Zes beklaagden hebben zich maandag voor de Brugse correctionele rechtbank moeten verantwoorden voor onopzettelijke doding. Baby Jasper kreeg in november 2012 in het ziekenhuis van Knokke-Heist lachgas in plaats van zuurstof toegediend. De verdediging van alle beklaagden vroeg de vrijspraak.
Op 8 november 2012 onderging het jongetje van acht maanden een routine-operatie in het ziekenhuis van Knokke-Heist. Jasper kreeg buisjes in zijn oren en zijn poliepen werden verwijderd. In de gloednieuwe operatiezaal waren de leidingen met lachgas en zuurstof echter omgewisseld, waardoor de baby een grote hoeveelheid lachgas kreeg toegediend. Het slachtoffer werd nog overgebracht naar het ziekenhuis in Brugge, waar hij op 12 november overleed.
Onbegrip
Voor de burgerlijke partijen is het onbegrijpelijk dat zoiets kon gebeuren. “Dat hou je toch niet voor mogelijk? Waren die leidingen dan niet getest?”, aldus meester Filip Van Hende. Volgens het openbaar ministerie, dat een principiële bestraffing vroeg, werd het operatiekwartier simpelweg te vroeg in werking gesteld. “Er waren geen geschreven procedures, dat is een grote tekortkoming van de directie”, aldus procureur Christophe Bergez.
De verdediging van het ziekenhuis merkte op dat de deskundigen rekening hielden met een norm die zelfs niet van toepassing was. “Daardoor zijn de deskundigen en de onderzoeksrechter hun boekje te buiten gegaan.” De voorzitter van de raad van bestuur benadrukte dat al 20 jaar op dezelfde gespecialiseerde firma beroep werd gedaan. “Ik heb echt geen weet van een lichtzinnig beleid.”
Ik heb die anesthesie gedaan zoals ik het voor mijn eigen kind gedaan zou hebben
De nieuwe operatiezaal werd geïnstalleerd door de NV Heyer, die zich ook moest verantwoorden voor onopzettelijke doding. Volgens hun advocate was er nog een eindkeuring voorzien, met een gasidentificatietest. “Het probleem zou dus aan het licht gekomen zijn, maar men heeft de installatie op eigen houtje voordien in gebruik genomen.” Er waren bovendien ook stickers aangebracht om aan te geven dat het toestel nog niet gebruikt mocht worden. “De gashendels waren ook toe, ze zijn ze zelf moeten gaan openzetten.”
De advocaat van de anesthesist merkte op dat zijn cliënt niet alleen in het operatiekwartier was. Ook andere artsen zagen en hoorden dus geen alarm dat het zuurstoftekort moest aangeven. Pas na 17 minuten werd met een extern apparaat zuurstof toegediend. “Ik heb die anesthesie gedaan zoals ik het voor mijn eigen kind gedaan zou hebben. De ouders van Jasper hebben hun kindje aan ons toevertrouwd, ik heb het nog steeds moeilijk met wat er gebeurd is”, snikte de anesthesist. Ook een tweede anesthesist, die slechts enkele minuten zijn collega kwam helpen, vroeg de vrijspraak.
Er waren geen geschreven procedures, dat is een grote tekortkoming van de directie
De algemeen directeur beklemtoonde dat hij steeds open kaart speelde. “Ik ging van in het begin op zoek naar de waarheid en ben fier dat ik er onmiddellijk de politie heb bijgehaald.” Volgens zijn advocaat was de algemeen directeur zelf niet verantwoordelijk voor de infrastructuur. “Wie heeft gezegd dat het gebruikt mocht worden?”, stelde de voorzitter de cruciale vraag. “Dat waren medewerkers, ik was in de heilige overtuiging dat die zaal in orde was.”
Ten slotte stond ook de directeur op vlak van infrastructuur terecht. Zijn advocaat legde uit dat een van zijn medewerkers de opdracht had gekregen om de werken op te volgen. In 2008 was bij een samenwerking met hetzelfde bedrijf trouwens op dezelfde manier gewerkt. “Hij heeft geen moment toestemming gegeven om OK 6 te gebruiken. Er heeft zelfs niemand hem de vraag gesteld.” Net als de andere beklaagden drukte de directeur technische zaken zijn medeleven uit. “Ik heb 36 jaar meer dan alles gegeven voor het ziekenhuis, de patiënten en de medewerkers. Sorry dat we dit niet hebben kunnen voorkomen.”
De rechtbank doet uitspraak op 3 december.
(Belga)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier