Imane Karroumi: “Ik heb er behoefte aan om over het leven na te denken”

Kurt Vandemaele
Kurt Vandemaele Reporter

Kurt Vandemaele trekt door de straten van Kortrijk en stelt aan de voorbijgangers één vraag: “wie ziej gie?”. Een vraag die velen onder ons zo vaak zouden willen stellen. De antwoorden krijg je hier te zien in de videoreeks ‘De Kortrijkzaan’. Leer de mensen uit je buurt kennen. Maak kennis met Imane, vijf jaar geleden vanuit Antwerpen in Kortrijk neergestreken. Ze wil nadenken over het leven, en gaat volgend jaar dan ook moraalwetenschappen studeren.

Een jongedame op een bankje in het park. Het is eind februari, maar de zon blijkt daar niet van op de hoogte. Ze maakt er een lentedag van en Imane Karroumi is daar niet treurig om. Is ze aan het studeren of gewoon wat aan het krabbelen op een schrijfblok? Ik wil het niet weten. Het enige wat ik wil weten is of zij een Kortrijkzane en als dat het geval is, wil ik graag meer weten: wat ze doet en wat ze wil doen. Imane blijkt inderdaad een stadsgenote te zijn. Een korte babbel blijkt genoeg om te weten dat ze een verrijking is voor de stad.

Imane woont nog maar een jaar of vijf in Kortrijk. 17 jaar geleden werd ze geboren in Mechelen. Een jaar later verhuisde ze met haar familie naar Antwerpen, “naar Deurne-Zuid, dicht bij Borgerhout,” zegt ze. “Een paar straten van waar Bart Dewever nu woont. Daar ben ik opgegroeid.” Ze was twaalf toen ze verhuisde naar Kortrijk. Geen makkelijke leeftijd om te verkassen. “Mijn papa wou weg uit Antwerpen. Zijn broer was heel toevallig verloofd met iemand van hier.En zo was hij hier ook eens gepasseerd en hij was op slag verliefd op de stad. Ik niet. Daar is tijd voor nodig geweest. Na vijf jaar kan ik Kortrijk wel een beetje mijn thuis noemen, ja.”

Imane zit in haar laatste jaar Latijn-moderne talen aan het Atheneum in Kortrijk. Latijn, het is een keuze die tegenwoordig niet meer zo voor de hand liggend is. Voor Imane wel: ‘Ik hou van filosofie en van taal in het algemeen en Latijn is zo een beetje een mix daarvan.’ Volgend jaar wil ze gaan studereen aan de universiteit in Gent.

“Ik was aan het twijfelen tussen wijsbegeerte en moraalwetenschappen, maar het wordt moraalwetenschappen, denk ik. Ik heb zelf al wel wat meegemaakt in het leven en dat heeft me een beetje verplicht om over sommige dingen veel na te denken. Moraalwetenschap is zo een mix van filosofie en van ‘mens & maatschappij’. Dat ligt me wel, ja. Er is iets aan het gebeuren vandaag de dag dat heel complex is en me ook irriteert. Ik voel al van kindsbeen af een enorme verantwoordelijkheid. Er gebeurt van alles om heen dat me onbekend is. Iedereen lijkt me zo verward. Ik voel de behoefte om over het leven na te denken.