Pauline Bisschop ruimt drie keer per week strand op tussen Blankenberge en Wenduine

Pauline Bisschop maakt drie keer per week het strand schoon. (GF)
Redactie KW

Pauline Bisschop (64) gaat drie keer per week ruimen tussen Blankenberge en Wenduine. “Dit is mijn tuin”, vertelt ze. “Ik ben hier geboren en ken hier elk grassprietje.”

“Ik sensibiliseer ook”, aldus Pauline. “Van zodra ik de redders op het strand zie gaan, vraag ik papieren zakjes aan hen en ga er dan mee rond bij de strandgangers. Ik vraag welke taal ze spreken en leg uit dat ze die zakjes gratis kunnen krijgen bij de reddersposten. Ik vraag hen er hun afval in te gooien. Dat doe ik in de zomer om de drie dagen. Veel mensen herkennen me en steken hun zakje in de lucht als ze me zien.”

“Drie keer per week ga ik ook zelf opruimen, tussen het Westerstaketsel in Blankenberge en de rotonde in Wenduine. Daar vind ik heel wat netten die aanspoelen. Maar ook plastic flessen en blikjes”, vervolgt Pauline. “Er ligt heel wat, want de zone in Wenduine is onbewaakt en daar staan nooit veel vuilbakken.”

“Hoe dat opruimen begonnen is? Vijf jaar geleden liep ik met mijn voeten in het water en zag ik een kindje in een stuk glas lopen op het strand. Ik ging het glas meteen oprapen. De volgende dag vond ik een geplooid blikje. Daar zit een hoekje aan dat erg pijn kan doen als je er op trapt. Ook dat heb ik opgeraapt. En zo begon ik afvalzakjes mee te nemen naar het strand.”

Vriendelijk aanpakken

“Als ik mensen zie iets weggooien, spreek ik hen aan. Ik zag eens een man drie keer na elkaar een putje maken met zijn voet en daar iets in doen verdwijnen. Ik zei vriendelijk dat ik dat niet graag heb. Als iedereen dat doet, is dit geen strand meer, maar een stort, zei ik. En dat ik elke dag ging opruimen. Die mijnheer beloofde het niet meer te doen. Je moet het vriendelijk aanpakken. Het heeft geen zin je boos te maken op mensen die met vakantie zijn. Als je je zelf boos maakt, maakt de andere zich ook boos.”

“Verbetering zie ik eerlijk gezegd niet”, vertelt Pauline. “Er is maar één wet die telt, en dat is de wet van het geld. Als elk blikje 20 cent zou opbrengen, de mensen zouden nogal rapen. Ook de kinderen. Maar het zijn natuurlijk de ouders die het voorbeeld moeten geven. Het zal niet van de een op de andere dag opgelost raken, maar ik geloof dat statiegeld toch een stuk van de oplossing kan zijn. De natuur zou er veel properder door worden.” (HH)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier