Het nieuwe schip in evenwicht houden, dat kan alleen kapitein Tommelein zelf

Bart Tommelein. © Foto Belga
Hannes Hosten

Bart Tommelein doet dus toch al vanaf 1 januari waar de kiezer hem op 14 oktober een mandaat voor heeft gegeven: burgemeester van Oostende worden. In tegenstelling tot vorige zaterdag, bij de voorstelling van zijn nieuwe ploeg voor Oostende, toen hij die eer voor de eerste maanden van de legislatuur nog aan partijgenoot Kurt Claeys liet.

We geloven graag dat Tommelein in tweestrijd stond. Die twijfel bleek al uit interviews van voor de verkiezingen en nog meer in die erna: waarschijnlijk zou hij zijn ministerambt wel uitdoen, maar de kans bestond ook dat hij op 1 januari al effectief burgemeester zou worden. Maar het is wel verrassend dat de Kennedy van Oostende nog van mening verandert als alles al in kannen en kruiken was. Of leek.

Maar het is wel verrassend dat de Kennedy van Oostende nog van mening verandert als alles al in kannen en kruiken was

Ongetwijfeld spelen nationale overwegingen mee. Bart Tommelein heeft zeker nog nationale ambities, getuige zijn boodschap dat hij in mei nog altijd lijsttrekker voor het Vlaams Parlement wil zijn. De Oostendenaar was/is graag minister, maar is wellicht meer en meer gaan beseffen dat het einde van de Vlaamse regering nog niet voor meteen is. In mei zijn het verkiezingen, maar daarna volgen de coalitie-onderhandelingen en die beloven uiterst moeilijk te worden. Zeker omdat er ook federale verkiezingen zijn en de Vlaamse coalitievorming dus aan de federale zal gekoppeld worden. Het zou niet de eerste keer zijn dat een regeringsvorming maanden aansleept.

Maar nog belangrijker is de situatie in Oostende. Ondanks het lijvige coalitieakkoord zijn heel wat knopen nog niet doorgehakt. Van de 356 statements zijn er heel wat vaag gebleven en veel moet nog worden onderzocht. Veel belangrijke keuzes worden in het begin van de legislatuur gemaakt… en dan staat Tommelein als kapitein inderdaad beter niet langs de kade.

Bart Tommelein heeft zeker nog nationale ambities, getuige zijn boodschap dat hij in mei nog altijd lijsttrekker voor het Vlaams Parlement wil zijn

Het was Tommelein die zich als grote uitdager van zittend burgemeester Vande Lanotte profileerde, Tommelein die Groen overhaalde om in de vernieuwingscoalitie te stappen, Tommelein die de lange onderhandelingen leidde. Hij beseft zelf wel dat zijn coalitie – met veel nieuwkomers en heel verschillende maatschappijvisies – een ‘coördinerende hand’ behoeft. Vraag is of bij Open VLD iemand anders dan Tommelein daar het politieke gewicht voor heeft.

Ook omdat alle Open VLD-kandidaten, ook Kurt Claeys, in stemmenaantal ver achter hun kopman bleven. Enkel Martine Lesaffre ging over de kaap van de 1.000 voorkeurstemmen, maar zij werd niet weerhouden voor een schepensjerp in het kader van de vernieuwing en de verjonging. De twee toekomstige Open VLD-schepenen, Kurt Claeys en Hina Bhatti, draaien allebei nog maar één legislatuur mee in de politiek. Onvoldoende om het nieuwe schip in evenwicht te houden. Dat kan alleen kapitein Tommelein zelf. Maar daar is hij pas deze week helemaal zeker van geworden.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier