Acteur en komiek Walter Baele openhartig op de Mercator: “Ik ga stoppen met soloshows”

© Davy Coghe
Redactie KW

Acteur en komiek Walter Baele heeft goed én slecht nieuws voor zijn fans. Het goede nieuws: volgend jaar doet hij een ‘best of’-tournee doorheen Vlaanderen. Het slechte nieuws: dat wordt zijn laatste solo. “Ik zie andere artiesten in herhaling vallen, en dat vind ik pijnlijk.”

Walter Baele (54) stráált, als hij op een zonnige vrijdag op de Mercator aankomt. Hij is zonet grootvader geworden, zegt hij, van Mila. “Dat voelt zó geweldig. Je gaat meteen je leven relativeren. Ik voel niet meer die brandende ambitie van vroeger. Tijd besteden met mijn familie, dat staat vandaag bovenaan.”

Baele is een kind van de Leie-streek. Geboren en getogen in Waregem, op zijn zesde verhuisd naar Zulte. “We woonden daar in de wijk De Piste, bekend om zijn vele Waregemse inwijkelingen. Onze buurman was Rode Duivel Luc Millecamps.” Toen hij afstudeerde als leraar lager onderwijs, verhuisde hij naar het Vlaams-Brabantse Overijse waar hij een job aangeboden kreeg. Toch ligt zijn hart nog steeds in West-Vlaanderen, en meer bepaald in Oostduinkerke, waar hij tot vorig jaar een appartement bezat. “Ik mis de zee heel erg. Ik schrik daar soms van. We hebben ons appartement verkocht, omdat dat te klein was, en te duur ook als tweedeverblijf. Maar eerlijk? We denken vaak aan een terugkeer. Definitief dan. Wonen aan zee, dat is altijd vakantie.”

Waar zou jij naartoe varen, als je dit schip in handen kreeg?

“Oei. Dat zou niet te ver zijn. Ik was onlangs in Zeeland erg gecharmeerd door het stadje Zierikzee. Dus ja, misschien naar daar. Wat zou ik gaan doen in de Caraïben? Ik ben geen tiep die met de rugzak de wereld wil ontdekken. Pas op, we zijn vorig jaar drie weken op vakantie geweest naar Jordanië en Israël. Dat was heel mooi. Maar ik voel niet die grote drang altijd ver te reizen.”

Wie neem je zeker mee?

“Dat is makkelijk: Pascale, mijn vrouw, mijn buddy, al dertig jaar. We zijn getrouwd in 1988.”

Met amper volk op dat feest, verneem ik.

(lacht) “Hoe weet jij dat? Dat klopt, ja. We waren amper drie maanden samen. Zij was toen mijn fotografe. Die uitnodiging moet blijkbaar verkeerd begrepen zijn. Daar stond een foto op van mezelf, verkleed als een typeke. ‘Walter en zijn fotografe gaan trouwen’, was de begeleidende tekst. Een grap, moeten de mensen gedacht hebben. Ik kan hen wel begrijpen. (lacht) Toen bestond er nog geen gsm om snel even te checken.”

Ik wil niet in herhaling vallen. Een komiek met een kort broekske en een grijze baard, dat vind ik echt pijnlijk

Hoe zou jij ‘liefde is …’ aanvullen?

“Er zijn voor elkaar. Liefde is onvoorwaardelijk. Je moet áltijd klaarstaan voor de ander. En trouw zijn. De liefde verdraagt geen parcours van scheve schaatsen. Ik denk vaak dat ik op dat vlak een uitzondering ben in de showbizzwereld.”

Liggen de vrouwen niet op de loer voor een populaire acteur?

“Neen. Of toch niet dat ik weet. Maar blijkbaar herken ik die signalen niet. Dat krijg ik wel eens te horen. ‘Allé, Walter, ziede gij da nie? Die vrouw wilt u.’ (lacht) Maar neen dus, ik zie dat niet. Ik ben ook geen player. Mijn vrouw is de enige vrouw voor mij. Ik ben eigenlijk zeer saai voor iemand in de showbizz. Ik lig altijd op tijd in bed. Ik drink wel eens een streekbiertje of een glas wijn, maar ik ben nooit dronken. Of neem nu die drugs. Als ik sommigen hoor, is dat de normaalste gang van zaken. Ik weet daar niet van. Vrouwen? Ik zie die niet. Drugs? Ik zie dat niet. Ofwel ben ik blind, ofwel overdrijven die anderen.”

Wou jij als kind al de showbizz in?

“Neen. Ik wou atleet worden. Atletiek was alles voor mij. Uw hèrte, riep mijn moeder vaak. Zó veel sport is niet goed voor uw hèrte. (lacht) Ik heb daar alles voor gedaan. Ik was al achttien, toen ik een eerste keer uit ging. Ik zat áltijd op tijd in bed, omdat ik mij wou verzorgen voor de wedstrijden. Helaas bleek ik niet het talent te hebben van de Borlées. Ik ben één keer geselecteerd voor de Belgische ploeg van de 4×400 meter. Maar ik kende mijn limieten. Ik zou nooit prof worden.”

Waarom dan toch acteur?

“Dat zal in mij gezeten hebben. In het laatste jaar secundair begon ik plots karikaturen te tekenen. Ik begon ook mensen na te doen, leraars vooral. (lacht) En dat bleek aan te slaan. Ik had zelfs een kleine show waarmee ik de klassen rondtrok. Ik wou eigenlijk naar de toneelschool, maar mijn moeder vond dat geen serieus diploma. Ik ben dan voor onderwijzer gegaan. Een goede keuze, bleek achteraf. Daar, op de normaalschool, ben ik écht getriggerd. Die leerkrachten zagen die acteur in mij en stimuleerden die ook.”

Jij was net aan de slag als onderwijzer, toen je eerste show ‘ALS’ in première ging. Wat was het plan?

“Ik was net 21 geworden. Mijn eerste jaar als leraar zat erop, en ik wou de twee maanden vakantie benutten om een show te schrijven. Ik speelde al in een animatiegroep, maar ik voelde me daar te veel gebonden aan anderen. Ik wou iets alleen proberen. Dat was een groot risico. Ik weet nog goed dat ik zélf mijn affiches betaalde, dat ik zélf een zaal afhuurde.”

Dat was, wellicht niet toevallig, zaal De Hoop in Waregem?

“Dat was om zeker te zijn dat er publiek op af zou komen. (lacht) Als ik in Waregem zou spelen, zouden er wel wat familie en vrienden van de atletiek komen kijken. Eén beeld zal ik nooit vergeten. Mijn moeder zat op de eerste rij, met haar sjakosj op haar schoot. Dat was meteen de laatste keer dat ze is komen kijken. Ze kan dat niet aan. Te veel stress. Ik heb toen ook de recensent van Knack uitgenodigd, Roger Arteel. Die naam vergeet ik nooit. Hij is afgekomen en schreef een lovende recensie. Hij gaf wel het advies om een andere schrijver te zoeken.” (lacht)

Wat mist Walter van Oostduinkerke?

De gezonde lucht

“Dat is het opmerkelijkste verschil met Overijse. De lucht aan zee is zoveel gezonder dan in het binnenland. Ik woon nochtans vlakbij het Zoniënwoud. Dat heeft wellicht met die zee te maken. Ik ben nochtans niet gek van water. Dit schip zegt me niet veel. Dit boezemt mij zelfs angst in. Stel je voor dat je op zee dobbert, en je zinkt. Je bent zo hulpeloos. Een mens is niet gemaakt om in water te leven. Wij zijn geen vissen, hè. (lacht) Weet je wat ongelooflijk is? Dat ik een duikdiploma heb. Mijn vrouw is erin geslaagd mij te overtuigen eens mee te gaan duiken in Egypte. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik dat ooit gedaan heb. Ik voel me niet veilig in water. Ik wil vaste grond onder mijn voeten.”

De rust

“Dat is de reden waarom we in 2004 een studio gekocht hebben in Oostduinkerke. Stap je hier uit je auto, dan voel je die rust meteen over je heen dwarrelen. Zelfs op een drukke zomerdag heb je niet het gevoel dat de dijk en het strand overvol zitten. Oostduinkerke is volgens mij ook de meest gezinsvriendelijke plek aan onze kust. Dat was ook een reden om hier naartoe te komen.”

De Spelleplekke

“Dat is mijn favoriete restaurant. Ik hou van de sfeer die daar hangt. Het is ook vlakbij de dijk en je kan daar geweldig lekker lunchen. Den Dimi is er de kok. Hij serveert áltijd verse schotels. Je zal daar bijvoorbeeld nooit geraspte wortelen uit een zakske krijgen. Dus ja, die restaurantjes mis ik ook wel.”

Lopen op het strand

“Lopen op het strand is geweldig. Dat is met niets te vergelijken. Je proeft de natuur, je hoort de zee, je hoort de vogels zingen. Weet je dat ik vaak van Oostduinkerke tot in Bray-Dunes liep, én terug? Dat is zowat 25 kilometer. Ik deed daar ruim twee uur over. Op het strand. Heerlijk. Ik moest wel de zon voelen. Als de zon niet scheen, dan vertrok ik niet. En de zee moest veraf zijn. Lopen in nat zand, dat is te zwaar. Als aan die twee voorwaarden voldaan was, dan trok ik mijn loopschoenen aan, nam ik twee busjes water en wat geld mee, en was ik vertrokken.”

Op woensdag 20 maart treedt Walter Baele op in CC Waregem met ‘No Man Show’. Info: www.walterbaele.be.

Wie is Walter Baele?

Privé

Geboren op 16 mei 1964 in Waregem. Zoon van Herman Baele en Simonne Van Huffel. Groeide op in Waregem en Zulte. Studeerde Latijn-Grieks aan het Heilig-Hartcollege in Waregem en daarna lager onderwijs aan de Sint-Thomas normaalschool in Brussel. Getrouwd met Pascale van den Broeck. Vader van Lisa (27) en grootvader van Mila. Had tot vorig jaar een appartement in Oostduinkerke.

Loopbaan

Auteur en acteur van diverse komische soloproducties. Bekend van televisieprogramma’s zoals Rosa, De Familie Backeljau, Samson en Tegen De Sterren Op. Schrijver van jeugdboeken.

Je grote doorbraak volgde tien jaar later met Rosa Vermeulen. Waarom sloeg dat typetje aan?

“Dat was een herkenbaar figuur. Een oma in een bloemekeskleed, een volkse zoon die vrijgezel is, BV’s die op de koffie en de cake komen. Tegelijk was dat origineel, maar nooit plat. Volgens mij verklaart dat het succes. Weet je, ik zou haar graag nog eens opvoeren. Wat zou ze vandaag doen met Facebook en Instagram? Of zou ze bitcoins aankopen?” (lacht)

Zou dat nog aanslaan?

“Why not? Je zou wel de snelheid en de grappen moeten aanpassen aan de tijd.”

Acteur en komiek Walter Baele openhartig op de Mercator:
© Davy Coghe

Je hebt in al die jaren ook veel échte mensen geïmiteerd. Wie kon daar niet mee lachen?

“Oei. Even denken. Ik weet dat Willem Vermandere niet te spreken was over de imitatie van Ivan Pecnik. Maar als ik naar mezelf kijk … Neen, ik kan niet meteen iemand noemen.”

Jij mocht nochtans eens niet binnen op Waregem Koerse. Was dat niet…

(pikt in) “Ja, natuurlijk. Dat was iets vreemd. Ik was uitgenodigd, maar kreeg vlak voordien telefoon dat ik best thuis bleef. De staatsveiligheid had de gastenlijst gescreend. Je moet weten dat dat daar vol loopt van baronnen en baronessen. Ja, die geruchten heb ik ook vernomen. Filip was niet zo happy met die imitatie. Wellicht was de gelijkenis té treffend.”

Jij staat nu bijna 35 jaar op de planken. Doe je dat nog graag?

“Ik voel dat het moeilijker wordt. Ik heb al zoveel grappen verteld, en ik wil niet in herhaling vallen. Ik zie anderen dat doen, en dat is pijnlijk. Een komiek met een kort broekske en een grijze baard: sorry, maar die zou beter afronden. Ik wil niet meemaken dat de mensen ook zo over mij gaan denken. Daarom ga ik stoppen met soloshows. Volgend jaar plan ik een ‘best of-tournee’, en dan zal het welletjes geweest zijn.”

Vrouwen? Drugs? Ik zie dat niet. Ofwel ben ik blind, ofwel overdrijven anderen

Wat ga je dan doen?

“Iets anders. Misschien theater met twee. Misschien met een muzikant. Ik weet het nog niet. Ik weet alleen dat mijn vaste typetjes de diepvries ingaan. Ik word er straks 55. Telkens alleen toeren, weegt ook mentaal zwaar. Alleen in die wagen, alleen in die kleedkamer, alleen op dat podium. Maar ik blijf graag dingen bedenken. Daarom schrijf ik ook jeugdboeken. Mijn grote droom is trouwens een scenario schrijven voor komedie op televisie.”

Voel je niet de drang eens in je eigen huid te kruipen en je gedacht te vertellen?

“Neen. Ik heb wel een mening, maar die doet er niet toe op het podium.”

Wat kan jou kwaad maken?

“Vooroordelen. Ik ben daar zelf slachtoffer van. Die Walter Baele, die maakt máár amusement voor een breed publiek. Vreselijk vind ik dat. Ik nodig daarom geen recensenten meer uit. Je weet al op voorhand wat ze gaan schrijven. Eerlijk? Dat is mijn gevoelig kantje. Ik kan daar gek van worden. Gelukkig is mijn publiek wél dankbaar. Hén zien lachen, maakt mijn geluk. Daarom wil ik humor brengen. Je kan dat zien als mijn levensmissie, mensen doen lachen.

(Paul Cobbaert)

Wat mist Walter van Oostduinkerke?

De gezonde lucht

“Dat is het opmerkelijkste verschil met Overijse. De lucht aan zee is zoveel gezonder dan in het binnenland. Ik woon nochtans vlakbij het Zoniënwoud. Dat heeft wellicht met die zee te maken. Ik ben nochtans niet gek van water. Dit schip zegt me niet veel. Dit boezemt mij zelfs angst in. Stel je voor dat je op zee dobbert, en je zinkt. Je bent zo hulpeloos. Een mens is niet gemaakt om in water te leven. Wij zijn geen vissen, hè. (lacht) Weet je wat ongelooflijk is? Dat ik een duikdiploma heb. Mijn vrouw is erin geslaagd mij te overtuigen eens mee te gaan duiken in Egypte. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik dat ooit gedaan heb. Ik voel me niet veilig in water. Ik wil vaste grond onder mijn voeten.”

De rust

“Dat is de reden waarom we in 2004 een studio gekocht hebben in Oostduinkerke. Stap je hier uit je auto, dan voel je die rust meteen over je heen dwarrelen. Zelfs op een drukke zomerdag heb je niet het gevoel dat de dijk en het strand overvol zitten. Oostduinkerke is volgens mij ook de meest gezinsvriendelijke plek aan onze kust. Dat was ook een reden om hier naartoe te komen.”

De Spelleplekke

“Dat is mijn favoriete restaurant. Ik hou van de sfeer die daar hangt. Het is ook vlakbij de dijk en je kan daar geweldig lekker lunchen. Den Dimi is er de kok. Hij serveert áltijd verse schotels. Je zal daar bijvoorbeeld nooit geraspte wortelen uit een zakske krijgen. Dus ja, die restaurantjes mis ik ook wel.”

Lopen op het strand

“Lopen op het strand is geweldig. Dat is met niets te vergelijken. Je proeft de natuur, je hoort de zee, je hoort de vogels zingen. Weet je dat ik vaak van Oostduinkerke tot in Bray-Dunes liep, én terug? Dat is zowat 25 kilometer. Ik deed daar ruim twee uur over. Op het strand. Heerlijk. Ik moest wel de zon voelen. Als de zon niet scheen, dan vertrok ik niet. En de zee moest veraf zijn. Lopen in nat zand, dat is te zwaar. Als aan die twee voorwaarden voldaan was, dan trok ik mijn loopschoenen aan, nam ik twee busjes water en wat geld mee, en was ik vertrokken.”

Wie is Walter Baele?

Privé

Geboren op 16 mei 1964 in Waregem. Zoon van Herman Baele en Simonne Van Huffel. Groeide op in Waregem en Zulte. Studeerde Latijn-Grieks aan het Heilig-Hartcollege in Waregem en daarna lager onderwijs aan de Sint-Thomas normaalschool in Brussel. Getrouwd met Pascale van den Broeck. Vader van Lisa (27) en grootvader van Mila. Had tot vorig jaar een appartement in Oostduinkerke.

Loopbaan

Auteur en acteur van diverse komische soloproducties. Bekend van televisieprogramma’s zoals Rosa, De Familie Backeljau, Samson en Tegen De Sterren Op. Schrijver van jeugdboeken.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier