Anja Vervaecke uit Eernegem ontroert kijkers in VRT-programma ‘Vandaag over één jaar’

Anja tijdens het programma donderdagavond. © Foto Joost Joossen/VRT
Olivier Neese
Olivier Neese Editieredacteur Brugsch Handelsblad Brugge - Torhout

Over één jaar wil ik de 18de verjaardag van mijn dochter gezond vieren. Dat doel stelde Anja Vervaecke (44) zich voorop nadat ze net op de dag van de 17de verjaardag van haar dochter de diagnose van borstkanker kreeg. Rondlopend met een schuldgevoel omdat ze het feestje had verbrod, wilde ze het goedmaken door een jaar keihard te knokken en een spetterend feest te organiseren. De Eernegemse slaagde in haar opzet en ontroerde donderdagavond de honderdduizenden kijkers van VRT-programma ‘Vandaag over een jaar’.

Zaterdag 24 september 2016. Wat een heugelijke dag had moeten zijn voor de zeventiende verjaardag van haar dochter Luka, draaide uit op een nachtmerrie voor Anja Vervaecke. In haar borst voelde de Eernegemse ‘s morgens een knobbeltje. “Honderden keren heb ik gezegd en geroepen: ‘t is niet juist, ‘t is niet juist! In volle paniek belde ik naar de gsm van mijn huisarts, iets wat ik anders nooit doen. Hij zat op een congres maar zorgde ervoor dat ik nog diezelfde dag naar de radiologie kon. Daar werd bevestigd wat we vreesden: borstkanker.”

“Kon enkel maar wenen”

Na extra onderzoeken bleek het om een snelgroeiende en -delende tumor te gaan. Meteen wegnemen zonder bestraling – omdat ze vijftien jaar eerder al lymfeklierkanker had gekregen – was het harde maar enige verdict. Ook haar borst kon niet gespaard worden. “Ik kon die dag enkel maar wenen. Van het gesprek met de gynaecologe onthield ik enkel flarden: dat ik ‘geluk’ had dat er geen uitzaaiingen waren, dat ze de borst niet konden sparen, dat er chemo zou volgen… Gelukkig was mijn man Wim erbij. De grond zakte weg onder mijn voeten. Alles viel weg: mijn man zou alleen achter blijven, mijn kinderen zou ik niet zien opgroeien… En ik had een schuldgevoel tegenover mijn dochter, omdat ik het knobbeltje net ontdekte op haar zeventiende verjaardag en daarmee haar weekend had verpest.”

Toen het VRT-programma ‘Vandaag over een jaar’ een maand na de diagnose mensen zocht die binnen het jaar iets bijzonders wilden realiseren, greep Anja meteen haar computer en schreef ze zich in. Over een jaar wilde ze de achttiende verjaardag van haar dochter gezond vieren, en het daarmee goedmaken. “Mijn man Wim Boone en mijn kinderen Jarno en Luka had ik er zelfs nog niet over geraadpleegd, ik wou het proberen en zien waartoe het zou leiden. Plots kreeg ik telefoon dat ik erbij was. Nooit had ik gedacht dat ik tussen die duizenden verhalen opgepikt zou worden.”

Een zware operatie, zes chemokuren en een maandenlange strijd later, verklaarde de oncoloog haar in februari 2017 genezen. “Tegen de verjaardag van mijn dochter op 24 september wilde ik alles achter de rug hebben, maar dat bleek niet mogelijk. Een correctie en enkele controles konden pas later, maar in grote lijnen had ik het doel wel bereikt. De achttiende verjaardag van onze dochter kon ik gezond en gezellig omringd door de familie vieren. De steun van mijn familie en vrienden, een portie humor en een goede dosis positivisme lagen aan de basis van mijn herstel. Ik was vastbesloten om me niet te laten ‘kisten’.”

Huidige situatie

Nu, ruim anderhalf jaar na de diagnose, gaat het goed met Anja. “Dankzij kiné zijn mijn spierpijnen verminderd en ik ben een jaar terug aan de slag in het verzekeringskantoor van mijn zus en schoonbroer. Niet voltijds zoals daarvoor, wel tien uur per week. Daarvoor ben ik nog niet voldoende hersteld. Als ik een hele dag ben weggegaan, kan ik ‘s avonds geen huishouden meer doen. Als ik ‘s avonds ergens naartoe wil, moet ik me een hele dag gedeisd houden. Dat gevoel is moeilijk te omschrijven. Geen vermoeidheid die langzaam opkomt, wel iets dat plots over me valt. Ik móét gaan zitten, ik kan niet meer verder. Maar ik ga ervan uit dat zich dat ook zal herstellen.”

“Waar ik vandaag over een jaar wil staan? Een groot cliché, maar gezond blijven. Niet alleen ikzelf, maar ook al mijn dierbaren. En hopelijk vinden ze een oplossing voor die smerige ziekte. Niet alleen om het te behandelen, maar ook om ze te voorkomen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier