Senior Herman Ponnet wordt drie jaar schepen in Menen: “We hebben onze keuze gemaakt op basis van vertrouwen”

Schepen Herman Ponnet in het stadhuis van Menen. © MPM
Stefaan Lernout

De senior in het schepencollege, de man met de lange baard, wordt schepen van Participatie. Herman Ponnet heeft zich steeds laten leiden door de socialistische gedachte. Als vakbondsafgevaardigde, als voorzitter van SP.A Menen in een woelige periode en nu dus als schepen.

Op je 69ste schepen worden, het is geen alledaags gegeven. Een late politieke roeping kan je het niet noemen, Herman was van bij de start van zijn loopbaan vakbondsafgevaardigde voor BBTK, de bediendencentrale van het ABVV. “Ik heb altijd de lokale politiek van nabij gevolgd maar kon me nooit kandidaat stellen”, zegt de kersverse schepen. “Een politiek mandaat was onverenigbaar met mijn werk bij Coditel en Electrabel omdat dat intercommunales waren. Pas vanaf 2005 als werknemer bij Telenet kon dat wel.”

Breuk binnen SP.A

In 2006 behaalde SP.A nog 33 procent van de stemmen in Menen, de partij was in Vlaanderen dubbel zo groot als nu. In Menen stond ze ijzersterk met een gouden generatie. Tot er in 2010 heibel kwam wat leidde tot een breuk. En er kwam ook een nieuwe voorzitter, Herman Ponnet.

“De onenigheid kwam voort uit een financiële visie rond het OCMW. Er was de bouw van het nieuwe OCMW, daarenboven stonden de plannen voor de bouw van Andante in de beginfase. Er was geld nodig. Het OCMW had al een mooie spaarpot om die investeringen te doen maar er was niet voldoende. Burgemeester Gilbert Bossuyt wilde niet het volle benodigde bedrag aanvullen vanuit de stadskas. Dat kon Claude Vancoillie, de toenmalige OCMW-voorzitter niet begrijpen.

Herman Ponnet is met zijn 69 jaar de senior van het bestuur. Met echtgenote Monique woont hij in het Hazepad, in de wijk ‘t Voske. Herman liep school in Menen: in de broederschool, daarna in VTI Sint-Lucas waar hij het diploma elektronica behaalde. 26 jaar werkte hij bij kabeltelevisie Coditel, daarna acht jaar bij Electrabel en ten slotte drie jaar bij Telenet, telkens na overnames. Sinds 2007 is hij met pensioen. Reizen is de grote hobby van Herman en zijn vrouw.

Uiteindelijk is die ruzie voor niets geweest, want in 2012 met de nieuwe coalitie is de spaarpot die het OCMW had opgebouwd naar de stad teruggekeerd. Na de breuk werd Herman voorzitter, Patrick Roose werd secretaris. Het waren geen onbekenden voor elkaar, want Patrick was overste van Herman geweest bij Telenet.

“SP.A Menen zat toen in een precaire situatie”, geeft Herman toe. “We riepen alle leden samen voor een feest. Het was nodig de band met de basis te versterken. Eens die 250 mensen samen zitten, dan babbelen die wel verder. Zo gebeurde, de rust keerde terug, de ruzie verdween. Wij hebben trouwens alle afvallige leden opgezocht om ons standpunt uit te leggen. We waren overal welkom behalve bij Claude en Karl Debuck.”

Het SP.A-bestuur voerde een verjonging door en gaf die een plaats vooraan de lijst bij de voorbije gemeenteraadsverkiezingen. En die waren succesvol, zeker als je het eindresultaat bekijkt.

Midden van het bed

Op zondagavond 14 oktober zat SP.A in een luxepositie. Enerzijds hadden ze de keuze om met CD&V in zee te gaan, anderzijds was er N-VA en Open VLD als vragende partij. Beide opties leverden een nipte meerderheid op. Een keuze voor CD&V zou logischer geweest zijn. SP.A zou minimaal vier schepenzetels en wellicht nog wat extra’s krijgen. Bovendien staan CD&V en SP.A ideologisch dichter bij elkaar, je mocht een socialer beleid verwachten.

“Die avond lag SP.A in het midden van het bed, dat klopt”, zegt Herman. “We hebben de keuze gemaakt op basis van vertrouwen. Heel simpel maar eerlijk. “Sommige zaken in de legislatuur waren niet correct verlopen, zoals de historie met de veemarkt, of nu met Menen-West. We merkten dat sommigen rechtlijniger waren dan anderen en we hebben voor de rechtlijnigheid gekozen. Bovendien kregen we de garantie dat het beleid socialer zal worden.”

Herman Ponnet zal als schepen niet zijn volledige termijn uitdoen. Binnen drie jaar neemt Kasper Vandecasteele over, die nu de kans krijgt om zich in te werken.

Grote fan van Griekse eilanden

De vorige schepen van Evenementen had zijn hart verloren in Italië, de nieuwe schepen van Evenementen zal je eerder terugvinden in Griekenland. Maar Herman zag ook al een groter stuk van de wereld. ‘Mijn echtgenote en ik hebben enorm veel gereisd. Naar Peru en Ecuador in Zuid-Amerika, een maand in Yemen rondgetoerd, naar Oezbekistan, Oman, China, Laos, Vietnam, Indië, Nepal, Indonesië, Sri-Lanka’, somt hij op. ‘Wat mij betreft is Zuidoost-Azië het mooiste stukje van de aardbol. We boeken geen georganiseerde reizen, we kopen een vliegtuigticket heen en weer. Niets meer. Ter plaatste toeren we dan rond met het openbaar vervoer.’

Europa heeft Herman Ponnet ook al doorkruist, de mooiste natuur vind je volgens hem in Noorwegen maar het allerliefste trekt hij naar de Griekse Eilanden. ‘We hebben er al heel wat bezocht: Skyros, Karpathos, Kasos, Sifnos.. Te veel om op te noemen. Sommigen eilandjes tellen amper 800 inwoners, vaak is er geen hotel en kan je enkel een appartementje huren. Deze zomer gaat we wellicht terug een dag of veertien die richting uit, terug naar Griekenland.’

“We blijven niet achter onze bureau zitten”

“We laten het volk participeren, we blijven niet achter onze bureau zitten. We gaan naar de wijken toe, waar we de inwoners uitnodigen. En we luisteren naar wat ze te vertellen hebben. We herhalen die oefening later nog eens en dan zal duidelijk worden of wij goed werk hebben geleverd. Als dat niet zo is zal je de stem van de ontevredenen wel horen.” Dat is het plan van de schepen van Participatie. “Neem nu het voorbeeld van Gent: als er een probleem was in een wijk sprong Daniel Termont op zijn fiets en ging hij luisteren naar wat de bevolking te vertellen had.”

Herman Ponnet is graag onder het volk, de Menenaars weten dat. Altijd bereid voor een babbel. “Hoe het komt weet ik niet, maar vaak als iemand met een probleem zat kwamen ze naar mij toe. Of het nu hier in Menen was of op het werk, blijkbaar heb ik een goed luisterend oor.”

Daarnaast is Herman ook schepen van Sport. De beslissing van Pierre Vandeputte om een stap terug te zetten en de geldkraan dicht te draaien zal nefaste gevolgen hebben voor een aantal Meense sportverenigingen. “Het is zijn vrije keuze, ik spreek me niet uit over de impact van zijn financiële inbreng. Iedere vereniging weet dat er risico’s zijn als je je lot verbindt aan een sponsor die een te grote impact heeft. Wat ik jammer vind, was het tijdstip waarop hij met zijn beslissing naar buiten kwam. Een voorzitter of een hoofdsponsor die opstapt midden in het seizoen is nooit goed voor de prestaties van dat team. Je legt een bom onder die ploeg”, haalt hij aan.

“Pierre heeft beloofd dat hij een nieuwe voorzitter zou zoeken, maar eigenlijk had hij bij zijn afscheid al meteen zijn opvolger moeten bekend maken. Hetzelfde verhaal bij Benoit Deny die aankondigt te zullen opstappen bij KSCT Menen maar geen opvolger klaar heeft. Beiden zijn nog op zoek.”

Grote fan van Griekse eilanden

De vorige schepen van Evenementen had zijn hart verloren in Italië, de nieuwe schepen van Evenementen zal je eerder terugvinden in Griekenland. Maar Herman zag ook al een groter stuk van de wereld. ‘Mijn echtgenote en ik hebben enorm veel gereisd. Naar Peru en Ecuador in Zuid-Amerika, een maand in Yemen rondgetoerd, naar Oezbekistan, Oman, China, Laos, Vietnam, Indië, Nepal, Indonesië, Sri-Lanka’, somt hij op. ‘Wat mij betreft is Zuidoost-Azië het mooiste stukje van de aardbol. We boeken geen georganiseerde reizen, we kopen een vliegtuigticket heen en weer. Niets meer. Ter plaatste toeren we dan rond met het openbaar vervoer.’

Europa heeft Herman Ponnet ook al doorkruist, de mooiste natuur vind je volgens hem in Noorwegen maar het allerliefste trekt hij naar de Griekse Eilanden. ‘We hebben er al heel wat bezocht: Skyros, Karpathos, Kasos, Sifnos.. Te veel om op te noemen. Sommigen eilandjes tellen amper 800 inwoners, vaak is er geen hotel en kan je enkel een appartementje huren. Deze zomer gaat we wellicht terug een dag of veertien die richting uit, terug naar Griekenland.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier