werken

Die lekkere eitjes worden verkocht aan de horeca. Op de boerderij werkt Olivier met respect voor het dier, de natuur en de klanten. “De dieren leven in optimale omstandigheden en worden met eerbied behandeld en verzorgd. Hier doet de natuur zijn zegje en daar worden wij allemaal beter van. Ik wil ook duurzaam werken en gebruik al zonnepanelen. We zijn ook aan het nadenken over een windmolen. We hebben fruitbomen geplant en zijn CO2-neutraal. Ik werk ook mee aan het Partridge-project. Dit is een Interreg North Sea project dat nog loopt tot en met 31 december 2020. Het onderzoekt de haalbaarheid en het effect van natuur- en diervriendelijke landbouw op patrijzen en biodiversiteit in het algemeen. De patrijs is een goede indicator voor de ecologische toestand van landbouwgebieden. In gebieden waar ze goed gedijen, is er een hoge biodiversiteit en zijn de ecosysteemdiensten intacter. In gebieden waar (bijna) geen patrijzen zijn, is de ecologische toestand van het landschap dikwijls aangetast. Zo zijn landbouw en klimaat altijd met elkaar verbonden”, besluit Olivier.

(AC)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier