Indisch avontuur laat diepe indruk na bij leerlingen Klein Seminarie

© STEFAAN BEEL
Redactie KW

Na drie onvergetelijke weken zetten 24 leerlingen en vier begeleiders van het Klein Seminarie moe maar immens tevreden terug voet op Vlaamse bodem. Het was vrijdag vooral ook voor hun familie, die de feestdagen zonder hun avonturiers hadden doorgebracht, een emotioneel weerzien.

“Tijdens deze zevende editie was de streek rond Ranchi het reisdoel”, vertelt directeur Kris Pouseele, die daar elf jaar geleden ook al eens op verkenning is geweest. “Dat is trouwens de plek waar oud-leerling pater Constant Lieven gewerkt heeft. De reis startte in Mumbai waar ze het werk van zuster Jeanne Devos leerden kennen.” De inleefreis geeft vijfde- en zesdejaars tweejaarlijks de kans om het verre India zowel op natuur, cultureel, godsdienstig als sociaal vlak te ontdekken. Er wordt verbroederd met plaatselijke studenten. “We werden met open armen ontvangen”, mijmert Valentijn Hermans, die bij zijn thuiskomt door zijn ouders op pizza werd getrakteerd. “In het begin sliepen we twee dagen op hotel maar meestal was dit in plaatselijke kloosters of bij mensen thuis. Het eten was lekker maar niet gevarieerd. Op kerstavond kwam een Indisch koor zingen en voor het kerstdiner zelf hadden ze een lange tafel gedekt waar we gezellig konden aanschuiven.” Ze verbleven enkele dagen in Calcutta en maakten kennis met het levenswerk van moeder Theresa. “Ik ben heel content dat ik deel van deze hechte groep heb mogen van uitmaken. Het klikte gewoon uitstekend en we zijn tijdens de reis enorm naar elkaar toegegroeid.” Aangezien ze steeds in groep rondtoerden, zijn ze nooit echt bang geweest. “Op een bepaald moment kregen we te horen dat er in de streek een rebellengroep actief was en de plaatselijke politie begeleidde ons dan naar onze bestemming.”

Foto SB
Foto SB© STEFAAN BEEL

Lucas Laverge: “Knop moeten omdraaien”

Lucas zal er een hele kluif aan hebben om die spreekwoordelijke knop te verzetten tijdens zijn komende 100-dagenweek. “We hebben een Zweeds koppel ontmoet dat daar op huwelijksreis was. Zij hielpen ondertussen kinderen van een weeshuis. Ik zie mij dat nog niet direct doen”, klinkt het eerlijk. “Die armen zitten vastgeroest in een kastensysteem en kunnen niet echt vatten dat Westerlingen hen daar hulp komen bieden. We hebben Kishor Nagar bezocht. Een besloten gemeenschap van 700 jongeren die door drie begeleiders wordt gerund. Iedereen helpt mee om de zaak draaiende te houden en ondertussen studeren ze nog”, klinkt het respectvol. “Toen we thuiskwamen, hebben we met de familie nog eens Kerstmis in het klein gevierd.”

Foto SB
Foto SB© STEFAAN BEEL

Amelie Vandevijvere: “Emotioneel bij zien miserie”

“De mensen staan op en gaan slapen met de zon. Velen van ons reageerden emotioneel op het zien van die miserie waarin veel kinderen leven. De sfeer rond die plaatsen was vaak overweldigend. ” Vooral het stervenshuis was voor Amelie aangrijpend. “Het concept dat moeder Theresa heeft opgezet, mensen van straat oppikken om hen op een menswaardige manier te laten sterven, blijft hangen. “Het beeld waarbij Katho door emoties overmand werd toen een man haar niet meer wilde loslaten, zal ik nooit meer vergeten. Indische mensen hebben enorm veel respect voor ons. Alleen al de manier waarop ze ons met ‘namasté’ begroeten toonde dat ze zich minderwaardig voelden. Hopelijk kunnen onze financiële bijdragen hen een hart onder de riem steken.”

Foto SB
Foto SB© STEFAAN BEEL

Lucas Laverge: “Knop moeten omdraaien”

Lucas zal er een hele kluif aan hebben om die spreekwoordelijke knop te verzetten tijdens zijn komende 100-dagenweek. “We hebben een Zweeds koppel ontmoet dat daar op huwelijksreis was. Zij hielpen ondertussen kinderen van een weeshuis. Ik zie mij dat nog niet direct doen”, klinkt het eerlijk. “Die armen zitten vastgeroest in een kastensysteem en kunnen niet echt vatten dat Westerlingen hen daar hulp komen bieden. We hebben Kishor Nagar bezocht. Een besloten gemeenschap van 700 jongeren die door drie begeleiders wordt gerund. Iedereen helpt mee om de zaak draaiende te houden en ondertussen studeren ze nog”, klinkt het respectvol. “Toen we thuiskwamen, hebben we met de familie nog eens Kerstmis in het klein gevierd.”

Foto SB
Foto SB© STEFAAN BEEL

Astrid Loonis: “Was geen tijd om thuis te missen”

Net als de rest zit Astrid nog boordevol adrenaline van het avontuur waarvan ze pas een paar dagen heeft kunnen bekomen. “We zijn vooral ook moe want het waren ontzettend drukke dagen. Vaak moesten we ‘s morgens al om 4 uur uit de veren. Hierdoor hadden we weinig tijd om dingen te missen of aan thuis te denken. Persoonlijk heb ik enorm genoten van het dansen met die Indische mensen. We hadden heel wat voorbereid en onze aanwezigheid was voor hen een soort steun. Westerlingen die op bezoek komen, is een attractie op zich. Alhoewel je daar ook wel een McDonalds kon vinden, was het voor ons in de eerste plaats de bedoeling dat we deze reis volgens de Lievensmissie beleefden en het zo sober mogelijk hielden.”

Foto SB
Foto SB© STEFAAN BEEL

Amelie Vandevijvere: “Emotioneel bij zien miserie”

“De mensen staan op en gaan slapen met de zon. Velen van ons reageerden emotioneel op het zien van die miserie waarin veel kinderen leven. De sfeer rond die plaatsen was vaak overweldigend. ” Vooral het stervenshuis was voor Amelie aangrijpend. “Het concept dat moeder Theresa heeft opgezet, mensen van straat oppikken om hen op een menswaardige manier te laten sterven, blijft hangen. “Het beeld waarbij Katho door emoties overmand werd toen een man haar niet meer wilde loslaten, zal ik nooit meer vergeten. Indische mensen hebben enorm veel respect voor ons. Alleen al de manier waarop ze ons met ‘namasté’ begroeten toonde dat ze zich minderwaardig voelden. Hopelijk kunnen onze financiële bijdragen hen een hart onder de riem steken.”

Foto SB
Foto SB© STEFAAN BEEL

Lucas Laverge: “Knop moeten omdraaien”

Lucas zal er een hele kluif aan hebben om die spreekwoordelijke knop te verzetten tijdens zijn komende 100-dagenweek. “We hebben een Zweeds koppel ontmoet dat daar op huwelijksreis was. Zij hielpen ondertussen kinderen van een weeshuis. Ik zie mij dat nog niet direct doen”, klinkt het eerlijk. “Die armen zitten vastgeroest in een kastensysteem en kunnen niet echt vatten dat Westerlingen hen daar hulp komen bieden. We hebben Kishor Nagar bezocht. Een besloten gemeenschap van 700 jongeren die door drie begeleiders wordt gerund. Iedereen helpt mee om de zaak draaiende te houden en ondertussen studeren ze nog”, klinkt het respectvol. “Toen we thuiskwamen, hebben we met de familie nog eens Kerstmis in het klein gevierd.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier