Op zijn kleurrijke afscheidsviering in Duinse Polders zaterdagmiddag, was Aaron Dobbels nog een keer de grote ster. De 11-jarige jongen verloor een week geleden de oneerlijke strijd tegen de tumoren in zijn hoofd.
Zijn zorgzaam en innemend karakter, zijn niet-aflatend gevoel voor humor, zijn leuke momenten met vriendjes, zijn passie voor auto’s: Aaron werd getoond zoals hij was tijdens de meer dan twee uur durende afscheidsviering. Een viering, geen begrafenis, omdat Aaron zelf zo van het leven hield en zo graag onder de mensen was.
Zijn ouders hadden daarom ook opgeroepen om kleurrijk uitgedost te komen en om, in plaats van bloemen af te geven, een gift voor het Kinderkankerfonds te doen. Dat was namelijk Aarons laatste wens: Aaron zag graag bloemen, maar nog liever zijn lotgenootjes, viel op de uitnodiging te lezen.
Hel van angst en onzekerheid
Vader Paul beschreef tijdens de viering hoe ze de voorbije vier jaar door een hel van angst en onzekerheid gingen. “We wisten al heel vroeg dat Aaron een heel bijzonder kereltje was. Maar na het winnen van twee veldslagen, ging de strijd ongelijk op. Bedankt Aaron voor alles. Je was de betere versie van mezelf.”
Ook grote broer Beau had het over hoe Aaron met zijn charmes iedereen voor zich innam. “Je toverde op ieders gezicht een grote glimlach. Wat had ik met jou succes bij de meisjes”, zei hij. En ook over hoe zijn kleine broer vier jaar geleden plots hevige hoofdpijn kreeg. “Het doet zoveel pijn dat we samen geen nieuwe herinneringen meer kunnen maken. Maar je wordt de beste engelbewaarder voor onze baby.” Want Aaron stond op het punt om oom te worden.
“Bedankt Aaron voor alles. Je was de betere versie van mezelf”
Zijn klasgenootjes bliezen zeepbellen en brachten zonnebloemen: op school was Aaron altijd het zonnetje in huis. “Je vond je geluk in kleine dingen. Op donkere dagen zullen we, zoals de zonnebloem, onze rug rechten om jouw zonlicht op te vangen.” Samen met zijn beste vriendjes stond hij er bekend als ‘de drie musketiers’. “Aaron was een moedige krijger, die tot op het allerlaatste moment tegen het monster is blijven vechten. Zonder ooit zijn gevoel voor humor te verliezen”, klonk het. “Een wonder, dat is de zon zien ondergaan en weer verschijnen”, zei Aarons ‘zotte meter Heidi’.
Zijn vriendinnetje Fleur mocht nog een keer voor hem dansen. Niels Destadsbader zong ‘Hey Pa’, en had voor Aaron een afscheidsfilmpje opgenomen over de leuke namiddag die ze samen nog beleefden. Maar het was vooral aangrijpend om Aaron dat lied zélf te horen zingen. Op Aarons kist lag zijn KanjerKetting met 299 kralen. Eentje voor elke behandeling die hij tijdens zijn vier jaar durende strijd onderging. “We kunnen alleen maar diep het hoofd buigen voor zoveel dapperheid.”
Een gift doen voor Aarons spaarpotje voor het Kinderkankerfonds, kan nog altijd op het rekeningnummer BE36 0018 5754 8481 met vermelding ‘goede doel Aaron’.
(WK – foto/video’s WK)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier