Deze week kwamen drie cliënten en twee begeleiders van een Italiaanse organisatie voor mensen met een beperking naar Den Achtkanter om er kennis te maken met de manier van werken en vooral met de cognitieve benadering.
Vzw Den Achtkanter ondersteunt volwassenen met een verstandelijke beperking of een niet-aangeboren herstenletsel om zich optimaal te ontplooien, zelfstandig te zijn en zich goed te voelen in de maatschappij. Er zijn verschillende ateliers waar die mensen zo zelfstandig mogelijk werken.
Progressief werken
Zo’n vier à vijf jaar geleden had agogisch directeur van Den Achtkanter Johan Warnez voor de eerste keer contact met ENSA, een Europese organisatie die innovatieve projecten wil bekendmaken en ondersteunen. “We waren eigenlijk op zoek naar een klankbord waar we kunnen tonen hoe progressief we bezig zijn”, stelt Johan. Het progressieve zit hem bij Den Achtkanter op twee gebieden.
“Enerzijds geloven we sterk in de mogelijkheden die onze mensen hebben. We hebben een methodiek ontwikkeld waarbij onze cliënten hun talenten nog ten volle kunnen verder ontwikkelen. We geloven in de ‘leerbaarheid’. Anderzijds kijken wij bij ouder wordende populatie voor de vermaatschappelijking van de zorg. De meeste organisaties in Vlaanderen zorgen ervoor dat hun cliënten binnen de organisatie kunnen blijven met hun zelfde personeel. Wij kijken in de richting van thuiszorg om onze mensen zo lang mogelijk bij ons te laten ‘thuis blijven’.”
“Onze opvoeders zijn niet opgeleid om met zware verpleegkundige handelingen en dementie om te gaan. Wij vervangen onze opvoeders in onze huizen niet door verpleegkundigen. We doen wel externe expertise, maar voor als de context thuis niet meer veilig is werken we samen met woonzorgcentra.”
Pottenbakkerij en keuken
“Onze benadering wordt dus ook over de grenzen heen als een voorbeeld aanzien”, glundert Johan. “Het bezoek door de Italiaanse gasten is voor onze cliënten een unieke gelegenheid om hun kennis te delen.” De Italiaanse gasten maakten maandag met de verschillende ateliers van Den Achtkanter kennis. Daarna mochten ze kiezen in welk atelier ze aan de slag wilden. Ze liepen vier dagen stage in het atelier van hun keuze.
Enrico koos voor de pottenbakkerij, waar hij samen met een begeleidster aan de slag ging, en de verschillende processen van het pottenbakken doorliep. Allessandra en Federica kozen voor de keuken. Federica ging in het azijngedeelte van de keuken aan de slag en Allessandra in het kookgedeelte. Ook daar bleef één van hun begeleidsters, want de taal was – ondanks het aanleren van enkele Engelse woordjes – het moeilijkste. Na de werkuren werden onder meer Kortrijk en Ieper bezocht.
Volgens Johan zijn de jonge mensen één voor één op zoek naar een professionele identiteit. “Dit eerste bezoek kan een stap betekenen naar samenwerking en uiteraard is dit een wederzijdse versterking voor beide organisaties”, besluit Johan.
(EDB – foto EDB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier