Britten geven les aan Ieperse klokkenluidersgilde

Vooraan zittend alleen: Ken (leraar)2de rij zittend: Roderick (leraar), Ian (leraar), Sven Berg (leerling)3de rij staand: Gillian Trinder (dominee), Natrouschka Lefieuw (leerling), Lavinia (lerares), Margaret (lerares), Sue (lerares)4de rij staand: Frederik Vandenbroucke (leerling), Frank Pauwels (leerling), Sophie Seyns (leerling), Albert Denturck (leerling) en Jean-Pierre Meirlaen (leerling)5de rij staand: Richard (leraar), Dirk Torreele (leerling), Graham Nabb (hoofdleraar), Clement Doens (leerling) en Marion (lerares)Foto DS
Redactie KW

De Ieperse klokkenluidersgilde is aan haar opleiding begonnen en doe dit met Britse lesgevers die hiervoor naar Ieper gekomen zijn.

In de klokkentoren van de Saint Georges Memorial Church maakten we een oefensessie mee. Bezoekers kunnen het luiden van de klokken volgen op een tv-scherm dat opgesteld staat in de inkom van de kerk.

Er heerst een gezellige drukte met bijna 20 personen boven in de ‘luid’-ruimte van ca. 9 m² onder de acht nagelnieuwe klokken van de Saint Georges Memorial Church in de Elverdingestraat. Acht touwen met mooie en vooral zachte blauw-wit-rode handgrepen bengelen er uitnodigend uit het plafond. Het enthousiasme straalt van deze groep. Frederik Vandenbroucke, secretaris van de Ieperse klokkenluidersgilde, is dan ook heel tevreden over deze opleiding.

“We volgen de ‘change-ringing’-opleiding en die wordt gespreid over vier sessies in februari, maart en april. Elke sessie bestaat eigenlijk uit een week waarin we tien uur opleiding komen volgen. Dat kan in de voormiddag, namiddag of ‘s avonds. Veel van onze leden werken immers nog. Deze cursus wordt gegeven door Britse lesgevers, die hier al decennia lang bedreven in zijn. Momenteel zijn er 15 klokkenluiders in opleiding.”

Handboek en paspoort

De hele opleiding verloopt volgens Britse precisie en de lesgevers stralen allemaal een zekere gestrengheid uit, maar hebben ook een hoog zen-gehalte. Frederik Vandenbroucke: “De opleiding bestaat uit vijf niveaus, waarvoor dan telkens een attest wordt uitgeschreven als je die beheerst. Er is ook een heus handboek en elke cursist heeft een persoonlijk klokkenluiderspaspoort, waarin de gevolgde sessies en vorderingen worden bijgehouden. De opleiding die we hier in Ieper nu krijgen concentreert zich op de eerste twee niveaus. Niveau 3 is dan de eigenlijke opleiding voor ‘change-ringing’, waarna in niveau 4 de vervolmaking volgt. Wie ‘level 5’ haalt mag zich dan master noemen, maar vooraleer je dit niveau haalt vergt dit jaren ervaring.”

“Klokken zijn ook in onze moderne samenleving niet weg te denken”

De Ieperse Klokkenluidersgilde zal na deze intensieve opleiding weer een stap verder zijn. Frederik Vandenbroucke is dan ook zichtbaar tevreden over deze evolutie. “We zullen dan zelfstandig, hetzij individueel of in groep, de klokken kunnen luiden. Om niveau 3 te behalen kunnen we dan gastklokkenluidersgilden uit het Verenigd Koninkrijk uitnodigen of zelfs over de plas trekken. In Groot-Brittannië zijn er immers 30.000 klokkenluiders actief en is er een ‘Association of Ringing Teachers’ (kortweg ART), waarvan wij nu les gekregen hebben. We zijn de eerste klokkenluidersgilde in België, die door hen wordt opgeleid in deze luidtechniek, die daar al bestaat sedert de 17de eeuw. Omdat dit zo uniek is hebben de klokkenluidersgilden van Roeselare en Zogge/Hamme elk een lid gestuurd om de opleiding te volgen. Het is ook een goed idee van de dominee en haar Saint Georges Memorial Church om een televisie in de inkom te zetten, waarop bezoekers het klokkenluiden kunnen volgen via live beelden.”

Sint-Niklaastoren

Ook voorzitter Jean-Pierre Meirlaen is vol lof over het tot nu toe afgelegde traject.

“We hebben ondertussen ook een heel goeie band met de Roeselaarse Klokkengilde. We zijn al te gast geweest in hun Sint-Michielstoren en hebben daar eind januari al eens samen de klokken geluid. We hebben bovendien besloten om één bestuurslid van elke gilde in ieder bestuur op te nemen.”

En hoe ziet Jean-Pierre de toekomst in Ieper? “Klokken zijn ook in onze moderne samenleving niet weg te denken. Luidklokken vertolken immers allerlei gevoelens. Ze zijn in staat om sterke emoties of verdriet uit te lokken. Door de reductie van het aantal parochies en de desaffectatie van kerkgebouwen dreigt het klankenlandschap ernstig te verschralen. In Groot-Brittannië en in Nederland luiden nog af en toe tot regelmatig de klokken van gedesaffecteerde kerkgebouwen.”

“We hopen dat het ook lukt met de klokken van de Sint-Niklaastoren, maar weten tot nu nog niet meer. De stad Ieper kan ook hier voor Vlaanderen en België een voorbeeldfunctie vervullen. De Ieperse Klokkenluidersgilde zou hiermee een pioniersrol kunnen vervullen. Met het change-ringing-project hebben we alvast van ons laten horen!”

(DS)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier