Hebben sportkantines het water aan hun lippen staan? Met die vraag trokken wij op onderzoek in Waregem en buurgemeenten. En wat blijkt? Lang niet overal blijken die het hoofd boven water te kunnen houden. “Het is een vergiftigd geschenk”, klinkt het in Ooigem. In Waregem is De Treffer al jaren een voltreffer.
Vanessa De Raedt (36) en haar man Vincent De Meulemeester (39) besloten eind 2015 cafetaria Leieland uit de baten. De cafetaria bij het sportcomplex in Ooigem blijkt na vier jaar een vergiftig geschenk te zijn. “Heel veel sporten trokken weg. Veel volk komt hier niet meer over de vloer”, zegt Vanessa radeloos.
Toen Vanessa en Vincent de cafetaria overnamen, dachten ze dat ze er wel iets van konden maken. “Ik werkte hier al onder de vorige uitbater. Die hield ook de cafetaria van het zwembad open. In eerste instantie namen we die cafetaria over. Later namen we ook Leieland onder onze hoede. Toen waren er hier veel meer sportmomenten. De jeugd van KSC Wielsbeke speelde hier toen hun wedstrijden en tornooien. Nu is dat veel minder, want de matchen vinden meer plaats op het Kraaienhof”, vertelt Vanessa.
Ook vanuit andere sporten komt er veel minder binnen. “Deelnemers van de dans- en turnlessen nemen hun eigen drankje mee. Ook andere ploegen komen nauwelijks binnen. Een drankje na het sporten om wat bij te praten is toch ideaal?” vraagt ze zich af. Vanessa kent zelf één van de oorzaken. “Wij hangen vast aan Alken-Maes. Volgens het contract moeten wij verplicht van hen afnemen. Zij zetten hun prijzen heel hoog, waardoor die bij ons ook te hoog zijn. Eigen drank is beduidend goedkoper”, geeft ze aan. Verder zorgen de hoge inkoopprijzen ook voor problemen bij de uitbaters. “De marge die we nemen op de dranken is niet te groot, want we kunnen onze prijzen ook niet veel duurder maken. Alken-Maes heeft ons gezegd dat dat de oplossing was, maar dat kunnen we echt niet maken.”
De inkomsten die Vincent en Vanessa uit de cafetaria halen zijn niet groot. Integendeel: naar eigen zeggen hebben ze zelf al te veel moeten investeren. “Je haalt hier geen winst uit. Wij betalen aan de gemeente een veel te hoge huurprijs: 940 euro per maand. De hoogste van alle cafetaria’s, terwijl we eigenlijk de slechtste ligging hebben: op het eerste verdieping, onder het dak en geen terras. Veel volk krijg je dan niet over de vloer. Zeker niet als de sportmomenten verminderen”, meent ze.
Geen uitzondering
De samenwerking met de gemeente verloopt volgens Vincent en Vanessa enorm stroef. “‘s Zomers zit hier niemand. We hebben dan geen inkomsten en willen sluiten. Toch moeten we tijdens die twee maanden ook onze huur betalen. De gemeente staat geen uitzondering toe. Men heeft de huur wel al naar beneden gehaald, 940 per maand, maar die blijft in de zomermaanden even hoog. In ruil moeten wij dan de sportlokalen openen en sluiten. Eigenlijk geen taak voor ons“, vindt Vanessa.
Het contract met de gemeente loopt af in 2021. “Het zwembad hebben we al overgelaten. Nu willen we dat ook met Leieland doen. Wie dit wil overnemen, moet veel geduld en goesting hebben. Maar ik doe het echt nog graag.” Het koppel nam in februari wel al café ‘t Brouwerijtje in Sint-Baafs-Vijve over. “Wij waren op zoek naar iets wat we echt konden uitbaten en dat was onze kans”, besluit ze. “We zullen die met beide handen grijpen.” (NVR)
Marie-Jeanne al 23 jaar in De Vlaschaard: “Tweede thuis”
In de W.B. Cartonstraat horen we een heel ander verhaal dan in cafetaria Leieland. Daar staat Marie-Jeanne Vroman (60) al 23 jaar achter de toog.
Samen met haar echtgenoot Rudy Deleersnijder besloot Marie-Jeanne begin 1996 de cafetaria uit te baten. “Mijn man was actief in de bouw, maar mocht niet meer. Ik werkte aan de gemeente. Na even informeren gingen we ervoor. We moesten van nul beginnen en het vertrouwen van de sportclubs en andere klanten winnen. We hebben nu een echte band opgebouwd met hen”, weet ze. “Vroeger kwam volleybalclub Sibavo vaak over de vloer, maar die bestaat niet meer. Nu zit de basketbalclub hier heel vaak, samen met de minivoetbalploegen. Ook het koor, dat in een zaaltje repeteert, komt altijd binnen. Verder is er ook nog de wielertoeristenclub Den Arend en andere Sint-Baafs-Vijvenaren die graag eens over de vloer komen. Hier is er altijd volk”, weet ze. In de zomer is het aantal bezoekers altijd wat minder. Maar na 23 jaar verwacht Marie-Jeanne zich daar wel aan. “‘s Zomers wordt er niet gesport en zeker niet in een sporthal. Maar dan heb ik nog altijd de vaste klanten die graag op het terrasje zitten. Dat voordeel heb ik dan wel.”
De cafébazin is na 23 jaar een vertrouwt gezicht in Sint-Baafs-Vijve. “De klanten en ik kennen elkaar door en door. Een goeie band bouw je op door vaak een praatje te slaan, af en toe een hapje aan te bieden en aan de klanten hun wensen te voldoen. Ze moeten zich hier thuis voelen”, glimlacht ze. Marie-Jeanne mengt zich ook in het sportleven. “Ik heb een eigen minivoetbalclub en kijk ook graag naar de basketwedstrijden. Als je wat interesse toont, zijn de mensen daar blij om.”
Vijf jaar geleden overleed Rudy na een ziekte. Marie-Jeanne zette hun levenswerk alleen verder. “De Vlaschaard is een tweede thuis geworden voor mij. Mijn vaste klanten zijn echte vrienden geworden. Zolang ik gezond blijf en me amuseer, stop ik niet”, sluit ze af. (NVR)
Heidi Vanderbeken van De Treffer: “Allemaal familie”
Heidi Vanderbeken is sinds 21 jaar het gezicht van de cafetaria in sportcentrum De Treffer aan de Meersstraat. Ze heeft de horecazaak weten uit te bouwen tot een van de meest succesvolle en drukste in de regio. Meteen is het ook duidelijk dat na enkele decennia deze annex van de gelijknamige sporthal een echte topper is, in tegenstelling tot verschillende gelijkaardige cafetaria’s in Zuid-West-Vlaanderen.
“Er is een vaste groep van medewerkers die alles goed opvolgt en afwerkt Daarnaast ook veel studenten die jongeren die nog studeren”, dixit Heidi. “Zelf zorg ik voor de coördinatie. Ik mag gerust zeggen dat de cafetaria mijn huis is en alle klanten of bezoekers mijn familie.”
“Dat is allemaal het resultaat van jarenlang keihard werken, dag en nacht”, meent Heidi. “Samen met de complete vernieuwing en uitbreiding van het zwembad is de cafetaria uitgegroeid tot een drukbezocht trefpunt van klanten, sporters, verenigingen, noem maar op.
Grote troef van de cafetaria is niet alleen de heel ruime zaal en de lange, mooi gevormde toog maar ook het buitenterras dat uitkijkt op de stadionvijvers. Daarnaast kunnen alle verenigingen er terecht in een tweetal aangrenzende lokalen voor hun vergaderingen, activiteiten, denkspeltornooien en dergelijke meer. Vaste klanten zijn de Waregemse bridgeclub, schaakclub Luctor et Emergo en tal van andere verenigingen en organisaties zoals Somival. (DJW)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier