Jef servaes (15) werkt zware revalidatie af na ongelukkige val op trampoline

© GF
Redactie KW

Eind vorig jaar maakte de 15-jarige Jef Servaes een ongelukkige val tijdens een trampolinedemonstratie met zijn club ‘Lenig en Vlug’ uit Beveren-Leie. Hij liep daarbij een nekbreuk op, met een quasi volledige verlamming tot gevolg. Nu, acht maanden later, kan Jef opnieuw enkele stappen zetten. “Maar het herstel vergt nog heel wat tijd”, zeggen zijn ouders.

Door Pieterjan Neirynck

Aanleiding voor dit interview is een filmpje op de Facebookpagina van de trampolineclub ‘Lenig en Vlug’. Daarin is te zien hoe Jef samen met twee begeleiders rustig op de trampoline springt. Dat op zich is een half mirakel als je bekijkt vanwaar de jongen komt op enkele maanden tijd. Omdat Jef tijdens de week in een revalidatiecentrum in Gent verblijft en het weekend graag doorbrengt bij zijn vrienden, vertellen zijn ouders het verhaal van afgelopen jaar.

“Jef lag drie weken op intensieve zorg en moest opnieuw leren ademen en slikken”

“Het was vrijdagavond 15 december en Jef deed mee aan een demonstratie in Deerlijk”, begint Jan Servaes. “Geen wedstrijd, maar gewoon een soort intermezzo bij een prijsuitreiking.” Zijn mama, Inge Vandenbogaerde, vult aan: “Wij stonden klaar om te vertrekken naar een voorstelling in cultuurcentrum De Schakel toen we plots telefoon kregen. In eerste instantie panikeerden we nog niet, want we dachten dat hij hoogstens een arm of been had gebroken”, zegt ze. “Pas toen we hoorden dat de MUG onderweg was, hadden we de ernst van de zaak door.” Jef was verkeerd neergekomen op de trampoline tijdens een salto en kon niet meer bewegen.

3 uur durende operatie

Het koppel sprong na het telefoontje in de auto en repte zich naar het ziekenhuis in Kortrijk. Ze waren daar zelfs sneller dan de ambulance die Jef vervoerde. “Toen hij daar aankwam, werd hij direct onder de scanner gelegd en nog geen twee uur later lag Jef op de operatietafel”, zegt Jan. De diagnose was een dwarsleasie met verlamming van alle ledematen als gevolg. “Tijdens de operatie, die drie uur duurde, werd zijn nek terug rechtgezet en gestabiliseerd met een metalen plaatje”, vervolgt hij.

“De dokters zijn meteen eerlijk geweest met ons: ze wilden geen voorspellingen doen over hoe het zou uitdraaien. Ze zeiden dat we zeker mochten uitgaan van minstens één jaar revalidatie”, zegt Inge. Ondertussen kan Jef opnieuw enkele stappen zetten met krukken, maar hij zit wel in een rolstoel. “Dat is op zich al indrukwekkend, als je weet dat hij drie weken op intensieve zorg heeft gelegen en opnieuw moest leren ademen en slikken”, vult Jan aan. “Zelfs de dokters in Gent zijn onder de indruk van zijn progressie.”

Niet dat die vooruitgang vanzelf ging. Jef verblijft in een revalidatiecentrum waarbij hij dagelijks twee uur ergotherapie en vier à vijf uur kinesitherapie krijgt. “In maart mocht hij voor het eerst een dag naar huis komen en sindsdien mag hij ook elk weekend het centrum verlaten, mits de hulp van een thuisverpleegster.” Elke maand wordt de toestand van Jef geëvalueerd, om te zien of hij nog in het revalidatiecentrum moet blijven. “Jef mag maximaal vijftien maanden in het centrum blijven, afhankelijk van hoe goed het blijft evolueren.”

Jef servaes (15) werkt zware revalidatie af na ongelukkige val op trampoline
© PNW

Naar vijfde middelbaar

In het centrum krijgt Jef ook elke dag één uur les van de ziekenhuisschool. “Daarin werd vooral gefocust op de hoofdvakken”, zegt Inge. “Dat lukt goed, want in juni heeft hij dezelfde examens kunnen maken als zijn klasgenoten, waardoor de Hemelvaart-school beslist heeft om hem te laten overgaan naar het vijfde middelbaar. Helaas zit terug naar school gaan er nog niet in.” Toch houdt Jef zich volgens zijn ouders goed. “Hij beseft natuurlijk dat hij een beperking heeft, maar hij is wel positief ingesteld. Dat is ook dankzij de steun van zijn vrienden, de familie en de trampolineclub, die hem blijven motiveren.”

“Door het ongeval van Jef hebben we ook echt leren relativeren. In een fractie van een seconde kan er iets gebeuren dat grote gevolgen met zich meebrengt”, zegt Inge. Het koppel wil dan ook geen grote uitspraken doen, maar hopen hun zoon ooit terug zonder rolstoel te zien. “We vinden het super waar hij nu al geraakt is en alles wat erbij komt, is wat ons betreft positief”, besluit Jan.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier