Nieuwpoort verlootte deze winter 37 volkstuintjes aan geïnteresseerde inwoners. Met dit project biedt de stad mensen de mogelijkheid om zelf fruit of groentjes te kweken, te genieten van tuinieren en nieuwe mensen te leren kennen.
Langs de oude spoorweg in de Stationsstraat tegenover het oude belastinggebouw liggen de tuintjes er onder een warm winterzonnetje uitnodigend bij, wachtend tot hun pas aangewezen eigenaars aan de slag gaan. Een van de huurders is Valentien Hellebaut (39) die samen met dochter Joséphine Graulus (9) ernaar uitkijkt om de mouwen op te stroppen en in de aarde te wroeten.
Aardbeien
“Ik moet nog eens goed nadenken hoe ik mijn tuintje zal aanpakken en nog wat inspiratie opdoen. Sowieso komen er groentjes en kruiden, zaken die we graag eten zoals bieslook en sperzieboontjes. Aardbeien wil ik ook eens proberen”, vertelt ze glimlachend terwijl haar dochter enthousiast instemt. In het dagelijkse leven werkt Valentien als job- en taalcoach, waarvoor ze altijd met haar hoofd druk in de weer is. “Op deze tuin kan ik mijn hoofd eens leegmaken en voor de verandering met mijn handen bezig zijn.”
Oorspronkelijk is Valentien van Roeselare, maar ze woont inmiddels al acht jaar in Nieuwpoort. “Door dit tuintje kan ik me nog meer integreren en nieuwe contacten leggen”, deelt ze mee. “Maar dit is iets wat ik vooral samen met mijn dochter wil doen. Ze is hierin heel erg geïnteresseerd en zolang die interesse aanhoudt, wil ik haar zoveel mogelijk over dit onderwerp meegeven.”
Sowieso komen er groentjes en kruiden zoals sperzieboontjes en bieslook
Zelf beweert Valentien dat ze niet echt het type was om in een moestuintje bezig te zijn, maar dat veranderde allemaal toen ze eens voor Moederdag een moestuintje op haar vorige adres kreeg. “En toen is het begonnen. Eigenlijk ben ik er ook wel mee opgegroeid. Mijn grootouders waren boeren en mijn ouders en andere grootouders hadden ook een moestuintje.”
Enkele percelen verder ligt het tuintje van Jorne Bendels (21). Hij is de jongste van allemaal en zag de aankondiging van de volkstuintjes op de stadswebsite passeren. “Ik vond het een interessant en tof initiatief, vooral handig voor appartementsbewoners. Thuis hebben we maar weinig plaats voor een moestuintje, dus ik was hier meteen positief over.” Doorheen de dag heeft Jorne het druk met zijn werk als kok in een grootkeuken, maar hij is vastbesloten om hiervoor tijd vrij te maken. “Mijn moeder was onzeker of ik dit er wel bij kon nemen, maar dit stukje van 18 m² moet wel lukken. Ik kijk er naar uit om volgende maand aan de slag te kunnen gaan. Het leuke hieraan is dat je ook nooit alleen bent en je nieuwe mensen leert kennen”, verzekert Jorne. Hij heeft trouwens al een aardig idee hoe hij het zal aanpakken. “Seizoensgebonden groentjes. In de zomer komen er bijvoorbeeld sperziebonen, tomaten en sla. ‘s Winters zal ik prei, kolen en aardappelen planten. Kruiden zullen er ook bij zijn”, vertelt hij glunderend.
Verplichtingen
Het dossier van de volkstuintjes lag al sinds 2005 op de plank. De aanzet kwam destijds van wijlen schepen voor Milieu André De Zaeyer. In 2012 kwam het dossier onder de bevoegdheid van de huidige eerste schepen Bert Gunst (CD&V). “Het dossier sleepte lang aan omdat de tuintjes enkel te realiseren zijn op bouwgrond, wat in Nieuwpoort zeer kostbaar is. Via de privésector lukte het niet, dus hebben we uiteindelijk een gemeentelijke site vrijgemaakt. Daarop boden we dan tuintjes aan van 50, 30 en 18 m².”
Een veertigtal mensen schreef zich in en er wordt een wachtlijst aangelegd. Of er nog tuintjes bijkomen, hangt af van hoe groot de vraag in de toekomst wordt.
De eigenaars hebben daarbij ook enkele verplichtingen. Zo mogen ze geen vaste constructies op hun stukje grond bouwen en moeten ze hun tuintje onderhouden. Daarnaast mogen ze geen pesticiden gebruiken. “De huurders moeten biologisch tuinieren. Daarbij zijn boerderijdieren verboden”, meent schepen Gunst. “Deze regels komen er nadat we op verkenning in andere gemeenten gingen. Sommige ergerlijke zaken die we daar zagen, willen we hier vermijden.”
Veiligheid
Belangrijk voor de tuiniers is de veiligheid van hun tuintje.
“We gaan ervanuit dat er geen diefstal of vandalisme zal plaatsvinden, al zijn we realistisch dat het kan gebeuren”, zegt de schepen.
“Ik geloof dat de regelmaat van het komen en gaan van de huurders voldoende geldt als sociale controle en dat de huurders voor elkaar zullen zorgen. Desnoods kunnen we een groot hek plaatsen. Het tuinhuisje, waar de huurders hun tuingerief in kunnen opbergen, zal wel enkel toegankelijk zijn met een badge.”
(DV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier