Melissa getuigt over dood van haar dochter: “Ik hoop dat ze ziet hoe hard ik haar mis”

© VRT
Redactie KW

In de eerste aflevering van het nieuwe VRT-programma ‘Mij overkomt het niet’ vertelde Melissa uit Koekelare maandagavond hoe haar wereld 3,5 jaar geleden compleet veranderde toen haar dochter Merel verdronk in de vijver in hun tuin.

Het was maandag 30 juni 2014, de eerste dag van de zomervakantie. Melissa genoot samen met haar dochter Merel (3,5) van een dagje verlof, maar in de namiddag liep het gruwelijk fout. “Ik was net klaar met poetsen toen Merel wakker werd”, vertelde Melissa maandagavond in het VRT-programma ‘Mij overkomt het niet’. “We zaten nog wat samen in de zetel. Ze wreef door mijn haar. Soms voel ik die kleine vingertjes nog door mijn haar gaan.”

Ik dacht dat ik alles kwijt was: mijn kind, mijn man, mijn huis…

Melissa moest enkel nog het water door het rioolputje voor de deur gaan gieten en daar liep ze de buurvrouw tegen het lijf. Enkele minuutjes hadden ze het over het rapport van hun zonen, die samen in de klas zaten. “Toen ik opnieuw naar binnen ging, zag ik Merel niet meer zitten in de zetel. Ik ben haar meteen gaan zoeken, ben naar buiten gelopen en plots zag ik beentjes in het water. Ze lag in het water te drijven met haar oogjes haflopen. Ik ben schreeuwend naar haar toe gelopen, ik voelde alles scheuren in mijn lijf. Soms heb ik dat gevoel nog.”

Reanimatie

De buren werden gealarmeerd door het geschreeuw van Melissa en kwamen meteen kijken wat er aan de hand was. Een buurman haalde Melissa en Merel uit het water, een buurvrouw startte meteen met de reanimatie. “Toen ik de mensen van de MUG hoorde zeggen tegen mijn buurvrouw dat ze er alles aan gedaan had, wist ik dat het te laat was, dat ik mijn dochter kwijt was“, vertelt Melissa in tranen.

Ondertussen was ook Kenneth, de vader van Merel, gealarmeerd en op weg naar huis. “Ik dacht dat hij mij zou doodknijpen”, aldus Melissa. “Voor hetzelfde geld had hij mij de schuld gegeven. Ik dacht dat ik alles kwijt was: mijn kind, mijn man, mijn huis… Toen hij thuis kwam, begon hij op de chauffage te slaan. Maar hij zei ook meteen dat hij niet boos op me was. Dat er geen betere mama was dan ik.”

Die miskramen voelden aan als een straf

Nu nog steeds kampt Melissa met een schuldgevoel. “Als een zatlap je kind doodrijdt, dan kan je boos zijn op die zatlap. Maar op wie moet ik kwaad zijn? Ik kan dat alleen maar op mezelf zijn. Ik vraag me de hele tijd af ‘waarom’. Dat gevoel gaat nooit meer weg. Ik hoop dat ze hierboven ziet hoe hard ik haar mis en hoe graag ik haar zie.”

Enkele maanden geleden is Melissa opnieuw moeder geworden van een dochter. “Kort na Merels dood beslisten we al om opnieuw voor een kind te gaan”, vertelt ze in Dag Allemaal. “Natuurlijk zwanger worden lukt mij niet, dus gingen we er wel van uit dat het niet meteen zou lukken.” Uiteindelijk zou Melissa tot vier keer toe een miskraam krijgen. “Alsof ik het niet verdiende om mama te zijn. Die miskramen voelden aan als een straf.” Op Allerheiligen werd Louise geboren. “Ik zing en dans met Louise zoals ik met Merel deed. En dat bezorgt me wel eens een schuldgevoel. Het knaagt dat ik Louise verwen, terwijl niemand dat meer doet met ons Mereltje.”

(KPL)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier