Zonder bekende of spraakmakende gezichten en zelfs zonder tafelspringers in onze provincie komen ze bijna uit het niets. Het Vlaams Belang is in onze provincie op één zondag weer helemaal terug van weggeweest. En sterker dan het ooit was bij ons.
Niemand heeft de opmars van Vlaams Belang zien aankomen. Iedereen zei wel dat het Belang wat van N-VA en misschien nog wat restanten van SP.A zouden bijeensprokkelen. Maar het was uitkijken naar de ravage die het Hilde-effect bij N-VA, Open VLD en misschien ook nog bij SP.A zou aanrichten. Want de campagne van het CD&V-boegbeeld liep als een trein. Het kon niet echt verkeerd lopen met de christendemocraten.
Maar… het was al de tweede keer dat CD&V Hilde Crevits als troefkaart uitspeelde. Dat was in 2014 ook al zo, toen moest ze de N-VA-tsunami counteren. Dat lukte toen net niet in West-Vlaanderen, N-VA werd afgetekend de grootste partij in onze provincie.
De ontgoocheling van de kiezer in de traditionele politici is zo te zien groot, bangelijk groot
Vandaag kleurt de provincie voor het Vlaams parlement weer oranje. CD&V is weer de grootste, maar het Vlaams Belang zit de christendemocraten op de hielen. Dat CD&V in onze provincie finaal toch in de touwen hangt, heeft vooral met magere score voor de Kamer te maken en het benedenmaatse resultaat in de rest van Vlaanderen. Een absoluut dieptepunt.
De achterban van CD&V is net als die van de SP.A totaal verkruimeld. Van de vanzelfsprekende steun die de partij kreeg van de arbeidersbeweging schiet nauwelijks wat over. Die lokale kernen overleven amper, op enkele uitzonderingen na. En er zijn de verontwaardigde Arcopar-leden die hun gram halen uitgerekend op die partij die hen nog probeerde te verdedigen.
Het ziet er – en misschien is dat het voor eerst ook bij ons heel duidelijk – niet goed uit voor CD&V. De toekomst van een centrumpartij in een centrum dat leegloopt, oogt weinig beloftevol. De contouren van de volkspartij die ze de voorbije decennia was, worden bijzonder vaag. N-VA wou die rol overnemen, maar is daar niet in geslaagd. En het is maar de vraag of Vlaams Belang dat wordt. Voor de federale verkiezingen haalde Vlaams Belang in zeker 12 van de 25 kantons de meeste stemmen. Dat is ongezien voor onze provincie.
En nu? Hoe lezen we die uitslag? Voor welke prangende vragen vonden West-Vlaamse kiezers wel een antwoord bij Vlaams Belang en niet bij de traditionele partijen? De ontgoocheling van de kiezer in de traditionele politici is zo te zien groot, bangelijk groot. De vertrouwensbreuk is bijzonder groot en het herstel ervan zal veel tijd vergen.
Verkiezingen 26 mei 2019
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier