Deerlijkse Schepen Paul Vanaverbeke kwam exact 20 jaar geleden om het leven

Wijlen Paul Vanaverbeke verongelukte op 52-jarige leeftijd. Hier opent hij het museum René De Clercq in 1991 met oud-minister Stefaan Declercq, Paul Vanaverbeke, burgemeester Roger Terryn en schepen Arnold Vantieghem. © MVD
Redactie KW

Het is vandaag precies 20 jaar geleden dat Paul Vanaverbeke (52) verongelukte. Hij was toen eerste schepen in de gemeente en leraar in het toenmalige Sint-Jozefsinstituut in Kortrijk. Paul wordt herinnerd als een zeer gedreven man en bezieler van vele Deerlijkse en regionale organisaties.

Paul Vanaverbeke verongelukte op de A17 in Ruddervoorde. Hij kwam er in de vooravond van 18 mei 1998 met zijn wagen in de gracht terecht en overleed ter plaatse aan zijn verwondingen. Paul Vanaverbeke, Kortrijkzaan van geboorte (21 september 1946), was de echtgenoot van Hilde Bruynooghe en vader van drie kinderen: Pieter, Frank en Marjan. Hij was licentiaat klassieke filologie en gaf Nederlands, Latijn en Grieks aan het Sint-Jozefinstituut in Kortrijk, waar hij in 1968 in dienst trad.

“Paul was een aangename man om mee te werken, met sterke dossierkennis”

Na zijn huwelijk kwam hij in de Houtekietstraat in Sint-Lodewijk (Deerlijk) wonen. Via het toenmalige ACW (het huidige Beweging.net) werkte hij zich ten volle in het gemeenschapsleven in. Vanaf 1982 was hij als vertegenwoordiger van het ACW, schepen binnen de CVP-meerderheid. Vanaf 1996 was hij eerste schepen en bevoegd voor financiën, personeel en informatie.

Paul Vanaverbeke was in het Sint-Jozefsinstituut in Kortrijk de bezieler van de jaarlijkse reizen naar Griekenland voor de retoricastudenten. Een initiatief dat hij ook voor het Deerlijkse Davidsfonds in handen nam en uitbouwde tot een tweejaarlijkse reis. Hij was actief in alle geledingen van de christelijke vakorganisatie en was op de dag van het ongeval op weg naar een onderwijsvergadering in Brugge.

Verbroedering

Hij was een van de bezielers van het verbroederingscomité van de gemeente Deerlijk met het Duitse Neunkirchen-am-Brand. Samen met burgemeester Roger Terryn ondertekende hij in 1983 het verbroederingscontract. Enkele dagen na zijn overlijden was er een grootse ontmoeting gepland tussen beide entiteiten. Door het overlijden van Paul werd het bezoek beperkt. Er kwam een ruime delegatie naar de begrafenis in de kerk van Sint-Lodewijk.

Als kenner van het onderwijs stond hij in Deerlijk mee aan de wieg van de samenwerking tussen de gemeentelijke en vrije lagere school. De dag na zijn overlijden zou hij de eerste grote informatievergadering over die samenwerking inleiden, maar zo ver is het nooit gekomen. Het overlijden van Paul Vanaverbeke was het derde binnen de CVP-fractie in dezelfde legislatuur van de gemeenteraad. Eind november 1995 was er het familiedrama waarbij schepen Leen Van Namen de dood vond en in 1996 overleed raadslid Willy Vanhoutte. Paul Vanaverbeke werd in de gemeenteraad opgevolgd door Dirk Vermander. Ann Accou nam zijn plaats in als schepen.

Verslagenheid

Het nieuws over het overlijden sijpelde die bewuste maandagavond nog door in de gemeente. De kranten en radio maakten er de volgende dagen hét gespreksonderwerp van. Deerlijk werd in het hart getroffen. De algemene verslagenheid was groot. “Zijn overlijden was een groot verlies voor Deerlijk”, blikt toenmalig burgemeester Roger Terryn terug. “Ik verloor mijn eerste schepen. Paul Vanaverbeke zou hoogstwaarschijnlijk mijn opvolger geweest zijn.”

Straatnaam

“Ik moest de avond van het ongeval naar een vergadering in Brugge. “Ik zag in Ruddervoorde het ongeval met de rijkswacht, maar wist niet dat het de wagen van Paul was. In Brugge werd ik door politiecommissaris Romain Decraene opgebeld. Mijn wereld stond stil. Ik weet nog dat ik aan de commissaris vroeg om de leden van het schepencollege op te bellen voor een dringende bijeenkomst. Paul was een gedreven man, een aangename persoon om mee samen te werken en iemand met een sterke dossierkennis. Een echt leiderstype.”

Huidige burgemeester Claude Croes kende Paul Vanaverbeke van in de tijd van de jeugdraad. “Hij was schepen van Jeugd en ik was secretaris van de jeugdraad. Ik studeerde drie jaar samen met zijn zoon Pieter en Paul heeft mij de goesting doen krijgen om in de politiek te gaan. Ik heb hem drie jaar gekend toen ik in de raad zetelde. Zijn bekwaamheid was groot. Hij leidde de bespreking van de begrotingen. Ik ervaar nu nog dat er tijdens recepties van jubilarissen nog af een toe over hem gesproken wordt. Paul Vanaverbeke kreeg onlangs nog een straat die zijn naam draagt in Sint-Lodewijk.” (MVD-DRD)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier