“Ieper is niet gediend met een coalitie waarin de partijen vechtend over straat rollen”

© BELGA
Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

Onze man blikt vooruit op de gemeenteraadsverkiezingen in Ieper.

Zondag zullen de Ieperlingen met z’n allen geschiedenis schrijven. Na decennia van christendemocratische dominantie in de Ieperse politiek zal CD&V vanaf 2019 hoogstwaarschijnlijk voor het eerst de macht echt moeten delen. De partij regeerde de laatste twee bestuursperiodes weliswaar in kartel met N-VA, maar de Vlaams-nationalisten zijn de eersten om toe te geven dat ze eigenlijk te weinig in de pap te brokken hadden om hun stempel te drukken op het beleid. De partij van lijsttrekker Eva Ryde voerde dan ook een schizofrene campagne: enerzijds het beleid verdedigen dat ze als collegiale partners in het schepencollege mee hielpen uitstippelen, en anderzijds zoals de oppositiepartijen pleiten voor verandering. Denk maar aan de heisa rond de openbare verlichting en de winterterrassen.

Behoudens een monsterscore voor SP.A ziet het er ook naar uit dat Ieper maandag zal ontwaken met het vooruitzicht op een vrouwelijke burgemeester. Ook dat is voer voor de Ieperse geschiedenisboeken. Albert Dehem, André Verstraete, Paul Breyne, Luc Dehaene en Jan Durnez, allemaal CVP/CD&V-burgemeesters van het mannelijke geslacht. Katrien Desomer, Emmily Talpe of Eva Ryde kunnen daar verandering in brengen. Het werd tijd, al springt Ieper daarmee niet hopeloos te laat op de emancipatietrein. Zelfs het altijd vrijgevochten Amsterdam kreeg pas dit jaar voor het eerst een vrouwelijke burgemeester.

De burgemeester zal visie moeten hebben om Ieper te leiden in deze disruptieve tijden, maar zal ook een bruggenbouwer moeten zijn. Vredestad Ieper is allerminst gediend met een coalitie waarin de partijen al vechtend over straat rollen. In dat opzicht stemt het hoopvol dat geen enkele partij een echte moddercampagne voerde. Vergeleken met andere steden waren de lijsttrekkers in debatten opvallend lief voor elkaar, wellicht met het besef dat ze sowieso tot elkaar veroordeeld zijn om een coalitie te vormen.

Hoe dan ook is het de Ieperling die zondag – eens om de zes jaar – de kaarten zal schudden. Wij zijn net als u bijzonder benieuwd wie de beste troeven in handen krijgt.