Carine Peferoen: “In Bissegem wordt een buitenstaander niet makkelijk aanvaard”

Kurt Vandemaele
Kurt Vandemaele Reporter

Kurt Vandemaele trekt door de straten van Kortrijk en stelt aan de voorbijgangers één vraag: “wie ziej gie?”. Een vraag die velen onder ons zo vaak zouden willen stellen. De antwoorden krijg je hier te zien in de videoreeks ‘De Kortrijkzaan’. Leer de mensen uit je buurt kennen. Maak kennis met Carine, de vrouw die zich nooit heeft thuis gevoeld in Bissegem.

Carine Peferoen en haar hond Louis, een ruwharige teckel, komen uit Bissegem. Ze wandelen op het pad langs de Sint-Eutropiuskerk in Heule, nadat ze er ook al het park hebben bezocht. Carine komt eigenlijk uit Kortrijk. Maar toen haar man ziek werd, besloten ze naar een luxueus appartement in Bissegem te verhuizen. Tien maanden later woonde Carine er helaas alleen. Met Louis. Die is intussen ook al 12. En Carine is intussen meer dan drie jaar weduwe.

Ze wandelt en sport vaak, maar niet veel in Bissegem. Want in de gemeente waar haar thuis staat, heeft ze zich nooit thuis gevoeld. “De mensen zijn er niet open“, zegt ze. “Als nieuw inwoner ben je er totaal niet aanvaard. Vraag het maar eens aan wie er een zaak heeft en niet van de gemeente is.”

Carine doet geen moeite meer om zich in te burgeren. Ze verplaatst zich liever naar Kortrijk om er te genieten van het sportaanbod. Ze is wellicht de fitste gepensioneerde van de stad. Terwijl ze vroeger zoveel gezeten heeft. Ja, ze werkte haar hele leven bij het OCMW, nog in de tijd dat er mopjes over werken bij het OCM werden gemaakt. Maar als er één was die daar werkte, dan zal zij het wel geweest zijn.

Haar naam hoor je eigenlijk niet zo vaak in de streek. Meestal hoor je Pyfferoen, niet Peferoen. Al kan het best zijn dat de naam Pyfferoen verwant is aan die van haar. Want haar man heette Vandemeulebroucke, met ou, terwijl de namen van zijn broer en zussen met ‘oe’ geschreven waren. In die dagen was het personeel van de burgerlijke stand blijkbaar niet alle dagen nuchter. Of spelling was niet hun sterkste vak. Ja, zulke moppen werden toen nog gemaakt.