Duivensport, ook voor dertigers (en veel jonger)

De duivensport is weer hipper dan hip. De Kortrijkse duivenmaatschappij NKV is met haar 80 leden een van de grootste clubs van de provincie. “Ons tienkoppig bestuur onder leiding van de ervaren voorzitter Germain Mahieu is sowieso bij de jongste in Vlaanderen. Misschien zelfs in heel het land.” Onze reporter dook tussen de pluimpjes en vond er Pierre, Dries, Melvin, Mathias en de piepjonge Cesar.

Door Els Deleu

Volgend weekend strijkt de populaire duivenbeurs Fugare neer in Kortrijk. Wij zochten Mathias Putman (29), Melvin Tempelaere (33), Dries Benoit (36) en Pierre De Waele (48) op in duivenmaatschappij NKV. “Het leuke aan onze vriendschap is dat we interactie hebben. We plagen elkaar, maar stuwen elkaar ook vooruit. De duiven hebben ons samengebracht, dat is zeker”, klinkt het luid in koor.

Pierre De Waele, een zelfstandig loodgieter uit Heestert, speelt al het langst met de duiven. “Ik begon door mijn opa, die ook duivenmelker was, te helpen”, vertelt hij. De opa van Pierre was in het verleden voorzitter van NKV (Nieuwe Kortrijkse Vereniging, red.). Pierre en leerkracht Mathias Putman uit Zwevegem leerden de vrienden Melvin Tempelaere uit Harelbeke en Dries Benoit die in Kortrijk woont, kennen in de club. Voor Melvin – ook zijn grootvader had duiven – is zijn duivenhok het eerste waar hij bij het thuiskomen van zijn job als business developer naartoe gaat. “Dat is eventjes me-time om te onthaasten na de drukte van de dag.”

Melvin leerde zijn vriend Dries Benoit, een prof aan UGent ook kennismaken met de duivensport. Zijn zoontje Cesar (2) helpt erg graag de mandjes met duiven openen en de duivenhokjes uitkuisen. “Leren omgaan met dieren vind ik ook belangrijk in de opvoeding”, aldus Dries. “De duivensport is volgens mij fel geëvolueerd. Meer en meer jongere mensen voelen zich ook geroepen om dit te doen.”

De ontlading

“Vroeger waren duivenmelkers aan hun huis gekluisterd en konden ze nergens naartoe. Wij kunnen wel op reis gaan, want we zorgen in vakantieperiodes voor elkaars duiven”, vertellen de mannen. “Er is ook een professionalisering met veel duiven en grote hokken. Dat had je twintig jaar geleden niet. Je kan natuurlijk ook met weinig duiven de sport beoefenen.”

Pierre en Mathias hebben wel al een groot aantal duiven terwijl Melvin en Dries eerder beperkt begonnen. Pierre vertelt dat het grote geldspel dat de duivensport ooit was, verleden tijd is. “Voor mij gaat het om de spanning en de hoop dat de duiven snel thuiskomen, maar ook de ontspanning, het samenzijn en het sociaal contact dat ermee gemoeid gaat, is belangrijk. Ik geniet er al van om mijn duiven te zien vliegen.” De jonge duivenmelkers willen hun sport weer tot leven roepen en aantonen dat het leute maken, elkaar weetjes en finesses van de sport meegeven en de interactie in deze volkse sport belangrijk is.

“Het is trouwens een echt spel waar iedereen zijn eigen tactiek heeft. Het leuke eraan is dat eigenlijk niemand weet hoe het komt dat een duif altijd opnieuw naar huis komt. Er zijn theorieën over geuren, de zon, magnetisme of dat de duiven terugkomen voor hun vrouwtje of mannetje. Iedereen probeert met dat mysterie iets te doen. Soms zijn het meer de duiven die met de liefhebbers spelen dan dat wij met hen spelen. Het mooiste moment is de ontlading als je duif thuiskomt vijf of acht uur nadat ze gelost werd”, glimlacht Pierre. “Een duivenmelker creëert een hechte band met zijn duiven, geloof me. Deze vogels krijgen dan ook de best mogelijke verzorging. Je begint met het kweken, koppels maken, afstanden leren en dan geef je de duiven mee om te spelen. Het is een stapsgewijs proces.”

Het gaat om de spanning, maar ook het samenzijn en het sociaal contact – Pierre De Waele

Af van het oubollige

De mannen zijn sinds kort allemaal bestuursleden in hun vereniging NKV. “Ons lokaal bevindt zich in de kantine van SV Kortrijk aan de Minister A. De Taeyelaan. We hebben een groot lokaal voor lange afstandsvluchten van boven de 400 kilometer en meer, maar we doen ook korte vluchten.” In de club merkt men dat er meer en meer leden komen. “We willen af van het oubollige en willen nog meer jonge mensen aantrekken. We gaan ook mee met de digitalisering. Duiven hebben een chip rond en we maakten een website waar uitslagen meteen op verschijnen. Op onze site kan je ook volgen waar de duiven vallen en zien in welke streek ze eerst aankomen. We laten via WhatsApp weten aan elkaar wiens duiven gevallen zijn.”

In de club wordt er geluisterd naar de leden en wordt er vaak overlegd. Er worden tentoonstellingen, duivenverkopen, een barbecue en een kampioenenviering georganiseerd. “Dit is mogelijk dankzij veel vrijwilligers die komen helpen. Wie nieuwsgierig is naar de duivensport is meer dan welkom.”

Heropleving

De duivensport beleeft momenteel een zekere heropleving volgens de mannen. “De mensen van de jonge generatie willen meer onthaasten. Van de duivensport word je mentaal beter. Je doet het niet voor de buitenwereld of voor de show. Eens je op je duivenhok zit vertoef je in alle rust en je bent bezig met de duiven. Zelfs het kuisen van het hok is ontspannend.”

Vorige zomer kwamen de vrienden vaak met hun gezinnen samen om naar de aankomst van de duiven te kijken. “Dit jaar komen we samen bij Mathias. Voor het vallen uit Barcelona”, besluiten ze.