BarakFutur – Willy Houthoofd: “Ik wilde de rollen eens omdraaien”

Vijftien kleine verhalen kwamen bij amateurfotografen terecht die onder leiding van Karel Waignein de uitdaging aangingen om door de lens van hun fototoestel de verhalen te verbeelden. Om deze verhalen levend te houden verschijnt er vanaf vandaag wekelijks een verhaal in deze krant. Dit natuurlijk gekoppeld aan de foto die speciaal voor BarakFutur werd gemaakt.

“Straks sta ik voor de derde keer met warme verse soep op het kerkplein van de Barakken. Dit op oudejaarsavond. We willen met die soep gratis troost bieden aan de mensen die verwaarloosd of gebroken zijn. God heeft ons dat op ons hart gebracht. Terwijl we de soep uitdelen en opeten, wordt er met de mensen gepraat. Contact is zo belangrijk. Zeker op zo’n dag!

We zitten allemaal met een gat in ons hart dat dient opgevuld te worden. Wij vullen dat graag met soep en een babbel. Meer hangt er niet aan vast. Maar mensen zijn zo wantrouwig. Dat is jammer. Er is zoveel nood aan hartverwarmend contact. (FVV)”

Fotograaf Willy Houthoofd (°1951) afkomstig uit Kortrijk kreeg dit verhaal in handen en trok er met zijn camera op uit.

Willy nam al als twintiger regelmatig een fototoestel in de hand. Filmrolletjes schoot hij vol. Door zijn drukke loopbaan en zijn gezin, bleef het een bescheiden hobby. Toen hij de datum van zijn pensionering zag naderen, bedacht hij dat hij zijn oude hobby weer wilde opnemen en zo niet in een zwart gat te vallen. Hij schreef zich in voor een cursus fotografie aan het CVO. Na enkele modules liep hij met een nieuw doel voor ogen het einde van zijn professionele loopbaan tegemoet.

Fotograferen leent zich voor hem uitstekend om alle aspecten van de maatschappij en het individu in beeld te brengen. Hij begeeft zich graag tussen de mensen met zijn camera. Hun leefwereld vormt een ideaal decor. Soms levert dat leuke taferelen op, maar evengoed is het resultaat schrijnend. “Een fotograaf heeft als rol zich in te leven in de wereld waarin hij met zijn lens naar kijkt”, zegt Willy.

Abstracte aanpak

Voor dit verhaal koos hij voor een abstracte aanpak. Omdat de kerk van de Barakken als achtergrond niet hetzelfde effect zou hebben, koos hij voor een universeler decor. “De verticale strepen verbeelden de huisjes van de Barakken en het kruisbeeld vanzelfsprekend de kerk.”

“Een fotograaf moet zich inleven in de wereld waar hij met de lens naar kijkt”

De soep wordt in de foto uitgebeeld door een politiek vluchteling. “Ik wilde de rollen eens omdraaien”, stelt Willy. “De verteller klaagt in zijn verhaal aan dat de mensen wantrouwig zijn. Ik heb dat uitvergroot: ze zijn vooral met zichzelf bezig. De koptelefoons en smartphones zijn vandaag de dag alomtegenwoordig, waardoor de mensen niet meer met anderen spreken. Toch niet op de ouderwetse manier. Het publiek op de foto is gedifferentieerd. De vrouw die dan wel geïnteresseerd is in de soep heeft geen koptelefoon en kijkt wat onzeker. Zij is het doelpubliek van de soepbedeling.”

Willy kent Menen vooral voor de bluesoptredens in CC De Steiger of als tussenstation bij één van zijn fietstochtjes. De Barakken kende hij voordien enkel ‘van horen zeggen’. Wel kwam hij al eens per toeval in de drukke Rijselstraat. Zijn deelname aan BarakFutur kadert in zijn interesse voor het sociale aspect van fotografie.

BarakFutur is een initiatief van Samenlevingsopbouw West-Vlaanderen en Vormingplus MZW, in samenwerking met de bewonersgroep De Barakkenaars, de Stads(diensten) Menen, en diverse andere partners die actief zijn binnen de Barakken. BarakFutur komt mede tot stand met de financiële ondersteuning van het stadsbestuur Menen en de regionale Erfgoedcel ZuidWest.

Volg BarakFutur via https://barakfuturblog.wordpress.com/