De 20-jarige Maya Knockaert studeert als vroedvrouw aan de Arteveldehogeschool in Gent. In haar derde jaar moest ze een keuze maken, waar ze haar buitenlandse stage zou doen. Maya koos uiteindelijk voor Ethiopië. Op zaterdag 10 maart vertrekt ze voor een maand naar ginder.
De datum van vertrek werd door omstandigheden al verschillende keren uitgesteld, maar op zaterdag 10 maart is het zover. Dan vertrekt ze voor een maand op stage naar Ethiopië. Daar zal ze als verloskundige de patiënten en het personeel van een lokaal ziekenhuis bijstaan. “Ik kijk er eigenlijk al lang naar uit”, vertelt Maya.
“We kregen enkele landen waar we uiteindelijk mochten uit kiezen. We moesten dan een brief schrijven, waarom we precies voor dat bepaalde land kozen. De stage dient eigenlijk om onze kennis te verrijken.”
“In Artevelde is het zo dat we allemaal een buitenlandse ervaring moeten opdoen. Of dat nu een dag of enkele maanden is, maakt eigenlijk niet uit. We moeten alles wel zelf bekostigen. Maar het leuke is dat dit allemaal wel op je cv komt te staan. Dat komt dan weer het zoeken naar werk ten goede.”
Steriliteit niet aan orde
“De middelen die de ziekenhuizen voor handen hebben, zijn niet zo goed als hier in België. Daar moeten we dus roeien met de riemen die we hebben. Het hangt er ook een beetje van af waar je precies zit. Het is een publiek geheim dat steriliteit niet aan de orde is. Daar wordt er niet zoveel rekening mee gehouden als bij ons. Een bevalling wordt daar net als bij ons met handschoenen gedaan, maar of dat nieuwe zijn… De kamers waar de mensen moeten bevallen zijn ook eerder zalen in plaats van aparte kamers. Patiënten moeten meestal ook hun eigen gerief meebrengen.”
Voor Maya zal het verschil met België ongetwijfeld voor een cultuurschok zorgen. Op school krijgt ze dan ook lessen rond verschillende culturen en het gevaar voor een cultuurschok.
“Het zal ongetwijfeld raar zijn. Naar het schijnt is het erger als je er een langere periode verblijft”, gaat Maya verder.
“We kregen er op school speciale lessen rond. Op die manier zijn we toch wat voorbereid. Ik ben me er wel al van bewust dat ik de luxe die ik thuis heb, een maand lang zal moeten missen. Het wordt sowieso aanpassen.”
Kleding inzamelen
“Ik denk ook wel dat het besef er wel zal komen dat we in België eigenlijk veel middelen ter beschikking hebben in de verschillende ziekenhuizen. Ik hoop die mensen voldoende te kunnen helpen. Daar doe ik het ook voor. We zamelden ook wat kleding in voor de mensen daar. Zo kregen we verschillende zelfgebreide mutsjes voor de pasgeboren baby’s. Ook een simpele balpen is daar moeilijk te krijgen. Hier hebben we die in overvloed. Daarom neem ik er ook enkele mee.”
“Ik krijg daarvoor de hulp van mijn beste vriendin Maïté Saelens (20). Zij helpt me met het inzamelen van verschillende kledingstukken. Naast de zelfgemaakte mutsjes kregen we zo ook al washandjes en dekentjes om mee te nemen. We mogen uiteraard amper 40 kilogram meenemen. Voor mezelf neem ik niet zoveel mee, want het is er verschrikkelijk warm. Of ik mijn familie zal missen? Ik weet nog niet hoe de internetverbinding daar is. Laat ons hopen dat het meevalt, anders zal het een lange maand worden. Ik heb enkele schoolvriendinnen, die vorig jaar naar Rwanda, trokken en zij hadden er daar geen problemen mee. Hopelijk is dat ook in Ethiopië het geval. Het staat wel vast dat ik er een leuke tijd van zal maken. Buitenlandse stages in dergelijke landen als Ethiopië zijn gebeurtenissen die je je leven lang niet meer vergeet.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier