In Assebroek hebben vrienden, familie en kennissen dinsdagochtend afscheid genomen van Maithili Vanhille (13). Tijdens een emotionele plechtigheid werden tal van goede herinneringen naar boven gehaald.
“Veel te vroeg hebben we afscheid moeten nemen. Waarom? Waarom? Die vraag zal ons altijd blijven achtervolgen”, sprak mama Stefanie Rotsaert.
Zeldzame hersentumor
Tijdens de plechtigheid werd verschillende keren de moed en strijdlust van Maithili benadrukt. Het meisje vocht dan ook twee jaar lang moedig tegen haar zeldzame hersenstamtumor.
Maithili stierf afgelopen donderdag bij haar thuis. Omringd door haar familie en haar geliefde dieren. Alternatieve behandelingen leken even hoop te bieden, maar het bleek een oneerlijke strijd. Na twee jaar vechten was ze dan ook moegestreden.
Polsbandje
Heel wat mensen leefden de afgelopen twee jaar mee met de tiener. ‘Team Thili’ werd een echt begrip. Iedereen die de kerk vanmorgen binnenstapte kreeg dan ook een polsbandje aangeboden. De hele dienst lang was zoals Maithili en haar gezin altijd geweest zijn: sterk, dapper en respectvol. Op de tonen van het kinderliedje ‘Bootjes varen’ droeg het gezin zelf de kist binnen. Ook Maithili’s hondje Marie stapte achter de kist. Het leek wel alsof ze voelde wat er gaande was, want het diertje huilde hartverscheurend.
Het werd een dienst vol getuigenissen, foto’s, muziek en zelfs applaus. “Wat zal ik die twee woorden missen: Dag meterrrr. Met die heerlijke rollende r van je”, zei haar meter. Haar peter drukte dan weer de hoop op een miraculeuze genezing uit die ze hadden: “We geloofden er samen in. In een mirakel dat die laffe ziekte uit je hoofdje zou doen verdwijnen.”
Mama Stefanie raapte al haar moed bijeen en richtte zich een laatste keer tot haar dochter. “Dertien jaar geleden was ons geluk compleet. Een koningswens. Vandaag moeten we veel te vroeg afscheid van je nemen. We missen je nu al zo hard. Je schaterlach, je deugnieterij, je spontaniteit, je knuffeltjes en je stemmetje. Hoe vaak hebben we je niet gevraagd om heel even te zwijgen? Maar wat zouden we er nu niet voor over hebben om je nog heel even te horen. De hondjes en de katjes zoeken jou thuis. Net zoals jij gevochten hebt, zullen wij nu proberen om sterk te zijn. We zullen je nooit vergeten, je zit voor altijd in ons hart. Voor altijd kleine zus, voor altijd prinses, voor altijd klein sprotje.”
Een duizendtal mensen kwam hun steun betuigen aan de familie. In de kerk weerklonk meermaals applaus voor Maithili. Na afloop kregen alle aanwezigen een suikerwafeltje mee, het koekje waar Maithili zo van hield.
(MM/TLEG)
Na iets meer dan twee jaar vechten, verloor de 13-jarige Maithili Vanhille uit Assebroek vorige woensdag de moedige strijd tegen haar hersenstamtumor. Het meisje stierf thuis, dicht bij haar gezin.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier