Almaar meer kinderen vinden tijdens de vakantie de weg naar speelpleinwerking De Speelveugel op de Hoeve Delaere. Om aan die toenemende vraag naar eindeloos vakantieplezier te kunnen voldoen gaat de Speelveugel op zoek naar nieuwe animatoren.
Tijdens de krokus-, paas- en grote vakantie zijn alle kinderen van 3 tot 15 jaar uit Groot-Menen en ook daarbuiten welkom op Hoeve Delaere. “Als het vakantie is, moeten de kinderen zich kunnen amuseren”, vertelt animator Viktor Huyse.
“We organiseren heel wat activiteiten en er is voor elk kind wat wils met een bouwhoek, een leeshoek, een zandbak, gocarts… Voor de allerkleinsten is er een kleuterhoek met een ballenbad, keukentjes en winkeltjes en grote bouwblokken. Tijdens de krokusvakantie beschikken we over een springkasteel en zijn er volksspelen voorzien. Ook is er altijd een slecht weerprogramma voorzien.”
De tienerwerking voor jongeren van 12 tot 15 jaar voorziet in meer coole activiteiten zoals graffiti spuiten, een bezoek aan de paasfoor, minigolf, bowlen of playstation spelen.
De vakantiewerking raakt meer en meer bekend en dus komen ook almaar meer kinderen naar de Speelveugel. “Daarom zijn we op zoek naar animatoren, want we proberen iedereen erbij te krijgen”, vertelt Jonathan Depoot van de jeugddienst. “We willen niemand weigeren en vinden het tof dat zoveel kinderen graag naar hier komen. Met een originele affichecampagne proberen we jongeren er attent op te maken dat ze hier bij ons op een leuke manier wat kunnen verdienen als animator.”
Teambuilding
Momenteel zijn er een 25-tal animatoren, die samen een hechte vriendengroep vormen. “Onder hen zijn er jongeren die hier als kleuter naartoe kwamen, jaren later doorstroomden naar de tienerwerking om uiteindelijk animator te worden”, weet Jonathan. “Elke week tijdens de vakantie organiseren we een animatorenavond, een ideaal moment voor teambuilding.” Alle jongeren die dit jaar 16 jaar worden komen in aanmerking. “Zij krijgen een vrijwilligersvergoeding van 34 euro per dag. Na het behalen van een animatorenattest krijgen ze een volwaardig animatorenstatuut waarbij ze 11 à 12 euro per uur kunnen verdienen als hoofdanimator”, besluit Jonathan.
Charlotte Reynaert: “Van kleuters tot tieners”
Charlotte Reynaert (22), die pas afgestudeerd is als ergotherapeute, kwam als kind slechts af en toe naar de speelpleinwerking, maar nu is ze ondertussen al aan haar zesde jaar als animator toe. En ze is het bijlange nog niet beu.
“In de Chiro werkte ik al graag met kinderen, dus was het voor mij ook een logische en vanzelfsprekende stap om naar hier te komen”, vertelt ze. “Ik doe dit heel graag en bovendien woon ik hier in de straat.” Charlotte hoopt om nog enkele zomers als animator aan de slag te kunnen blijven. “Ik zie hier de kinderen opgroeien van kleuter tot tiener.”
“Ik vind het heel erg leuk om met de kleuters toneeltjes te spelen, verkleedpartijen te houden of samen te ravotten. En bij de tieners komt het er dan weer op aan om cool en chill te zijn. Je moet je aanpassen aan hun leefwereld. Wat ook een grote meerwaarde is, is het feit dat je hier allerlei kinderen van overal rond bij elkaar hebt.”
“Er heerst een grote diversiteit, en die is trouwens ook onder onze animatoren te vinden. De sfeer is hier trouwens optimaal”, aldus Charlotte.
(Carlos Berghman – Foto’s Wilfried Ossieur)
Benjamin Poelvoorde: “Ik wil er mijn beroep van maken”
Ondanks zijn 18 jaar is Benjamin Poelvoorde al een echte ancien. “Van mijn vierde jaar tot mijn vijftiende kwam ik elke vakantie hierheen en nu ben ik aan mijn vierde jaar als animator toe.”
“Ik heb aan mijn tijd hier heel veel vrienden overgehouden en veel toffe mensen leren kennen, die ik ook buiten het speelplein blijf zien.” Benjamin is student Lager Onderwijs, een studiekeuze die een gevolg is van zijn ervaringen als animator bij de speelpleinwerking. “Het is plezant om met kinderen te werken en hen plezierige momenten te bezorgen. Dat heeft op een bepaald moment ook de klik gegeven van ‘ik wil verder met kinderen blijven werken en er mijn beroep van maken'”, aldus Benjamin.
Het liefste werkt hij met kinderen van het eerste en tweede leerjaar. “Ze zijn nog erg dankbaar, knuffelen nog graag, maar je kan er toch al heel leuke spelletjes mee spelen. Ik heb nog 2,5 jaar studies voor de boeg en zo lang blijf ik zeker nog animator”, besluit hij.
Charlotte Reynaert: “Van kleuters tot tieners”
Charlotte Reynaert (22), die pas afgestudeerd is als ergotherapeute, kwam als kind slechts af en toe naar de speelpleinwerking, maar nu is ze ondertussen al aan haar zesde jaar als animator toe. En ze is het bijlange nog niet beu.
“In de Chiro werkte ik al graag met kinderen, dus was het voor mij ook een logische en vanzelfsprekende stap om naar hier te komen”, vertelt ze. “Ik doe dit heel graag en bovendien woon ik hier in de straat.” Charlotte hoopt om nog enkele zomers als animator aan de slag te kunnen blijven. “Ik zie hier de kinderen opgroeien van kleuter tot tiener.”
“Ik vind het heel erg leuk om met de kleuters toneeltjes te spelen, verkleedpartijen te houden of samen te ravotten. En bij de tieners komt het er dan weer op aan om cool en chill te zijn. Je moet je aanpassen aan hun leefwereld. Wat ook een grote meerwaarde is, is het feit dat je hier allerlei kinderen van overal rond bij elkaar hebt.”
“Er heerst een grote diversiteit, en die is trouwens ook onder onze animatoren te vinden. De sfeer is hier trouwens optimaal”, aldus Charlotte.
(Carlos Berghman – Foto’s Wilfried Ossieur)
Benjamin Poelvoorde: “Ik wil er mijn beroep van maken”
Ondanks zijn 18 jaar is Benjamin Poelvoorde al een echte ancien. “Van mijn vierde jaar tot mijn vijftiende kwam ik elke vakantie hierheen en nu ben ik aan mijn vierde jaar als animator toe.”
“Ik heb aan mijn tijd hier heel veel vrienden overgehouden en veel toffe mensen leren kennen, die ik ook buiten het speelplein blijf zien.” Benjamin is student Lager Onderwijs, een studiekeuze die een gevolg is van zijn ervaringen als animator bij de speelpleinwerking. “Het is plezant om met kinderen te werken en hen plezierige momenten te bezorgen. Dat heeft op een bepaald moment ook de klik gegeven van ‘ik wil verder met kinderen blijven werken en er mijn beroep van maken'”, aldus Benjamin.
Het liefste werkt hij met kinderen van het eerste en tweede leerjaar. “Ze zijn nog erg dankbaar, knuffelen nog graag, maar je kan er toch al heel leuke spelletjes mee spelen. Ik heb nog 2,5 jaar studies voor de boeg en zo lang blijf ik zeker nog animator”, besluit hij.
Marieke Cagnie: “In de vakantie iets bijverdienen”
Marieke Cagnie (22), laatstejaarsstudente orthopedagogie, kwam als kind nooit naar de Speelveugel. Samen met Charlotte was ze wel lid van de Chiro en zo kwam ze dan ook bij de speelpleinwerking terecht.
“Het is nu ondertussen al vier jaar dat ik animator ben. Alles is altijd anders, de ene keer werk je met schattige en ondeugende kleuters, een andere keer met grotere kinderen en dat is ook heel tof. Je kan met hen veel meer doen op een ander niveau. En de tieners zijn bijna vrienden in plaats van leden.”
“We hebben hier een hechte groep, iedereen komt goed met elkaar overeen. En samen met je vrienden kan je een centje bijverdienen tijdens de vakantie.” Haar studies orthopedagogie liggen een beetje in het verlengde van haar animatorenjob. “Zo werken we soms met kinderen met een motorische beperking, hen een onvergetelijke dag bezorgen is heel fijn. Ook voor kinderen met ADHD kan het speelplein een uitstekende plaats zijn om zich uit te leven”, aldus Marieke.
Benjamin Poelvoorde: “Ik wil er mijn beroep van maken”
Ondanks zijn 18 jaar is Benjamin Poelvoorde al een echte ancien. “Van mijn vierde jaar tot mijn vijftiende kwam ik elke vakantie hierheen en nu ben ik aan mijn vierde jaar als animator toe.”
“Ik heb aan mijn tijd hier heel veel vrienden overgehouden en veel toffe mensen leren kennen, die ik ook buiten het speelplein blijf zien.” Benjamin is student Lager Onderwijs, een studiekeuze die een gevolg is van zijn ervaringen als animator bij de speelpleinwerking. “Het is plezant om met kinderen te werken en hen plezierige momenten te bezorgen. Dat heeft op een bepaald moment ook de klik gegeven van ‘ik wil verder met kinderen blijven werken en er mijn beroep van maken'”, aldus Benjamin.
Het liefste werkt hij met kinderen van het eerste en tweede leerjaar. “Ze zijn nog erg dankbaar, knuffelen nog graag, maar je kan er toch al heel leuke spelletjes mee spelen. Ik heb nog 2,5 jaar studies voor de boeg en zo lang blijf ik zeker nog animator”, besluit hij.
Charlotte Reynaert: “Van kleuters tot tieners”
Charlotte Reynaert (22), die pas afgestudeerd is als ergotherapeute, kwam als kind slechts af en toe naar de speelpleinwerking, maar nu is ze ondertussen al aan haar zesde jaar als animator toe. En ze is het bijlange nog niet beu.
“In de Chiro werkte ik al graag met kinderen, dus was het voor mij ook een logische en vanzelfsprekende stap om naar hier te komen”, vertelt ze. “Ik doe dit heel graag en bovendien woon ik hier in de straat.” Charlotte hoopt om nog enkele zomers als animator aan de slag te kunnen blijven. “Ik zie hier de kinderen opgroeien van kleuter tot tiener.”
“Ik vind het heel erg leuk om met de kleuters toneeltjes te spelen, verkleedpartijen te houden of samen te ravotten. En bij de tieners komt het er dan weer op aan om cool en chill te zijn. Je moet je aanpassen aan hun leefwereld. Wat ook een grote meerwaarde is, is het feit dat je hier allerlei kinderen van overal rond bij elkaar hebt.”
“Er heerst een grote diversiteit, en die is trouwens ook onder onze animatoren te vinden. De sfeer is hier trouwens optimaal”, aldus Charlotte.
(Carlos Berghman – Foto’s Wilfried Ossieur)
Marieke Cagnie: “In de vakantie iets bijverdienen”
Marieke Cagnie (22), laatstejaarsstudente orthopedagogie, kwam als kind nooit naar de Speelveugel. Samen met Charlotte was ze wel lid van de Chiro en zo kwam ze dan ook bij de speelpleinwerking terecht.
“Het is nu ondertussen al vier jaar dat ik animator ben. Alles is altijd anders, de ene keer werk je met schattige en ondeugende kleuters, een andere keer met grotere kinderen en dat is ook heel tof. Je kan met hen veel meer doen op een ander niveau. En de tieners zijn bijna vrienden in plaats van leden.”
“We hebben hier een hechte groep, iedereen komt goed met elkaar overeen. En samen met je vrienden kan je een centje bijverdienen tijdens de vakantie.” Haar studies orthopedagogie liggen een beetje in het verlengde van haar animatorenjob. “Zo werken we soms met kinderen met een motorische beperking, hen een onvergetelijke dag bezorgen is heel fijn. Ook voor kinderen met ADHD kan het speelplein een uitstekende plaats zijn om zich uit te leven”, aldus Marieke.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier