Brugse Samuel maakt reuzenslinger van zwerfafval in zijn straat

Mama Lara Taveirne, zus Dolores (7), papa Gijsbert en Samuel. © Tom Brinckman
Redactie KW

De negenjarige Samuel Smid ruimde in een maand tijd bijna 500 blikjes op in de buurt van zijn huis langs het Kanaal Brugge-Oostende. Van de blikjes maakten hij en zijn papa Gijsbert een ketting die alleen in de hoogste bomen van de tuin kan hangen.

“Samuel kwam terug van een wandeling in de straat met een trui vol blikjes die hij in de berm vond,” vertelt mama Lara Taveirne. “De volgende wandeling namen hij en mijn man Gijsbert het groter aan. Met twee grote manden ruimden ze verder de bermen in de buurt op. De berg afval groeide in een maand tijd. Ik kwam met de PMD-zak op de proppen, maar Samuel en mijn man hadden andere plannen.”

Eigenlijk wilde Samuel de aluminium blikjes naar een oud-ijzer handelaar brengen om een centje te verdienen,” klinkt het bij papa Gijsbert verder. “Maar het weegt niet veel, dus hebben we maar besloten om er iets zichtbaar van te creëren. Zo kwamen we spontaan op ons idee van de blikken slang. Zo willen we de vervuilers laten zien hoeveel rommel ze hier in de natuur achterlaten.”

“Eigenlijk doe ik dat al jaren. De troep die ik vond tijdens de wandelingen hing ik aan struiken en bomen, maar dat had weinig blijvend effect omdat de groendienst het kwam opruimen.”

Lui-drankjes

“We vinden vooral bier, frisdrank en energiedrankjes”, toont Gijsbert in de bijna vijf meter lange slinger. “Energiedrank? Noem het liever lui-drank“, antwoord Samuel gevat. “Ze zijn te lui om het afval weer mee te nemen en gewoon thuis weg te gooien.”

“Er moet statiegeld op blikjes komen, dan zijn we betaald voor ons werk”

“We hebben ondertussen een knijpstok gekocht. De afvalronde in de buurt doen we nu met de kruiwagen in plaats van de manden. Zo kunnen we alle afval meenemen naar huis. Op de duur heb je natuurlijk enkel oog voor het afval. Gisterenavond hebben we nog een rondje gedaan, maar we zien de blikjes bijna niet meer liggen door het hoge gras. Als het dan gemaaid wordt, zie je wel weer de aluminiumsnippers liggen.”

Vissers

Niet alleen bestuurders of fietsers die passeren langs het kanaal gooien achteloos de blikjes in de berm. “Ook op plaatsen waar de vissers zitten, liggen er zeer veel. Onbegrijpelijk dat mensen die hier in de natuur genieten zomaar alles achterlaten.” Samuel zelf wordt bijzonder triest van het afval in de natuur. “Het is echt niet goed en het maakt de natuur minder mooi. Vooral ook omdat het zoveel is. Eigenlijk is het hopeloos. Als we de hele berm in de buurt van ons huis opruimen liggen er de week daarna wéér tientallen blikjes. De vervuilers blijven maar gooien. Eigenlijk zou er statiegeld op blikjes moeten komen, dan werden we betaald voor ons werk”, lacht de jonge knaap.

Koe gestorven

“Passanten houden ondertussen wel halt bij onze blikkenslang. Zeker als de zon er op zit blinkt die goed. We willen hem ook wat dichter aan de straatkant hangen om beter op te vallen. Ook de boer die het land achter onze tuin bewerkt, kwam al een kijkje nemen. Ook hij heeft veel last van het zwerfafval. Zo stierf er vorig jaar stierf nog een koe die stukjes blik tussen het voer had opgegeten.”

Samuel is ondertussen al zeer bedreven in het verwerken van de blikjes voor de slang. “Ik sla ze plat met mijn hamer en dan boor ik het gaatje terwijl ik het blikje vasthoud. Aluminium is fijn, dus het gaat wel snel.” Hij heeft trouwens zijn eigen boormachine. Als peuter wilde hij ook steeds echt werkmaterieel om mee aan de slag te gaan. De volgende verjaardag misschien een metaaldetector om het afval op te sporen”, droomt hij alvast luidop. (TBR)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier