Voor veel wielerfreaks is het beklimmen van die mythische berg uit de Tour een tot de verbeelding sprekende uitdaging die ze ooit willen waarmaken. Om zijn 40ste huwelijksverjaardag te vieren, reed Jean-Pierre Duprez (62) er een keer of zeven op, waarvan drie maal op dezelfde dag.
Deze verstokte Roeselarenaar is getrouwd met Katrien Demeulenaere. Samen hebben ze een zoon, Kevin (35) en dochter, Ann-Sofie (33). Hij is zoals zoveel Vlamingen zot van alles wat met koers te maken heeft. “Vooral het getalenteerde team van Patrick Lefevere doet mij telkens weer op het puntje van mijn stoel zitten”, vertelt deze gedreven wielertoerist, die heel zijn leven in binnen- en buitenland in de bouw heeft gewerkt. “De Tour volg ik meestal van begin tot einde en twee jaar geleden hebben we die ook live meegemaakt in de Alpen.”
Wheels in Action
“Zelf reed ik van jongs af graag met de fiets. Jarenlang was ik aangesloten bij ‘t Hoekske in Beveren en sinds drie jaar rij ik bij ‘Wheels in Action’. Op mijn 52ste besloot ik een tandwieltje bij te steken. Ik stopte met roken, begon op mijn voeding te letten en probeerde regelmatig mijn grenzen te verleggen. De meeste klassiekers voor wielertoeristen, zoals de Amstel Gold Race en de Ronde heb ik al in de benen. Toen ik mijn dokter van mijn Franse uitdaging op de hoogte bracht, reageerde die: Je bent knettergek.”
Als voorbereiding is Jean-Pierre in juni samen met zijn vrouw voor een weekje naar Deux Alpes vertrokken. “Met Katrien op de elektrische fiets in mijn zog, reed ik Alpe d’Huez op. Vandaar ging het richting Mont Ventoux waar ik deelnam aan ‘La Cannibale’, de befaamde Granfondo met de kale berg als hoogtepunt om daarna nog eens de col de la Madeleine over te fietsen. Normaal wilde ik mijn krachttoer toen al leveren”, geeft Jean-Pierre toe. “Maar de weersomstandigheden zaten niet mee. Dat was begin september wel het geval. We logeerden in een B&B van Belgen. Na enkele dagen in de buurt te hebben getraind, ben ik ‘haar’ al een paar keer opgereden als verkenning. Dinsdag 4 september was ‘the big day’. Om 7.40 uur vertrok ik vanuit Malaucène. Twee uur later stond ik op de top. Dan ging het in dalende lijn richting Bédoin om na een goeie 130 minuten terug boven te staan. De laatste beklimming ging via Sault. Om 17.20 uur reed ik zielsgelukkig over de finish in Malaucène.” Jean-Pierre haspelde deze stunt af in 8 uur en 19 minuten aan een gemiddelde snelheid van 16,4 km/uur en versloeg maar liefst 18.000 hoogtemeters. “Een paar dagen later ben ik nog eens naar boven gereden, als evaluatie, om de punten waar ik het moeilijk had, te analyseren.” Op de vraag waar hij de kracht haalde om op zijn 62ste zo’n huzarenstukje klaar te spelen antwoordt Jean-Pierre het volgende: “Er zijn mensen die zwaar ziek zijn of geconfronteerd worden met verschrikkelijke armoede. Ik denk dat zij nog veel meer afzien dan ik ooit heb gedaan. Het is een ‘tour de force’ die niemand mij nog kan afpakken en waar ik heel trots op ben. Ik ben in één dag 4 kilogram afgevallen. Het gaf me een onbeschrijflijk gevoel om over de aankomst te rijden.” (KK)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier