Bakker Page uit Handzame neemt afscheid van klanten

Guido Page, voor de foto nog één keer in bakkersuniform, met echtgenote Marianne Cappelaere nemen afscheid van hun bakkerij en klanten. © Foto Coghe
Trui Lievens
Trui Lievens Medewerker KW

Sinds begin februari moet Handzame het met een bakkerij minder stellen. Bakker Guido Page en echtgenote Marianne Cappelaere, die in 1980 de bakkerij van Leon Castelein in de Kronevoordestraat overnamen, gaan nu met verdiende rust. “Ik ben 44 jaar aan de slag als bakker en het vroege opstaan begon door te wegen”, legt Guido uit.

“Al in het eerste leerjaar wist ik dat ik bakker wilde worden. Nochtans zag ik tot mijn 14de geen bakkerij van binnen”, lacht Guido Page (62) die afkomstig is uit Alveringem. Op zijn 14de kon hij aan zijn grote droom beginnen aan de bakker- en hotelschool Ter Groene Poorte in Brugge. “Tijdens mijn studies deed ik ook nog vijf jaar het seizoen in bakker Zoldï in Koksijde. Na mijn afstuderen werkte ik nog enkele jaren in een bakkerij in Brussel.”

Marianne Cappelaere (61) groeide op in Beauvoorde en werkte na haar studies secretariaat moderne talen bij een notaris in De Panne. Toen ze met Guido in 1980 de bakkerij in Handzame overnam, moest ze haar job dus inruilen voor de bakkerswinkel. “Dagen van 12 uur, maar ik heb het me nooit beklaagd”, verzekert Marianne. “We werden goed onthaald in Handzame. Op den duur kenden we onze klanten soms beter dan onze familie.”

Guido bakte tot op het einde op de klassieke, arbeidsintensieve manier. “Elke dag was ik om 1.30 uur ‘s nachts op en op zaterdagavond zelfs al om middernacht. Hulp in de bakkerij heb ik nooit gehad. Marianne en ik deden alles zelf. Onze specialiteit was de sinterklaaskoek in eierkoek, met van die suiker op. Een recept dat ik overnam van bakker Castelein want voordien kende ik dat zelfs niet. Voor die klaaskoeken kwamen zelfs uitgeweken Handzamenaars elk jaar terug naar de winkel.”

Filip en Mathilde

Een hoogtepunt voor Guido was toen hij de pistoletjes mocht bakken voor het verlovingsfeest van koning Filip en koningin Mathilde. “Daar was ik best trots op. Het was voor ons mooie reclame”, glundert hij. “Die ‘mathildekes’ zijn we trouwens blijven verkopen tot onze laatste dag.”

De laatste dagen voor de sluiting beleefden Guido en Marianne als in een roes. “Er kwam zoveel op ons af. We kregen bloemen, champagne en wensen”, verwijst het koppel naar de vele getuigenissen van dank. “Ook jonge gasten – sommigen hebben we weten geboren worden – kwamen nog eens langs om goedendag te zeggen. Dat deed echt deugd. Daarom willen we zeker nog eens onze klanten bedanken.”

Straks wordt het pand te koop gezet, een overnemer is er niet. “Onze zoon Filip woont in Don Bosco”, vertelt Marianne. “Kleinzoontjes Emiel (5,5) en Arthur (2,5) zijn mijn hobby en verder is er ook nog de zorg voor mijn papa die al 90 jaar is. Vervelen zal ik me zeker niet doen.”

“De eerste weken zullen we nog wat opruimen”, pikt Guido in. “Maar dan kan ik me bezig houden met koken en de tuin. En ik blijf ook bakken. Dat is en blijft mijn hobby. Alleen vroeg opstaan, dat zal ik niét missen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier