Schepen Lisbet Bogaert vindt dat Izegem zich minder bescheiden moet opstellen

Lisbet samen met haar man Orwig Bauwens en de kinderen Viktor, Raf en Remi. © (foto Wim)
Philippe Verhaest

Met Lisbet Bogaert lanceert N-VA een nieuwe vrouwelijke kracht binnen het schepencollege. De 42-jarige logopediste heeft heel veel zin in haar nieuwe uitdaging, zegt ze. “De voorbije zes jaar deed ik een pak ervaring op in de OCMW-raad. Ik verschijn goed voorbereid aan de start.”

Lisbet Bogaert kreeg politiek thuis met de paplepel binnen. “Er werd haast dagelijks over de politieke wereld gesproken”, blikt ze terug. “Ergens ook logisch, want mijn papa Jan was destijds erg actief bij de toenmalige Volksunie. Dat ook ik in de Izegemse politiek zou belanden, is dus niet echt een grote verrassing.”

In 2006 kreeg Lisbet voor het eerst de vraag om N-VA een duwtje in de rug te geven, maar toen bedankte ze nog voor de eer. “Ik was net mijn logopediepraktijk uit de grond aan hert stampen en de kinderen waren nog wat te klein om mij op de politiek te kunnen focussen. Maar zes jaar later was ik er wél helemaal klaar voor.”

Dat resulteerde in een mandaat binnen de OCMW-raad. “De perfecte leerschool voor iedereen die aan politiek wil doen”, noemt Lisbet het. “Politiek zelf vind ik een razend boeiende wereld. Ik wil actief meedenken over hoe we onze stad het best kunnen besturen en uitbouwen. En door eerst zes jaar op het sociale aspect te kunnen werken, leer je al snel het klappen van de zweep.”

Met 873 voorkeurstemmen haalde Lisbet in oktober 2018 een uitstekend resultaat en zag ze dat succes meteen met een schepenambt beloond. “Ik had vooraf de ambitie om als gemeenteraadslid te kunnen zetelen, maar een functie als schepen is echt wel de kers op de taart”, glundert ze. “Daar had ik aanvankelijk niet aan durven denken. Maar de kiezer heeft mijn inspanningen van de voorbije zes jaren blijkbaar geapprecieerd en me daarvoor nu beloond. Mooi. Ik heb er ook echt keihard voor gewerkt. Als OCMW-raadslid heb ik een pak vergaderingen volledig vrijwillig bijgewoond, maar ik wilde me echt onderdompelen in het wereldje. En ik kwam ook erg vaak als actief lid van N-VA Izegem naar buiten. De mensen weten dat ze op me kunnen rekenen.”

Tússen de mensen

Toch komt Lisbet nu in een compleet nieuwe wereld terecht. “Maar ik verschijn goed voorbereid aan de start”, benadrukt ze. “Ik wil als schepen vooral een luisterend oor kunnen bieden en in samenspraak goeie oplossingen zoeken. En vooral tússen de mensen staan. Naar evenementen gaan doe ik oprecht graag. Op dat vlak spiegel ik me graag aan onze burgemeester, Bert Maertens. Hij geniet er ook van om zich onder de Izegemnaren te begeven.”

“Ik heb me ook al flink ingelezen. Sinds de gemeenteraadsverkiezingen heb ik al een pak studiewerk verzet. Ik ben erg leergierig en stel nu liever te veel vragen dan dat ik iets niet zou weten. Ik wil mijn dossiers volledig beheersen. Het grote werk begint nu pas, maar gelukkig kunnen we binnen het Izegemse stadsbestuur op heel veel goeie medewerkers rekenen.”

Ook op haar collega-N-VA-schepenen kan Lisbet terugvallen, zegt ze. “Dat is na zes jaar een perfect geoliede machine. Zij zullen me zeker helpen indien dat nodig is. De belangrijkste raad die ik al gekregen heb, is dat je als schepen niet altijd ‘ja’ kan zeggen. Dat lukt gewoon niet. Maar als iets niet mogelijk is, moet je dat met duidelijke argumenten uit de doeken doen. Die vorm van open communicatie streef ik na.”

Op vrijdagavond met de hele familie aperitieven is perfect om mijn hoofd even leeg te maken

Als schepen staan er Lisbet drukke tijden te wachten, maar toch wil ze ook in haar eigen logopediepraktijk actief blijven. “Dat is mijn levenswerk”, zegt ze. “Daarom wil ik er ook (deels) het gezicht van blijven. Ik zal wel wat minder uren presteren en gelukkig is mijn collega bereid om een tandje bij te steken. Maar uiteindelijk wil ik wekelijks nog een zeventiental uren als logopediste aan de slag zijn. Zo blijf ik elke dinsdag- en donderdagvoormiddag naar de kleuterklasjes trekken en ook woensdag- en vrijdagnamiddag blijven voor de praktijk gereserveerd. En ook op die manier kom ik onder de mensen en daar kan ik als schepen alleen maar blij mee zijn. Met mijn gezin heb ik eveneens goeie afspraken gemaakt. De kinderen zijn gelukkig al iets ouder en mijn man zal wat meer huishoudelijke taken op zich nemen. Maar op zich verandert er niet zo bijzonder veel. De afgelopen zes jaar was ik ‘s avonds al vaak voor de politiek op pad.”

Dierenwelzijn

Lisbet Bogaert heeft een stevige portefeuille om mee aan de slag te gaan. Onder andere economie, horeca, toerisme en het gloednieuwe dierenwelzijn behoren tot haar pakket. “Alle domeinen liggen me na aan het hart. Ik wil in eerste instantie de economische raad weer opwaarderen en de lijn tussen ondernemer en stad nog korter maken. Dierenwelzijn is dan weer onbekend terrein, maar ik heb wel al enkele duidelijke ideeën. Die zullen in onze beleidsverklaring duidelijk opgesteld staan. Daarnaast wil ik het Izegemse toerisme verder stimuleren, met Eperon d’Or als topper. De werking van ons nieuw museum draait op volle toeren en moet de komende jaren nóg meer mensen naar Izegem lokken. Izegem moet trots zijn op haar vele troeven, laat ons iets minder bescheiden zijn.”

Ook de Izegemse evenementen vallen vanaf nu onder Lisbets verantwoordelijkheid. De voorbije bestuursperiode verdwenen Izegem Zomert en het Herfstmuziekfestival en zag Isotopia het levenslicht. “Een mooi concept”, zegt ze duidelijk. “Dergelijke evenementen lokken volk naar de stad en zetten Izegem op de kaart. Ik sluit niet uit dat we het aanbod de komende jaren uitbreiden of aanpassen. We zijn de Pekkerstad en die geuzennaam moeten we behouden. Mocht ik carte blanche krijgen, dan droom ik van een tien dagen duren festival, zoals de Gentse Feesten. Voor elk wat wils en elke dag sfeer in de stad.”

Stoom aflaten

Ondanks de drukke tijden die Lisbet te wachten staan, wil ze af en toe wat ‘decompressie’ inbouwen. “Ik heb geen nood aan speciale zaken. Een gewoon cafébezoek is voldoende om even stoom af te laten. En tussen pot en pint hoor je wat er echt leeft in je stad. Meer hoeft dat niet te zijn. En thuis hou ik aan dezelfde visie vast. Met mijn jongste zoon samen een animatiefilm bekijken of op vrijdagavond met het hele gezin gezellig aperitieven… Op zo’n momenten kan je met de hele familie even de wereld rondom je heen vergeten. Meer hoeft dat echt niet te zijn…”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier