Op donderdag 19 april mocht zuster Lydie Delrue haar 100ste verjaardag vieren. Ze kan terugblikken op een bijzonder leven. Zuster Lydie Delrue was schooldirectrice in Kortrijk, toen ze 50 jaar geleden op 50-jarige leeftijd als missionaris naar El Salvador vertrok. Dankzij haar kon daar in de jaren negentig het meest toonaangevende ziekenhuis van het Midden-Amerikaanse land opgericht worden. Men sprak er van ‘het wonder van Cojutepeque’. Op haar 97ste keerde zuster Lydie Delrue terug naar Kortrijk.
Zuster Lydie Delrue behoort tot de Zusters Augustinessen van Sint-Niklaas die hun klooster hebben in de Voorstraat. De congregatie is gesticht in 1362 en in die ruim 650 jaar is het de eerste keer dat men een 100-jarige zuster mag huldigen.
Oproep Mgr. De Smedt
Er werkten al enkele West-Vlaamse priesters in El Salvador, toen de Brugse bisschop Mgr. De Smedt, specifiek op verzoek van priester Etienne Alliet uit Wijtschate (in 2015 overleden) een oproep lanceerde om priesters en zusters naar Latijns-Amerika te sturen. Omdat ‘verbondenheid’ in de augustijnse gemeenschap belangrijk is, gaven de Kortrijkse Zusters van Sint-Niklaas gehoor aan de oproep. In 1968 vertrokken de eerste drie zusters, onder wie Lydie Delrue, naar El Salvador; in 1971 volgden er nog twee. Twee van hen zijn intussen overleden (Cecile Schamp uit Kortrijk en Marie Verschuere uit Zwevegem). Zr. Marie-Louise Vandekerckhove uit Hulste (94) en zuster Jozefien Mullie (77) uit Tiegem, beiden verpleegsters, verblijven ook opnieuw in Kortrijk en samen met hen overlopen we het opmerkelijk levensverhaal van de eeuwelinge, die met het oog op haar verjaardag het best niet veel gestoord wordt.
Tot vandaag spreekt men in El Salvador over het ‘wonder’ dat de ‘hermanas belgas de San Nicolás’ verricht hebben
Op 19 april 1918 werd Lydie Delrue in Zwevegem geboren in een gezin van acht kinderen. Ze verhuisden naar Moorsele waar zij opgroeide. In 1938 – en dat is dus 80 jaar geleden! – trad zij binnen bij de Zusters Augustinessen van Sint-Niklaas in Kortrijk en werd geprofest als zuster Marie Bosco.
Schooldirectrice
Ze studeerde voor regentes en werd lerares (naar men zegt een ‘bekwame maar strenge’) en vanaf 1963 directrice van de Sint-Niklaasschool (secundair onderwijs) in de Burgemeester Nolfstraat in Kortrijk. Ze was dus 50 jaar toen zij in 1968 besloot om naar El Salvador te vertrekken. Een stap in het onbekende voor haar en haar medezusters. Spaans kenden ze niet en wat ze er juist moesten gaan doen wisten ze evenmin. Begonnen vanaf nul in erbarmelijke omstandigheden, schamel gehuisvest hebben ze langzaam hun weg gevonden en zich geliefd gemaakt door hun onbaatzuchtige inzet.
Madre Lydia, zoals ze ginds genoemd werd, begon met catechese te geven op de parochie, maar trok daarvoor ook naar landelijke dorpen. Al snel begon zij met de opleiding van jonge Salvadoraanse zusters en dat heeft ze bijna al die jaren gedaan. Tot haar 83ste (2001) was ze ook regionaal overste van de zusters.
Hospital Guadalupano
Hoewel ze zelf geen verpleegster was, heeft zuster Lydie een grote rol gespeeld bij het bouwen van het Hospital Guadalupano. Door haar doorzicht en doorzettingsvermogen konden de zusters met heel wat moeite de grond verwerven – een parking – nodig om een ziekenhuis te bouwen. De bouwwerken heeft zij ook opgevolgd. Het ziekenhuis werd ingewijd in april 1996 en het is zuster Jozefien Mullie die er directrice werd. Tot vandaag spreekt men ginds vol lof en dankbaarheid over het ‘wonder’ dat de hermanas belgas de San Nicolás daar verricht hebben.
In 2015 is zuster Lydie samen met zuster Jozefien na bijna een halve eeuw naar België teruggekeerd. Zo hebben de Vlaamse zusters nu allemaal plaats gemaakt voor Salvadoraanse, die momenteel met een twintigtal zijn (zoals ze in Kortrijk ook nog met een 20-tal wel vooral oudere zusters zijn). Door haar hoge leeftijd verblijft zuster Lydie de jongste tijd haast permanent op haar kamer. Voor haar verjaardag was er donderdag ‘ s morgens een begroeting door een delegatie van het stadsbestuur voorzien en om 15 uur een dankmis in de kloosterkapel, gevolgd door een receptie.
(Noël Maes)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier