Aan tafel bij de familie Florin: “Meesurfen op de Sandra Bekkari-hype”
We werden deze week hartelijk ontvangen aan de tafel van Henk Florin, Frederique Vanassche en haar kinderen Aurélie en Guillaume. “We proberen zoveel mogelijk gezonder te eten. Een beetje afstappen van meters kost van vroeger, hé”, glimlacht Frederique.
“Voor mij is koken echt een noodzakelijk kwaad”, valt Frederique met de deur in huis. “Ik doe het niet graag en het moet vooral snel gaan. Ik ben zo iemand die binnen het uur boodschappen doet, kookt én alles opeet om zo snel mogelijk weer op het werk te zijn. Het feit dat we allemaal nogal uiteenlopende werkuren hebben, zorgt er ook voor dat er niet echt een vaste chefkok in huis is. Het eten wordt klaargemaakt door hij of zij voor wie het op die dag het best uitkomt.”
Hoewel gezond eten voor de familie Florin niet altijd evident is, proberen ze toch hun beste beentje voor te zetten. “Weet je, ik groeide voor het grootste deel op bij mijn meter“, vertelt Frederique. “Zij kookte met veel boter en veel aardappelen. We doen ons best om daar een beetje van af te stappen. Meesurfen met de Sandra Bekkari-hype bijvoorbeeld. Haar tips opvolgen maakt volgens mij wel een groot verschil.”
Saying Goodbye
Frederique Vanassche (41) woont samen met Henk Florin (54), haar 21-jarige dochter Aurélie en zoon Guillaume (18) in Bissegem. “Niet meteen nieuw voor ons, want zowel Aurélie als ik hebben onze Chiro-jeugd hier doorgebracht”, klinkt het. “Guillaume zit hier trouwens iets verderop op de sportschool in Athena Pottelberg. Ook voor Henk en mij is ons werk bij de politiezone Vlas vrij dichtbij. Henk werkt als inspecteur in het centrum, ik als consulente in Marke, maar daarnaast ben ik ook zelfstandig rouw- en verliesconsulente.”
Een hele mond vol, maar de vzw Saying Goodbye groeide ondertussen uit tot felgesmaakt initiatief. “Ik kreeg voeling met het rouwen en omgaan met verlies nadat ik als vrijwilliger mensen slecht nieuws moest brengen”, zegt Frederique. “Twee jaar geleden startte ik dan met rouwkampen voor kinderen en jongeren, volgend jaar komt daar onder meer een weekend voor gezinnen en een kamp voor de allerjongsten bij.”
“Ik schat dat ik ondertussen toch 10 tot 15 uur per week bezig ben met Saying Goodbye. Het vraagt veel tijd, maar ik vind het ontzettend belangrijk en ik doe het vooral graag.”
Voetbalmama
De weinige vrije tijd van het gezin wordt verdeeld over de KSA Menen enerzijds en het voetbal van Guillaume anderzijds. “Henk gaat al 25 jaar mee op kamp met de KSA en is er ondertussen zelfs volwassen begeleider. En hoewel koken dus echt niet mijn ding is, ga ik ondertussen ook mee op kamp als kookouder“, aldus Frederique nog.
“Op zaterdag duik ik dan weer meestal op langs de zijlijn van Guillaumes wedstrijd. Hij begon bij KV Kortrijk, stapte daarna over naar NS Heule en speelt sinds vorig seizoen bij Wevelgem City. Eigenlijk ben ik een echte voetbalmama (lacht). Ik durf de hele gezinsplanning wel aanpassen aan de match, ja. Het is voor mij echt de uitgelezen gelegenheid om even bij te kletsen met andere ouders én een echt mama-zoon-moment”, besluit ze met glimlach. (Els Deleu)
Wat doe je dit weekend?
Komend weekend staat voor het gezin Florin volledig in teken van de Saying Goodbye-fuif van zaterdagavond. Die vindt plaats in de feestzaal van Het Koningshof in Bissegem. “Vrijdagavond zitten we middenin de voorbereidingen, zaterdag wordt de zaal helemaal aangekleed en zondag moeten we alles opruimen. Tijdens de fuif zelf komt Dennis Cartier optreden en hebben we ook een stevige verrassingsact voorzien”, legt Frederique uit. “De opbrengst van de fuif gaat naar keuken- en spelmateriaal voor onze rouwkampen.” Zelf neemt ze als verantwoordelijke niet meteen een echte taak op zich. “Ik zal er vooral rondlopen, mensen ontvangen en me focussen op ‘sociaal zijn'”, lacht ze.
Waarom hou je van Kortrijk?
“Ik zou even graag in Gent wonen, denk ik. Het moet sowieso een stad zijn die beweegt. Natuurlijk hou ik ook van Kortrijk. Tot mijn twaalfde groeide ik op in het centrum, als een echt stadskindje. Wij konden vroeger overal te voet naartoe gaan. De binding met de stad is altijd gebleven. Voor mij zou ons huis in het midden van een stadscentrum mogen staan”, zegt Frederique. Henk daarentegen heeft het liever wat rustiger en verkiest de kalmte op het platteland. “Uiteindelijk hebben we met Bissegem voor de gulden middenweg gekozen”, zegt hij. “Bissegem heeft die rust over zich en toch zit Frederique dicht bij het stadsleven. Voor haar is het vooral belangrijk dat ze mensen rondom zich heeft.
Wat doe je dit weekend?
Komend weekend staat voor het gezin Florin volledig in teken van de Saying Goodbye-fuif van zaterdagavond. Die vindt plaats in de feestzaal van Het Koningshof in Bissegem. “Vrijdagavond zitten we middenin de voorbereidingen, zaterdag wordt de zaal helemaal aangekleed en zondag moeten we alles opruimen. Tijdens de fuif zelf komt Dennis Cartier optreden en hebben we ook een stevige verrassingsact voorzien”, legt Frederique uit. “De opbrengst van de fuif gaat naar keuken- en spelmateriaal voor onze rouwkampen.” Zelf neemt ze als verantwoordelijke niet meteen een echte taak op zich. “Ik zal er vooral rondlopen, mensen ontvangen en me focussen op ‘sociaal zijn'”, lacht ze.
Wat is je favoriete plekje?
Ik blijf het liefst thuis, op het gemak met een kopje koffie”, stelt Henk. “Of ik breng vol enthousiasme tijd door met mijn twee kleinkinderen. Daar kan ik echt van genieten.” Frederique vertoeft graag in de Kortrijkse winkelstraten. “Snuisteren in de rekken, kleren passen, een beetje flaneren, maar echt iets kopen hoeft niet. Dat rondwandelen op zich brengt me al tot rust. Ook op een braderie bijvoorbeeld. Ik heb mensen in mijn buurt nodig.”
Zoon Guillaume staat als sportman – hoe kan het ook anders – het liefst op een voetbalveld, Aurélie spendeert haar vrije tijd vooral op Bissegemplaats. “Of in ons Chirolokaal. Ik voel me een echte Bissegemse”, zegt ze. “Met Kortrijk zelf heb ik weinig.”
Waarom hou je van Kortrijk?
“Ik zou even graag in Gent wonen, denk ik. Het moet sowieso een stad zijn die beweegt. Natuurlijk hou ik ook van Kortrijk. Tot mijn twaalfde groeide ik op in het centrum, als een echt stadskindje. Wij konden vroeger overal te voet naartoe gaan. De binding met de stad is altijd gebleven. Voor mij zou ons huis in het midden van een stadscentrum mogen staan”, zegt Frederique. Henk daarentegen heeft het liever wat rustiger en verkiest de kalmte op het platteland. “Uiteindelijk hebben we met Bissegem voor de gulden middenweg gekozen”, zegt hij. “Bissegem heeft die rust over zich en toch zit Frederique dicht bij het stadsleven. Voor haar is het vooral belangrijk dat ze mensen rondom zich heeft.
Wat doe je dit weekend?
Komend weekend staat voor het gezin Florin volledig in teken van de Saying Goodbye-fuif van zaterdagavond. Die vindt plaats in de feestzaal van Het Koningshof in Bissegem. “Vrijdagavond zitten we middenin de voorbereidingen, zaterdag wordt de zaal helemaal aangekleed en zondag moeten we alles opruimen. Tijdens de fuif zelf komt Dennis Cartier optreden en hebben we ook een stevige verrassingsact voorzien”, legt Frederique uit. “De opbrengst van de fuif gaat naar keuken- en spelmateriaal voor onze rouwkampen.” Zelf neemt ze als verantwoordelijke niet meteen een echte taak op zich. “Ik zal er vooral rondlopen, mensen ontvangen en me focussen op ‘sociaal zijn'”, lacht ze.
Wat is je lievelingsgerecht?
Over hun lievelingsgerecht moet het gezin niet heel lang nadenken: pasta. “Mijn vader en heel wat familieleden wonen eigenlijk zelfs in Italië. Ik denk dat we pizza en spaghetti dus van jongs af aan meekregen, al proberen we toch wat variatie in de pastagerechten te steken”, zegt Frederique. Vrijdagavond is bij de familie Florin heilig. “Dan eten we allemaal frietjes van Bissefriet”, klinkt het. “Ik maak dan letterlijk nooit andere afspraken (lacht). Spijtig dat Guillaume op vrijdag moet trainen, maar hij haalt zijn schade later op de avond meestal vlot in. Echt uiteten doen we anders bijna nooit, we geraken hier simpelweg niet samen weg. Iets afspreken is met onze uurroosters verre van evident.”
Wat is je favoriete plekje?
Ik blijf het liefst thuis, op het gemak met een kopje koffie”, stelt Henk. “Of ik breng vol enthousiasme tijd door met mijn twee kleinkinderen. Daar kan ik echt van genieten.” Frederique vertoeft graag in de Kortrijkse winkelstraten. “Snuisteren in de rekken, kleren passen, een beetje flaneren, maar echt iets kopen hoeft niet. Dat rondwandelen op zich brengt me al tot rust. Ook op een braderie bijvoorbeeld. Ik heb mensen in mijn buurt nodig.”
Zoon Guillaume staat als sportman – hoe kan het ook anders – het liefst op een voetbalveld, Aurélie spendeert haar vrije tijd vooral op Bissegemplaats. “Of in ons Chirolokaal. Ik voel me een echte Bissegemse”, zegt ze. “Met Kortrijk zelf heb ik weinig.”
Waarom hou je van Kortrijk?
“Ik zou even graag in Gent wonen, denk ik. Het moet sowieso een stad zijn die beweegt. Natuurlijk hou ik ook van Kortrijk. Tot mijn twaalfde groeide ik op in het centrum, als een echt stadskindje. Wij konden vroeger overal te voet naartoe gaan. De binding met de stad is altijd gebleven. Voor mij zou ons huis in het midden van een stadscentrum mogen staan”, zegt Frederique. Henk daarentegen heeft het liever wat rustiger en verkiest de kalmte op het platteland. “Uiteindelijk hebben we met Bissegem voor de gulden middenweg gekozen”, zegt hij. “Bissegem heeft die rust over zich en toch zit Frederique dicht bij het stadsleven. Voor haar is het vooral belangrijk dat ze mensen rondom zich heeft.
Wat doe je dit weekend?
Komend weekend staat voor het gezin Florin volledig in teken van de Saying Goodbye-fuif van zaterdagavond. Die vindt plaats in de feestzaal van Het Koningshof in Bissegem. “Vrijdagavond zitten we middenin de voorbereidingen, zaterdag wordt de zaal helemaal aangekleed en zondag moeten we alles opruimen. Tijdens de fuif zelf komt Dennis Cartier optreden en hebben we ook een stevige verrassingsact voorzien”, legt Frederique uit. “De opbrengst van de fuif gaat naar keuken- en spelmateriaal voor onze rouwkampen.” Zelf neemt ze als verantwoordelijke niet meteen een echte taak op zich. “Ik zal er vooral rondlopen, mensen ontvangen en me focussen op ‘sociaal zijn'”, lacht ze.
Aan tafel
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier