Dirk en Caroline stoppen met slagerij Kip aan ‘t Spit en zoeken overnemer

Dirk Sanders (61) en zijn vrouw Caroline Taveirne (59). © TL
Redactie KW

Wie dezer dagen voorbij Kip aan ‘t Spit Sanders in Varsenare passeert, kan er niet naast kijken. Het pand staat te huur. Na dertig jaar trekken Dirk Sanders (61) en zijn vrouw Caroline Taveirne (59) de deur van hun bekende slagerij achter zich dicht. Maar eerst hopen ze nog om een opvolger te vinden. “Er zijn al wat kandidaten geweest, maar alle onderhandelingen zijn afgesprongen. We hopen toch dat we een overnemer kunnen vinden die het verder wil zetten”, zegt Dirk.

De ouders van Dirk startten de bekende zaak eind jaren ’50 in hun woning langs de Gistelsteenweg. Met een bordje langs de kant van de weg gaven ze aan dat er kippen te koop waren. Uiteindelijk groeide de zaak en in 1990 nam Dirk de zaak samen met zijn vrouw over. “In de gloriedagen stonden ze hier in een lange rij buiten aan te schuiven”, zegt Dirk. “Mensen vragen me soms hoeveel kippen ik verkocht zou hebben. Maar dat zijn er ontelbaar veel geweest.”

De bekende slagerij was nochtans enkel op vrijdag en in het weekend open. De laatste vier jaar op vrijdag zelfs niet meer. Maar Dirk raadt zijn eventuele opvolgers wel aan om vaker te openen. “Jonge mensen vullen hun vrije tijd nu anders in dan vroeger. En dat heeft zijn invloed op ons. Net zoals het weer. Als het op zondag grijs start, dan is dat goed voor ons. Want dan eten de mensen nog thuis. Anders zijn ze al van ‘s morgens vroeg weg en eten ze elders.”

Dirk en Caroline hopen om tegen de zomer een overnemer te hebben. Al willen ze in het slechtste geval wel nog doordoen tot het einde van het jaar. Dan stoppen ze er echter sowieso mee. Maar niet zonder de eventuele overnemer persoonlijk de kneepjes van het vak te leren. “Onze kruiding en onze manier van bakken. Dat onderscheidt ons namelijk van de rest. Er is concurrentie genoeg van de supermarkten, dus dan moet je ervoor zorgen dat je product beter is.”

Het koppel stopt met pijn in het hart, maar kijkt tegelijkertijd uit naar hun pensioen. “We zullen de klanten wel heel hard missen”, klinkt het. “Hoe dichter de sluiting komt, hoe moeilijker het wordt. Maar nu hangt het bord hier uit, dus nu kunnen we niet meer terug. We hebben heel wat mooie herinneringen, maar ook enkele nare. Zo overleefden we de dioxinecrisis en de problemen met vogelgriep. Dat waren tegenslagen die we helemaal niet in de hand hadden. Maar over het algemeen kunnen we heel erg blij en tevreden terugblikken.”

(TL)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier