Bruggeling Bram Loosveldt geeft zijn job op om festival Bomboclat te organiseren: “Een sprong in het duister”

Bram Loosveldt. © Davy Coghe
Stefan Vankerkhoven

Afgelopen weekend vond de vijfde editie van Wecandance plaats en volgende week wordt het strand van Zeebrugge opnieuw overspoeld door feestgangers, want dan vindt Bomboclat plaats. Bram Loosveldt gaf zijn job bij de vzw Jazz en Muziek op om het festival te organiseren. “Uiteraard was het een sprong in het duister, want ik wist niet of het festival zou aanslaan. Maar ik wilde per se mijn eigen ding doen.”

Wat bezielt een master in cultuurmanagement om zijn job op te geven en zelf een muziekfestival op touw te zetten?

“Via mijn vader Frank Loosveldt, die vroeger zakelijk leider was van het barokorkest Il Fondamento, kregen de vier kinderen (Sien, Pieter, Wannes en ikzelf) thuis muziek met de paplepel ingediend. Onder de noemer ‘Suburb Soundz’ organiseerde ik met mijn broer Wannes en onze vriend Ward Benoit al op mijn vijftiende techno- en reggaefuiven. Toen het regionaal jeugdcentrum Het Entrepot opgericht werd, mocht ik als vakantiejob de muziekwedstrijd Westtalent coördineren. Dit zeg ik enkel om te illustreren hoe belangrijk muziek in mijn leven is.”

“Als student werkte ik tijdens de zomermaanden voor Jazz en Muziek, dat het Gent Jazz Festival en Jazz Middelheim op touw zet. Onder de vleugels van Bertrand Flammand ben ik doorgegroeid en maakte ik vijf jaar deel uit van het kernteam. Ik heb er veel ervaring opgedaan in het financieel beheer en de productie van festivals. Maar ik wou mijn eigen verhaal schrijven.”

“De sprong was rap gemaakt, want ondernemen en zelfstandig zijn zit in de genen van onze familie. Broer Wannes baat café De Vetten Os in de Hauwerstraat uit, mijn vader heeft zijn eigen bedrijf Zuiderlicht. Broer Pieter stond aan de wieg van de Brugse Duivels en werkt nu voor de vzw Vlaamse Volksspelen. Zus Sien studeerde Afrikaanse talen en cultuur, maar geeft les in Open School Brugge.”

“Bomboclat werkt samen met Refu Interim, dat vrijwilligers rekruteert onder migranten”

“Het sociale hebben we allemaal van onze moeder Bernadette Vandewalle meegekregen. Ze was kleuterleidster in het MPI Spermalie bij blinde en dove kinderen. Ze is drie jaar geleden gestorven. Zelf nam ik eind 2016 de beslissing om op eigen benen te staan en mijn ontslag in te dienen vbij de vzw Jazz en Muziek. Zes maanden later hadden Wannes en ik een vergunning op zak om in de zomer van 2017 voor het eerst het muziekfestival Bomboclat te organiseren in Zeebrugge…”

Kan je daarvan leven?

“Bomboclat Festival is een groeiverhaal waar we hard in geloven. Het is niet de bedoeling om daar ook meteen van te kunnen leven. We willen in de eerste plaats tonen dat het festival een bestaansrecht heeft en zorgen dat het kan groeien tot een vaste waarde. Naast het festival organiseren Wannes en ikzelf vanuit DAMP vzw andere evenementen, dikwijls in samenwerking met andere organisaties. Een daarvan is het culinair evenement Voorsmaak dat we samen met Laurens Fiaert organiseren.”

Bram Loosveldt.
Bram Loosveldt.© Davy Coghe

“Dat veroorzaakte in 2017 een kleine rel, omdat we hiervoor de Magdalenakerk tijdens de vasten gebruikten. Bovendien hadden enkele chefs wel heel originele benamingen voor hun gerechtjes, zoals Holy Crab en Maagdelijke witte vulling. Verder organiseren Laurens en ikzelf Weerwerk, een nieuw houseconcept dat vier keer per jaar plaatsvindt. Daarnaast help ik m’n broer Wannes met het financiële reilen en zeilen van café De Vetten Os en ben ik dit jaar samen met m’n nicht Cibe Vandewalle betrokken in het pop-upproject van Nick Spanhove: Het Hoofdkwartier, langs de Noorweegse Kaai.”

Wat houdt dat Hoofdkwartier in?

“Het gaat om een korteketenconcept. Via een website kunnen Bruggelingen intekenen op een aanbod van ambachtelijke, lokale producten. Een keer per week komen regionale producenten de bestelde groenten, brood, ambachtelijk ijs, vlees en vis bij ons leveren. Cibe is diëtiste van opleiding en is intensief bezig met gezonde voeding. Ze is onder meer betrokken bij het Gentse Rooftop.”

“Het Hoofdkwartier is ook een hondencafé. Samen met Tudor de Labrador zetten we daar evenementen op touw voor baasjes en hun honden. In ons café zijn honden altijd welkom, de tuin is afgezet en voorzien van hondenspeeltjes en hondenpoepzakjes. Honden kunnen er probleemloos vrij rondlopen. Tudor de Labrador, de hond van Nicolas Vancompernolle, die mee het pop-upcafé uitbaat, heeft zijn eigen Facebook- en Instagrampagina. Op 26 augustus organiseren we op domein Puienbroek in Wachtebeke een gratis hondenfestival, met hondenweide, allerlei standjes, maar ook een opdrachtenparcours. Enkel voor deelname aan de oefeningen wordt 5 euro gevraagd. 5.000 mensen lieten al via Facebook weten dat ze zullen komen…”

Terug naar Bomboclat: je nam toch wel een groot risico….

“Het idee groeide al een tijdje in mijn hoofd, maar het was natuurlijk een grote sprong in het duister. Je weet nooit op voorhand of een nieuw festival zal aanslaan. Sinds m’n broer zich als dj en mc ging verdiepen in reggaemuziek sloeg de vibe bij mij ook over. En zeg nu zelf: zo’n zwoel genre op het strand van Zeebrugge is een perfecte match. We beperken ons evenwel niet tot reggae, maar focussen ook op Afro- en dancehall muziek. Er is veel vraag naar die genres.”

“Samen met Wecandance maken we Zeebrugge aantrekkelijker”

“Het zijn muziekstijlen die je nauwelijks op de radio hoort, maar de huidige generatie jongeren luistert meer via Spotify en YouTube. Op die nieuwe media tref je andere namen van artiesten aan die zeer populair zijn. Mijn broer Wannes programmeert Bomboclat Festival samen met Hannes De Waepenaere. Dit jaar zetten zij bijvoorbeeld Maleek Berry op de affiche. Persoonlijk kende ik die artiest niet, maar deze Brit is bij de liefhebbers van Afromuziek een bekende naam met een grote aanhang.”

Hoe evalueer je de eerste editie van Bomboclat vorige zomer?

“Gespreid over drie dagen mochten we 6.000 bezoekers verwelkomen. Dat stemt ons tevreden, gezien de weersomstandigheden in 2017. We hadden een dag mooi en zonnig weer, een wisselvallige dag en een slechte dag met veel regen. Maar we kregen vele positieve commentaren van artiesten, toeschouwers, leveranciers en zakenpartners. Het heeft ons slechts vier weken gekost om ons te bezinnen en te beslissen: we doen voort en organiseren een tweede editie. En blijkbaar denkt het publiek er ook zo over. De voorverkoop slaat dit jaar echt aan, mede dank zij namen als Maleek Berry, Gyptian, Tarrus Riley en ‘t Hof van Commerce op de affiche. We zijn momenteel in de laatste ticketgolf, alle voorgaande zijn al uitverkocht.”

De derde dag, zondag 26 augustus, wijkt muzikaal sterk af van de andere twee dagen…

“Op vrijdag en zaterdag zijn er drie podia, op zondag slechts één. Die laatste festivaldag geven we ‘t Hof van Commerce carte blanche. De West-Vlaamse hiphoppers mochten zelf de affiche samenstellen. Ze brengen de Knokse rapper Brihang mee en de Brugse hiphopband D’Expediteurs. ‘t Wordt een West-Vlaamse dag! Tenminste als je even de jonge Brusselse rappers van Stikstof niet meerekent. Die hebben deze zomer Couleur Café in lichterlaaie gezet.”

Wat maakt Bomboclat uniek in vergelijking met andere festivals?

“De relaxte sfeer en het feit dat we sterk inzetten op het familiale karakter. Jongeren onder de 15 mogen gratis binnen in het gezelschap van hun ouders. Zo waken we erover dat ons festival betaalbaar blijft voor jonge gezinnen. We richten een bewaakte kidszone in, met springkasteel en monitoren die op jonge kinderen passen en hen allerlei spelletjes laten spelen. Ondertussen kunnen de ouders zonder zorgen genieten van de muziek.”

Twee weken voor Bomboclat was er al Wecandance. Grote concurrentie?

Neen, beide evenementen zijn totaal verschillend en lokken een ander publiek. We hebben wel één gemeenschappelijk kenmerk: beide festivals proberen het afval tot een minimum te beperken en hameren er bij hun standhouders op om zoveel mogelijk plastiek en wegwerpproducten te vermijden. Samen maken we Zeebrugge aantrekkelijker voor de Bruggelingen en de mensen van ver buiten Brugge.”

Een festival zonder vrijwilligers lukt niet. Slaag je erin voldoende jongeren warm te maken?

“We hebben per dag 75 à 100 vrijwilligers nodig. Belangrijk is dat je een goede setting creëert, waarbij de vrijwilligers zich gewaardeerd voelen. We hebben een ruim netwerk met vrienden die ons muziekgenre genegen zijn. En we werken samen met Refu Interim, dat onder migranten vrijwilligers rekruteert.”

Info: www.bomboclat.be

De tips van Bram

Eten en drinken

“Mijn favoriet adres is Tom’s Diner, een restaurant met sterke gerechten en en jonge, ambitieuze chef. Vorige maand heb ik een toffe ontdekking gedaan: er is een leuke zomerbar aan de Sint-Pietersplas, waar je ongedwongen met je hond aan het water kan zitten en de hele dag kan blijven hangen met vrienden.”

Winkelen

“Leeloo in de Sint-Jakobsstraat heeft een eigen gamma aan kleren die je niet aantreft in grote winkels. De twee uitbaters zijn al jarenlang bezig met duurzaamheid. Die kleren zijn iets duurder, maar het product is oké. Fresh in dezelfde straat hanteert dezelfde principes. En Jonas Maes, de broer van mijn vriendin, heeft in de Mariastraat de zaak Ginkgo Icho. Hij vervaardigt op ambachtelijke wijze juwelen. Die stiel heeft hij van zijn schoonvader geleerd.”

Mooiste plekje

“Het Hof De Jonghe: een verborgen binnenpleintje met bomen, gras en bankjes nabij de Langerei en de Julius en Maurits Sabbestraat. Bij toeval ontdekt.”

Reizen

“Nepal is me bijgebleven. Een Brugse vriend is gehuwd met een Nepalees meisje. Hij is daar blijven wonen en heeft ons uitgenodigd om bij zijn schoonfamilie op vakantie te gaan, zodat we een project rond duurzame landbouw konden ervaren. We verbleven in een lemen boerderij zonder stromend water of elektriciteit, met rijstvelden kilometers in de omtrek. En een varken dat rond het huis liep. ‘s Morgens wasten we ons in de beek… ‘t was de hemel op aarde! Als de oorlog uitbreekt, vlucht ik naar Nepal.”

De Bruggelingen

“Toen ik 16 was, vond ik Brugge saai en doods. Ik moest naar Gent. Als dertiger is mijn gevoel veranderd. In Brugge wil ik mijn kinderen zien opgroeien. Bovendien krijgen creatieve, jonge ondernemers hier nu veel kansen. Ook al blijft Brugge een provinciestad, waar sommigen hard protesteren tegen nieuwe zaken die wat overlast veroorzaken.”