Roos Tack is klaar voor haar schepenambt: “Er is nog te veel verdoken armoede in Tielt”

Roos Tack en haar man Hubert Bovijn met hun kleinkinderen Lieze en Nore. © WME
Philippe Verhaest

Roos Tack genoot al even van een welverdiend pensioen, maar heeft als voorzitter van het nagelnieuwe Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst opnieuw een fulltime job beet. “Een die ik met heel veel goesting doe”, benadrukt ze. “Via de politiek wil ik voor de Tieltenaar een verschil betekenen.”

Dat Roos Tack in de politiek zou stappen, stond in de sterren geschreven. “Ik ben oorspronkelijk van Ooigem afkomstig en mijn mama is daar – voor de gemeentefusies – nog zes jaar gemeenteraadslid geweest”, opent ze. “Na de fusie met Wielsbeke volgden nog eens 18 jaar als OCMW-raadslid. Ik kreeg de politieke microbe met de paplepel mee, want bij ons thuis werd er vaak over het wereldje gepraat.”

Nu is Roos gestart aan haar derde bestuursperiode, maar dat konden er evengoed vier geweest zijn. “Net na de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 kwamen Marc Seynaeve en Michiel Van Daele op een receptie naar me toe. Ze vertelden dat ik eigenlijk een goeie kandidaat zou geweest zijn. Jammer genoeg waren de verkiezingen toen al voorbij, maar ik drukte hen op het hart dat ze die vraag zes jaar later – in 2006 – zeker opnieuw mochten stellen. En zo geschiedde…”

Engagement

Roos raakte meteen verkozen en zetelde zes jaar als gemeenteraadslid voor CD&V in de meerderheid, waarna zes jaar als lid van de oppositie volgden. “Waarom ik aan politiek doe? Ik wil mensen kunnen helpen, een verschil betekenen voor de Tieltenaar. Dat deed ik al tijdens mijn jaren als gemeenteraadslid. Ik klopte toen al aan bij de diensten op het stadhuis en legde hen vragen van de burger voor. Dat hoort ook zo, vind ik. Je hebt als raadslid een mandaat gekregen van de kiezer. Dat brengt een zeker engagement met zich mee en je wordt voor die functie ook betaald. Dan vind ik het maar logisch dat je er ook tijd en energie in investeert.”

Ik kan nog altijd met iedereen door dezelfde deur. En dat zal ik de komende zes jaar ook zo houden. Conflicten zijn niet aan mij besteed

De afgelopen zes jaar zetelde CD&V in de oppositie en daar beleefde Roos niet altijd de meest fijne momenten, geeft ze toe. “Ik had het vooral moeilijk met de persoonlijke aanvallen. Er werd te veel de man gespeeld, in plaats van de bal. Dat zorgt toch voor een eerder zure nasmaak. Gelukkig ben ik op persoonlijk vlak met niemand in aanvaring komen. Ik kan nog altijd met iedereen door dezelfde deur. En dat zal ik de komende zes jaar ook zo houden. Conflicten zijn niet aan mij besteed. Nu zit CD&V waar het hoort: in de meerderheid én de bevoegdheden zitten bij de juiste mensen. Óók belangrijk. Daar hebben we lang over nagedacht.”

Overleg als sleutelwoord

Als schepen wil Roos zich keihard inzetten. “Dit is een nieuwe wereld, maar wel een erg interessante. Ik ben zelfs de enige schepen met twee bureaus. Een stek op het stadhuis én in het OCMW-gebouw. Dat is ook nodig, want ik wil op beide plaatsen betrokken zijn. Elke maandag-, woensdag- en vrijdagvoormiddag zal je me bij het OCMW aantreffen, zonder fout. En mijn deur staat open. Als voorzitter van het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst wil ik bereikbaar zijn en veel overleg plegen. En elk dossier dat op mijn bureau belandt, wil ik ook lezen. Dat vergt wel een inspanning, want soms loopt die stapel tot wel 17 exemplaren op, maar ik wil weten waar we mee bezig zijn. Het gaat ook om mensen. De beslissingen die we nemen hebben vaak een directe impact op hun leven. Ik werk ook in nauw overleg met ons diensthoofd, Frederic Desmet. Hij kent dit huis door en door en fungeert stilaan als mijn rechter- én linkerhand.”

Tussen de mensen staan

Binnen het OCMW wachten er een pak uitdagingen voor Roos. “Ook bij ons in Tielt is er veel verdoken armoede. Ik ben de afgelopen maand al twee keer gaan helpen bij De Doorgang, waar voedselpakketten worden bedeeld. Ik ben echt geschrokken hoeveel mensen daar gebruik van maken. Ook geboren en getogen Tieltenaars. De komende jaren willen we die armoede in onze stad doen dalen, maar ook wij hebben geen toverformule. Stap voor stap te werk gaan, de papierwinkel terugdringen en vooral de drempel richting OCMW verlagen. Daarmee willen we aan de slag gaan.”

Als elke Tieltenaar iedere dag één stuk zwerfvuil opraapt, ligt de stad er de helft properder bij

“Ons doel is om iedereen die bij het OCMW aanklopt, zo goed mogelijk te helpen. Dat kunnen we doen door veel te luisteren. Persoonlijk wil ik elke dag naar huis kunnen vertrekken met het gevoel dat ik iets goeds heb gedaan. En dat lukt me al sinds mijn aanstelling. Ik wil niet langs de zijlijn toekijken, maar actief deel uitmaken van het pad naar de oplossing. Tijdens het jaarlijkse etentje voor alleenstaanden en hulpbehoevenden van de Lions Club heb ik een schort aangetrokken en een handje toegestoken. Dat werd enorm geapprecieerd, maar kadert in de manier waarop ik aan politiek wil doen: ik sta tússen de mensen.”

Andere mentaliteit kweken

Naast het sociale luik zal Roos zich ook bekommeren om alles wat met natuur en afvalbeleid te maken heeft. “Een heel belangrijk item”, stelt Roos. “Ik wil koste wat het kost het sluikstorten aanpakken. Dat probleem beperkt zich uiteraard niet tot Tielt, maar ook wij zijn niet blind voor deze kwestie. Eigenlijk is het eenvoudig: als elke Tieltenaar iedere dag één stuk zwerfvuil opraapt, ligt de stad er de helft properder bij. Die mentaliteit moeten we allemaal kweken en willen we ook ondersteunen. De zwerfvuilactie van maart zullen we uiteraard behouden en ik pleit er ook voor om de glasbollen ondergronds te brengen. Visueel een pak mooier en het zorgt voor een nettere omgeving. De groencontainers in de deelgemeenten wil ik ook in stand houden. Met gerichte beslissingen willen we Tielt nóg mooier maken.”

Het feit dat ik ondertussen met pensioen ben, speelt alleen maar in mijn voordeel. Ik heb écht tijd voor mijn takenpakket als schepen

Een maand na haar aanstelling is Roos nog altijd even tevreden dat ze de stap heeft gezet. “Ik heb weer een fulltime job, maar die doe ik met heel veel goesting”, glimlacht ze. “En het feit dat ik ondertussen met pensioen ben, speelt alleen maar in mijn voordeel. Ik heb écht tijd voor mijn takenpakket als schepen en ik kan gelukkig rekenen op mijn echtgenoot die thuis heel wat werk van me overneemt. Een gouden man. Enkel op dinsdag en donderdag na 16 uur draai ik de knop even om. Dan haal ik mijn kleindochters van school op en focus ik me volledig op hen. Ideaal om de batterijen even op te laden.”

Binnen zes jaar zal Roos haar politieke carrière vaarwel zeggen. “Dan zal ik 70 zijn, een mooi moment om afscheid te nemen. Maar ik wil wel kunnen terugblikken op een mooie periode, waarin ik toch mijn stempel heb kunnen drukken en kon meehelpen om van Tielt een betere plek te maken.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier