Op 158 plaatsen langs gewestwegen in West-Vlaanderen is reuzenberenklauw aangetroffen.
In 2016 werden er nog amper 39 haarden geteld. Vlaams volksvertegenwoordiger Bert Maertens (N-VA) vroeg hierover cijfers op bij minister van Mobiliteit en Openbare Werken Ben Weyts (N-VA).
Reuzenberenklauw werd voor het eerst in de 19de eeuw vanuit de Kaukasus in West-Europa ingevoerd. Intussen verspreidde de plant zich spontaan over heel Europa. Het waterachtige sap van de plant bevat chemicaliën die onder invloed van het zonlicht worden geactiveerd. Wanneer die stoffen op de huid komen, in combinatie met zonlicht, kunnen ze erge brandwonden veroorzaken.
Het Agentschap Wegen en Verkeer houdt de locaties waar reuzenberenklauw voorkomt nauwgezet bij. De toename van het aantal haarden is ook een gevolg van de verhoogde aandacht voor de inventarisatie van de plant. Reuzenberenklauw komt ook voor langs waterwegen in de provincie: “Langs de Leie, het kanaal Bossuit-Kortrijk, de IJzer en de Damse Vaart werd de plant waargenomen en bestreden”, aldus Bert Maertens.
Al dan niet definitief verdwenen
Bij kleine haarden worden de planten manueel uitgespit tot op een diepte van 30 cm. Bij grotere haarden wordt er minstens drie keer per jaar gemaaid. De bestrijding vereist een opvolging van zeven jaar. Het is dus nog te vroeg om te zeggen of de plant al dan niet definitief verdwenen is op de locaties waar bestrijding plaatsvond.
(MF/Belga)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier