Agentschap Natuur en Bos over Vorsevijvers: “Dit bos is 30 jaar lang verwaarloosd”

Boswachter Frans aan een geschalmde boom met oranje verf, waarin het merkteken van de Vlaamse Leeuw gehamerd is. Dat is een boom die uit het bos gehaald moet worden. © PH
Redactie KW

Nadat heel wat bewoners van de Vorsevijverswijk onze krant op de hoogte bracht van een grote bomenkap in hun wijk op de grens van Hertsberge en Wingene, richtten we onze pijlen op het Agentschap Natuur en Bos (ANB). Deze wil de kwestie nuanceren en het lopende project verduidelijken. Samen met boswachter Frans Van Nevel trokken we twee uur rond op het domein. “De ene beplanting verstikt de andere, net daarom grijpen we in.”

Agentschap voor Natuur en Bos weerlegt met klem de bewering dat er geen bos meer zal overblijven: “Dat is zeker de bedoeling niet”, zo luidt het bij Griet Buyse van het ANB. “Die perceptie wil ik zeker doorbreken. We doen gewoon aan regulier bosbeheer van een stuk dat jammer genoeg door de vorige eigenaars zo’n dertig jaar werd verwaarloosd. Als je een bos volledig laat dichtgroeien, stopt het bos net met groeien. De ene beplanting verstikt de andere.”

“Wat typisch is aan dit soort bossen, is dat de meeste bomen samen zijn aangeplant en dat is eigenlijk onnatuurlijk. We maken dat wel meer mee en daardoor lijkt de overgang naar een goed beheerd bos natuurlijk erg drastisch. Zeker als die werken aan dezelfde kant gebeuren, waar de Vlaamse Landmaatschappij ook de Blauwhuisbeek verlegt en daarvoor ook een tracé van 10 meter breed vrijmaakt in het bos. De bewoners mogen echter op hun twee oren slapen. Dit wordt een gevarieerd bos met heterogene beplanting en kansen voor een dichte ondergroei door de grotere lichtinval.”

Soortenrijker

“Het ANB plant ingrepen in het bos en op het heideveldje om zowel het bos als de heide soortenrijker te maken”, stipt regiobeheerder Klaar Meulebrouck aan. “Door het uitdunnen komt er een betere lichtinval en zullen loofbomen kunnen groeien en het mettertijd van het naaldhout overnemen. Bij ons beheer hebben we basisprincipes in het achterhoofd: op de eerste plaats streven we naar kwaliteitsvolle natuur. Voor een bos als dit betekent dat een structuurrijk meerjarig bos met voornamelijk inheems loofhout. Voor heide, dat ook aanwezig is in het Blauwhuisbos dichtbij de Vorsevijvers, streven we naar open plekken. Daarnaast kijken we hoe we de natuur met recreatie kunnen verzoenen.”

“Dat we geen rekening houden met de bodem is eigenlijk onzin”, vertelt boswachter Frans Van Nevel. “De droogteperiode is eigenlijk het ideale moment om dit soort werken uit te voeren. Ook het broedseizoen is voorbij. Een boom kappen zonder andere schade te berokkenen, is bijna onmogelijk. En zeker hier met die bomen, die zo dicht bij elkaar staan en waarvan vele de maximumleeftijd bereikt hebben. Oude, dode bomen die moeten eruit. Je mag je niet inbeelden dat zo’n boom op spelende kinderen valt.”

“Als we een groot deel van de naaldbomen weghalen, komt er meer lichtinval in het bos en de open ruimte zal vlug ingenomen worden door eiken en berken, de natuurlijke bewoners hier.”

‘Verkrachter’ van bos

“De klachten over de ‘ongebreidelde kap’ komen vooral bij het agentschap toe, zelden bij mij”, vertelt Frans Van Nevel. “Ooit werd ik wel eens door een dame beschimpt als ‘de verkrachter’ van dit bos. Let op, ik heb begrip voor de opmerkingen van de mensen. De mensen ergerden zich vooral aan de lawaaihinder van de boskapmachines. Die Nederlandse werkman was vanaf 6 uur tot 21 uur aan het werk om de bomen neer te leggen. Dat heb ik ook gemeld aan de firma De Spiegelaere, gespecialiseerd in bosbouw, en welbekend in Hertsberge, in wiens opdracht de werken werden uitgevoerd. Mensen die in de vakantie met het raam open slapen willen niet zo vroeg en dagen aan een stuk, gestoord worden.”

Tijdens de wandeling worden worden we aangesproken door Carine Verhoest die in de wijk woont: “Zullen die overblijvende bomen door harde windstoten nu niet snel tegen dek gaan, nu het bos zoveel lichter is gemaakt?”, vraagt ze bezorgd aan boswachter Frans. “Neen”, antwoordt hij stellig. “Als je bomen de ruimte geeft, worden ze alleen maar sterker. Toch ben ik er niet 100 procent gerust in. Dat kan altijd wel eens gebeuren in een bos, waar dertig jaar niet in gewerkt is. Beschadiging van bomen proberen we zoveel mogelijk te vermijden. De bomen met een blauwe bol moeten behouden blijven en beschermd worden. Vossen en reeën zullen nu wel even weggevlucht zijn, maar die komen zeker terug. Binnen twee jaar wil ik eens met de mensen spreken die nu klagen. Ze zullen een heel ander bos voor zich hebben.” Buurtbewoner Carine ziet het wel positief: “Het bos zal veel klaarder en luchtiger zijn. Nu is het inderdaad te lang verwaarloosd geweest. Het was niet meer mooi.” (PH)