Het is al 18 jaar geleden, maar na zondag kan stad Waregem met Kurt Vanryckeghem misschien opnieuw iemand in het Vlaams Parlement afvaardigen. De voorlaatste Waregemse vertegenwoordiger van het Vlaams Parlement -voor wijlen Chris Vandenbroeke- was Erik Derycke (69). Hij was ook jarenlang minister en staatssecretaris. De politiek heeft hij al lang vaarwel gezegd, maar de rechter volgt het nog steeds op de voet.
Erik Derycke is inmiddels al bijna twintig jaar rechter bij het Grondwettelijk Hof. Veel interviews staat de voormalige socialistische minister van Buitenlandse Zaken en staatssecretaris bij verschillende departementen niet meer toe, maar naar aanleiding van de verkiezingen wil hij toch nog eens een uitzondering maken.
Volg je het zondag op de voet?
“Ja, maar ik ga ook naar de Amerikaanse begraafplaats in Waregem. Het is zondag ook Memorial Day, de dag waarop de Amerikanen hun overleden soldaten herdenken. Dat gebeurt dus ook in Waregem. Ik ga die plechtigheid bijwonen, voor een belangrijk deel uit respect voor mijn grootvader die meegevochten heeft in de Eerste Wereldoorlog. Hij is toen ook gewond geraakt. Daarna volg ik het verkiezingsnieuws.”
We mogen dan wel in een rijke stad wonen, die rijkdom is er vaak niet voor iedereen
Wat zijn volgens jou de grootste uitdagingen voor de nieuwe regering?
“De klimaatverandering is er zeker één van, maar ook de armoede moet ernstiger genomen worden. Als je bedenkt dat er in ons land ook mensen zijn die het moeilijk hebben om rond te komen terwijl ze wel een job hebben, dan klopt er iets niet.”
Eén op vijf Belgen loopt het risico in de armoede terecht te komen. Denk je dat dit ook zo is in de welvarende regio Waregem?
“Het zou me verbazen mocht Waregem het veel beter doen. We mogen dan wel in een rijke stad wonen, die rijkdom is er vaak niet voor iedereen. Bovendien komen mensen er in een rijke regio nog minder graag voor uit dat ze het niet gemakkelijk hebben. Dat neemt niet weg dat het goed is dat de bedrijven bij ons goed hebben ingespeeld op de nieuwe technologieën, wat mee voor die veelheid aan jobs zorgt. Al wil ik daarbij ook aanstippen dat het dus belangrijk is dat de werknemers daar ook voldoende voor betaald moeten worden.”
Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 was je stemmenkampioen. Ontgoocheld dat je toen geen burgemeester bent geworden?
“Op dat moment was ik teleurgesteld. Ik had 5.395 voorkeurstemmen en dat waren er toch ruim 2.000 meer dan de nummer twee Yolande Dhondt die toen burgemeester is geworden. Dat stak toen wel. Tegelijk besefte ik ook wel dat dit eigen is aan de democratie. Je hebt als partij (en dat was toen Open Stad, red.) een meerderheid van de zetels nodig om aan de macht te komen. En die hadden wij niet. Ik blijf er wel trots op dat ik in 1999 zoveel stemmen heb behaald. Dat betekent dat de mensen vertrouwen hadden in mij. Bij nationale verkiezingen deed ik het altijd goed. In het kiesarrondissement Kortrijk heb ik toen 24.000 voorkeurstemmen behaald.”
Ik ga met pensioen maar wil nog studies moderne geschiedenis volgen
Hoe bekijk je dat nu?
“Die ontgoocheling is al lang weggeëbd. Ik blijf niet treuren om wat voorbij is. Er hebben zich toen andere mogelijkheden aangediend waarop ik ingegaan ben. Niet vergeten ook dat ik toen een mooie kans heb gekregen om als jurist bij het grondwettelijk hof te gaan werken.”
In een recent interview met gewezen Waregems burgemeester Yolande Dhondt was ze bijzonder vriendelijk voor jou. Verbaast je dat?
“Neen, Yolande Dhondt is altijd heel correct geweest tegenover de oppositie in het algemeen en tegenover mij in het bijzonder. Ze had de gave om over het muurtje te kijken en niet enkel rekening te houden met wat er in haar eigen partij gedacht werd. We hebben in die tijd ook samen belangrijke beslissingen kunnen nemen, onder meer in verband met de toenmalige crisis rond Essevee en de fusie met Zulte in 2001. We verstonden elkaar. Yolande is overigens iemand die erg belezen is en nadenkt over de dingen. Ik vind haar een fel onderschatte politica.”
‘Erik kon op een scherpe manier in debat gaan’, zei ze. ‘Maar hij speelde nooit de man.’ Hanteerde je bewust die stijl?
“Ja, omdat je niets bereikt door de man te spelen. Ik heb zelden of nooit iemand persoonlijk aangevallen in de politiek. Dat zorgde er voor dat anderen ook altijd correct en hoffelijk waren tegenover mij. De jongste jaren zijn de politieke zeden wel wat verruwd maar dat komt, denk ik, omdat alles supercompetitief is geworden. Toch ben ik niet zo pessimistisch over de toekomst.”
Vind je het burgemeestersambt nog altijd aantrekkelijk? Door de sociale media zitten de burgers een burgemeester wel dicht op de huid?
“Dat is zeker zo. Dat maakt dat de taak er niet simpeler is op geworden. Mensen willen nu dat er altijd en overal meteen een oplossing is voor een probleem, terwijl dat vaak niet mogelijk is. Je kunt niet alles binnen 24 uur oplossen. Die snelle communicatie stimuleert die hoge verwachtingen bij de mensen, terwijl het voor een burgemeester van belang is dat hij af en toe eens rustig kan nadenken over de dingen vooraleer een beslissing te nemen.”
Volg je nog de gemeenteraden in Waregem?
“Ik lees wat er over in de krant verschijnt, maar ik ga geen zittingen meer bijwonen. Ik keer niet snel terug op plaatsen waar ik vroeger een rol te spelen had. En ik heb zeker ook geen last van het schoonmoedersyndroom. Ik ben niet het type dat meent anderen goede raad te moeten geven. Dat is niet aan mij besteed. Ik denk dat de meeste gemeenteraadsleden zich wel goed bewust zijn van de ernst van hun taak.”
Je zei acht jaar geleden in deze krant dat het leven buiten de schijnwerpers je goed beviel. Blijft dat zo?
“Zeker, ik heb er geen behoefte meer aan om de krantenkoppen te halen. Ik geef ook zelden interviews omdat ik op mijn hoede ben voor politieke valstrikken. Ik heb ook geen behoefte om politieke meningen te gaan ventileren.”
Word je als oud-minister nog vaak aangesproken door Waregemnaars?
“Mijn vrouw en ik maken regelmatig een grote wandeling in de stad en dan gebeurt het toch vaak dat iemand begint te praten, wel meestal mensen die al de 50 voorbij zijn. Bij de jongere generaties ben ik niet meer zo bekend. Wat wil je, het is inmiddels van 2001 geleden dat ik nog politiek actief was. Overigens spreken ze me ook niet altijd aan om over politiek te spreken.”
Eind dit jaar word je 70. Dan ben je verplicht om te stoppen als rechter. Is dat met je volle goesting?
“Ik doe mijn job als rechter zeer graag, maar ik vind het goed dat er een einddatum op staat. Zo krijgen jongere mensen de kans om hun ideeën in te brengen als rechter. In het Hooggerechtshof in de Verenigde Staten worden rechters benoemd voor het leven. Dat is niet goed, denk ik. De benoemingen zijn hier gelukkig ook minder gepolitiseerd dan in de Verenigde Staten waar de president zelf de rechters van het Hooggerechtshof benoemt. Hier is er een tweederdemeerderheid nodig in het parlement.”
Weet je al wat je gaat doen als je met pensioen bent?
“Ik wil in elk geval niet stilvallen. Zo blijf ik zeker aan de slag in de denktank rond Madeleine Albright (gewezen minister in de regering van Bill Clinton, red.) en ik wil ook af en toe een college blijven geven aan onze universiteiten. Ik doe dat al in de VUB in Brussel maar ben nu ook gevraagd door de Universiteit Gent. Misschien ga ik zelf ook moderne geschiedenis studeren en nog meer lezen. Ik hoop vooral dat ik gezond mag blijven, want daar hangt alles van af.” (Freddy Vermoere)
BIO:
Privé
Erik Derycke (69) is getrouwd met Martine Caron (65).
Ze hebben samen drie kinderen: Laurent (44), Geraldine (40) en Anke (38).
Er zijn ook vier kleinkinderen: Seppe, Siebe, Lou en Jules. Erik en zijn vrouw wonen in de Felix Verhaeghestraat in Waregem.
Loopbaan
Erik Derycke werd licentiaat in de rechten aan de Universiteit Gent. Hij startte daarna in 1972 een advocatenpraktijk. Van 1974 tot 2001 was hij politiek actief, aanvankelijk voor de BSP, later de SP.
Hij was in de jaren 90 minister van Buitenlandse Zaken en in die periode ook twee keer staatssecretaris.
In 2000 behaalde Erik 5.395 voorkeurstemmen in de gemeenteraadsverkiezingen, een monsterscore, maar het volstond niet om de burgemeesterssjerp te omgorden.
Hij is sinds 2001 rechter in het Grondwettelijk Hof.
Eind dit jaar wordt hij 70 en gaat hij met pensioen. (vfb)
De tips van Erik:
Culinair
“Ik ga graag naar Den Hemel (Stationsstraat 119) omdat ik dat een zeer leuk en mooi ingericht café vind. Koichi Hobo vind ik ook een bijzonder intelligente uitbater, een man van de wereld en een goed ondernemer. Gaan we iets eten in Waregem, dan trekken we vaak naar de Italiaan, Griek of Chinees. Ik heb een boon voor Man’s Villa, het Chinese restaurant aan de Vijfseweg 1 in Waregem. Ik ga daar al dertig jaar omdat ik het daar lekker vind en ik veel waardering heb voor de eigenaars. Dichter bij huis hou ik ook wel van de keuken van David Selen, die zijn zaak aan de hippodroom heeft (Felix Verhaeghestraat 7).”
Shoppen
“Als boekenwurm spring ik graag binnen in Standaard Boekhandel (Stationsstraat 2). Ik bekijk graag het nieuwe aanbod en koop er gemiddeld twee of drie per maand. Eerst informeer ik me via de kranten en dan ga ik de boeken bekijken. Boeken over geschiedenis en literatuur interesseren me het meest.”
Leuke plekjes
“In de zomer trekken we graag naar de oevers van de Leie maar we gaan ook graag wandelen langs de golf. Mijn vrouw en ik maken graag een wandeling van een half uur tot een uur in de stad en dan stappen we door meerdere buurten. We starten aan de hippodroom en gaan via Bloso naar de Markt om dan langs het stadion terug te keren. We doen er dan soms nog een ommetje bij langs park Baron Casier.”
Cultuur
“Ik hou van De Schakel, al is het al een tijd geleden dat we er nog eens een abonnement hadden. Ik denk we er nu een gaan nemen voor het nieuwe seizoen. Dan ben ik met pensioen en zal ik toch wat meer thuis zijn om de voorstellingen ook effectief bij te wonen. Ik hoop om wat stand-upcomedy te gaan bekijken.”
“Ik wil ook het Koetshuis vermelden, waar kunstenaars kunnen tentoonstellingen. Kunst is voor mij erg belangrijk. Laat me daarom ook Denis Degloire noemen. Ik ga graag de werken bekijken in zijn galerie (Stormestraat 120) en hebben er thuis ook enkele hangen. Ik schat die man hoog in als kunstenaar.” (vfb)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier