Vlaams Parlementslid Bart Caron stopt na de verkiezingen van mei met de politiek. “Ik wil eventueel wel nog de lijst van Groen duwen, maar dan zet ik een punt achter mijn actieve politieke carrière”, zegt hij.
Door Els Deleu
Bart Caron (63) is geboren in Wervik, waar hij tot zijn achtste opgroeide. “Dan kwamen we met ons gezin in Bissegem wonen. Ik heb het altijd belangrijk gevonden om me te engageren bij Chiro Don Bosco en een jeugdclub“, zegt Bart, die ook jaren vrijwilliger was bij Wereldwinkel Kortrijk en bij 11.11.11 en een grote passie heeft voor cultuur.
Bart woonde vervolgens in Marke, Kortrijk en Aalbeke en in 2001 kwam hij met zijn gezin uiteindelijk weer in Marke wonen. Hij is getrouwd met Griet Deschamps en heeft vijf kinderen en drie kleinkinderen.
Liefde voor cultuur
In 1976 studeerde Bart aan Ipsoc af als maatschappelijk assistent met optie sociaal-cultureel werk. “Toen zat de liefde voor cultuur er al in”, merkt Bart op. Hij ging aan het werk in een jeugdclub voor kansarme jongeren in Oostende, maar eind 1976 werd Bart – twee weken voor de fusies – in Marke aangesteld als één van de eerste cultuurfunctionarissen. Na enkele jaren is ook het oc van Aalbeke erbij gekomen. Zo hielp Bart ook mee Humorologie opstarten.
In 1992 verhuisde hij naar de cultuurdienst van de stad Kortrijk en in 1994 trok Bart naar de VVSG (Vereniging Vlaamse Steden en Gemeenten, red.) waar hij stafmedewerker voor cultuur werd. Na dit drie jaar voltijds te doen, bouwde Bart dit werk nog twee jaar af om er mee te werken als informateur aan ‘Brugge, Culturele hoofdstad 2002’, waar hij onder meer mee het concertgebouw kon oprichten. Bart haalde gedurende diezelfde periode een licentie sociale en culturele agogiek aan de VUB als werkstudent.
Thuiskomen bij Groen
In 1999 werd Bart gevraagd als cultureel expert in het kabinet van Bert Anciaux. Later werd Bart er kabinetschef, zonder dat hij verbonden was aan een partij. “Nadat de VU in 2002 ontplofte, werd Spirit opgericht. Ik vond het project fris en origineel en was ertoe aangetrokken. Zo ben ik dat jaar bij Spirit gegaan en heb ik me toen pas voor de eerste keer politiek geëngageerd. In 2004 ben ik op een lijst SP.A-Spirit gaan staan en werd verkozen voor het Vlaams Parlement en begon de échte politiek”, vertelt Bart, die in 2006 voor de eerste keer in de gemeenteraad zetelde. “In 2008 ging ook Spirit ter ziele en was ik één van de weinigen die naar Groen! ging. Ik ben al heel mijn leven een natuur- en vooral vogelliefheber. Ik hielp ook mee met de realisatie van natuurgebied ‘t Schrijverke in Marke. Bij Groen komen was als het ware thuiskomen.”
Bart beseft dat hij een vrij atypisch parcours aflegde. Bart: “Ik ben ook op latere leeftijd in de politiek gerold, aangestuurd door mijn grote culturele interesse. Ik had het geluk om mijn thesis en mijn werk, dat ik op lokaal vlak deed, in beleid om te zetten.” Naast cultuur is landbouw en dierenwelzijn ook een tak waar Bart mee bezig is. “Het is dus altijd cultuur: ofwel enkel cultuur of agricultuur”, lacht hij.
Muziek is een passie
Wat Bart ook bleef doen, was muziek spelen en studeren. Hij volgde contrabas in Brugge, Harelbeke en Gent. “Toen ik in Marke werkte, was ik een tijdje halftijds aan de slag, en de andere helft van de tijd was ik muzikant in een klassiek orkest.” Bart deed nog studiowerk met Urbanus en Jan Dewilde en speelde nog blues met Patrick Riguelle. 25 jaar geleden begon hij ook occasioneel met Willem Vermandere contrabas te spelen, iets wat hij de laatste tien jaar nu vast doet. Muziek is in het hele gezin een passie. Iedereen zingt of speelt een instrument.
Culturele sector
“Mijn hele leven ben ik op de ‘lijn cultuur’ kunnen blijven peddelen, met bewegingen tussen enerzijds de praktijk op de werkvloer en anderzijds het beleid op stedelijk en Vlaams niveau. Het ene hielp me veel met het andere”, vervolgt Bart, die vijf jaar geleden al plaats maakte voor jongere mensen in de gemeenteraad.
In mei zet hij een punt achter zijn actieve politieke carrière. Bart: “Ik blijf actief in de culturele sector bij kunstencentrum Kaap in Brugge en Oostende en De Unie Der Zorgelozen en zal blijven schrijven en muziek spelen. Ook op lokaal vlak blijf ik me inzetten voor initiatieven.”
Eind februari komt zijn boek over cultuurbeleid uit. “Ik zal nu meer theater en concerten gaan bekijken, en ook wel op reis gaan, lopen, fietsen en het misschien toch wat kalmer aan doen. (lacht) Ik ben een geluksvogel”, beseft Bart. “Heel mijn leven kon ik dingen doen die ik graag deed en er mijn brood mee verdienen. Ik wens dit ieder mens toe.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier