Het was een vraag die ik kreeg maandagavond tijdens de gemeenteraad. De publieksbanken zaten tsjokvol. Met studenten die leerden over democratie en een taak hadden gekregen enerzijds. Met misnoegde Rollegemnaren anderzijds.
Die laatsten kwamen luisteren omdat de transportroute voor de kleigroeve op de agenda van de gemeenteraad stond. Die burgers zijn niet akkoord met de loop van die route. Ze vrezen te veel vrachtwagens aan hun voordeur of achtertuin. “En het is nu al niet te doen van het zwaar verkeer”, gaven ze nog mee.
Ik had niet meteen een antwoord klaar op die vraag. Heeft het nut dat burgers hun ongenoegen laten blijken door massaal naar de gemeenteraad af te zaken? Het directe gevolg was dat er niet genoeg stoelen waren om iedereen te laten zitten. De vergadering van de raad is nu eenmaal niet elke maand zo populair. De Rollegemnaren, die niet allen even jonge benen hadden, moesten rechtstaan.
Maakt het iets uit om wat kabaal te maken?
Ze konden maar met een half oor luisteren en velen stonden in de koude gang te wachten tot hun straat aan bod zou komen. Oorspronkelijk stond het punt als eerste geagendeerd. Door een politiek spelletje moesten ze uiteindelijk wachten tot omstreeks 22.30 uur vooraleer het punt aan bod kwam. De raad begint om 19 uur. Mooie eerste kennismaking met een van de pijlers van de democratie.
Of het dan wat uitmaakt dat die burgers vanuit het publiek wat kabaal maken? We kunnen op de barricaden staan en zorgen dat er naar ons geluisterd wordt. In Kortrijk organiseert het beleid vaak zelf inspraakrondes. Er is dus al de intentie om te luisteren. Toch blijft de eindbeslissing bij de burgemeester en schepenen. Zij hebben de verantwoordelijkheid om de beste keuze te maken voor álle inwoners van de stad. Maar het zijn wel de burgers die hen die verantwoordelijkheid geven. Straks opnieuw, op 14 oktober, met de verkiezingen. Dan moeten de politici – al dan niet bang – wachten op onze stem.
Gemeenteraadsverkiezingen 2018
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier