“Het laatste wat ik wil zijn, is een vastgeroeste leerkracht”

Met de Tieltse Feesten in het verschiet, zullen de Tieltse duizendpoten zich weer in hun sas voelen. Wie zeker onder die categorie valt, is Michiel De Jaeger. Actief op vele domeinen en Tieltenaar van de pure soort.

Op school was je al met muziek bezig. Vanwaar die passie?

“Veel mensen hebben me dat al gevraagd. Het zit alvast niet in de genen, want in de familie ben ik de enige die muziek speelt. Ik ben ermee gestart in het derde leerjaar en het heeft me tot op vandaag niet meer losgelaten. Ik volgde gitaar, slagwerk, trompet, enkele jaren piano en een jaar orgel. Ik kon van mijn hobby mijn beroep maken. Daarvan heb ik nog geen seconde spijt gehad. Het mooie aan muziek is dat je het je hele leven kan beoefenen, veel langer dan vele andere hobby’s.”

Hoe zou jij je persoonlijke evolutie in de muziek verwoorden?

“Les geven zorgt ervoor dat je elke dag opnieuw bijleert. Je ontdekt constant nieuwe mogelijkheden. Ik ben in de verste verte niet meer de leerkracht van tien jaar geleden, toen ik ermee begon. Dat houdt het ook boeiend. Ik heb een hekel aan het slaafs volgen van bepaalde methodes en maak dan ook heel vaak mijn eigen lessen en materialen. Je bijscholen is hierbij ook van groot belang. Zo volgde ik de voorbije jaren al een masterclass muzisch inspirator en de cursus zingen met kinderen en koordirectie bij de organisatie Koor & Stem. Ongelofelijk welke nieuwe impulsen je hierdoor kan krijgen en hoe dat je lesgeven kan beïnvloeden. Het laatste wat ik wil zijn is een vastgeroeste leerkracht die elk jaar hetzelfde aframmelt.”

“Het mooie aan muziek is dat je het je hele leven kan beoefenen. Veel langer dan andere hobby’s”

Nu het schooljaar erop zit, klopt het cliché dat je nu twee maanden vakantie hebt of zit de agenda propvol?

“Wie mij kent, weet dat stilzitten niet aan mij besteed is. Na de Europafeesten trekken we met KSA richting Graide op tentenkamp, waar ik de keuken zal bemannen. Begin augustus is er een midweek met de harmonie naar Bovigny. Eind augustus staat het heemkamp in Halle op de agenda. Dat wordt dan ook mijn laatste kamp als leider van KSA Tielt.”

Al jaren word je aan KSA gelinkt. Vanwaar de keuze voor die jeugdbeweging?

“KSA was in de familie al vele jaren ingeburgerd. Mijn vader en nonkels werden voor mij ook leider. De keuze was dus snel gemaakt en zo werd ik in 1994 lid. Na dit jaar zet ik wel een punt achter het leiding geven, al blijf ik nog secretaris van de vzw Steunvereniging KSA Tielt die we twee jaar geleden opgericht hebben.”

Zijn de jeugdbewegingen nog evenveel in trek als vroeger?

“Als ik voor KSA Tielt mag spreken, dan denk ik dat we qua ledenaantal echt op een ongeziene hoogte zitten. Met meer dan 300 leden en leiding vrees ik dat we ook moeten opletten dat we geen slachtoffer van ons eigen succes worden. Kwantiteit is leuk, maar de kwaliteit mag er dan ook wel niet onder lijden. Gelukkig hadden en hebben we nog steeds een grote en gemotiveerde leidersploeg met voldoende draagkracht voor dit ledenaantal. Ik hoop dat met de nieuwe jeugdlokalen de jeugdbewegingen eindelijk het onderkomen krijgen waarop ze al jaren recht hebben en dat dit de beloning mag zijn voor de vele decennia kwalitatief jeugdwerk.”

Met de Tieltse Europafeesten staat ook voor jou een druk weekend op het programma. Hoe ziet jouw driedaagse eruit?

“Met onze harmonie Vermaak Na Arbeid baten we tijdens de Feesten al vele jaren een pop-upcafé uit. Het VNA-café staat garant voor een weekend hard werken. Ik zie het weinig andere verenigingen doen om met vrijwilligers drie dagen lang bijna de klok rond te werken. Erg dankbaar ben ik onze muzikanten voor deze inzet die dan ook de broodnodige centen oplevert. Met het mooie weer in het verschiet en een in extremis afgedwongen kwartfinale voetbal zal de tapkraan wellicht weer volop stromen. Tussendoor spelen we dan ook nog eens een concert op zaterdag. Het wordt weer een huzarenstukje om alles te kunnen bolwerken.”

Als rasechte Tieltenaar, wat zou jij graag in de stad nog veranderd zien?

“Ik ben ontzettend blij dat er werk werd gemaakt van de nieuwe, functionele jeugdlokalen. Op vlak van subsidiëring van de vele Tieltse verenigingen hoop ik dat er de komende jaren een indexering komt. Ook de huisvesting van bepaalde culturele verenigingen zou toch iets hoger op de politieke agenda mogen worden geplaatst. Misschien biedt de heropening van het Gildhof perspectieven. Tot slot zijn de beide academies echt wel aan een grondige upgrade toe. De academies barsten letterlijk en figuurlijk uit hun voegen, een stad als Tielt onwaardig, zeker gezien de oerdegelijke kwaliteit.” (KM)