Pia De Baets en Olivier Mordang van Briz Coffee: “Koffie is voor ons als wijn”

Olivier Mordang en Pia De Baets verdiepen zich met hun bedrijf Briz Coffee dag na dag in de wereld van het zwarte goud. © AN
Annelies Nollet
Annelies Nollet medewerker KW Kortrijk-Menen

Pia De Baets en Olivier Mordang sloegen zes jaar geleden de handen in elkaar en richtten Briz Coffee op. Met hun bedrijf exporteren ze groene koffie uit productielanden zoals Brazilië en Honduras om die dan door te verkopen aan koffiebranderijen over de hele wereld. Geen simpele taak want die landen zijn niet altijd even stabiel. Toch gaan de zaken goed, elk jaar verhandelt het duo zo’n 13.000 ton koffie.

Koffie is een van de belangrijkste exportproducten in de wereld, 500 miljoen families verdienen er hun brood mee. Een Belg slaat gemiddeld 3.8 kopjes per dag achterover. Big business dus en daar pikken we in Kortrijk sinds een aantal jaar een graantje van mee. “Er zijn een 70-tal landen, allemaal rond de evenaar, die koffie produceren”, vertelt Pia. “Maar die tot in ons land krijgen is soms een logistieke nachtmerrie. Daarom kopen koffiebranderijen hun bonen bij ons. Zij veranderen de groene bonen die wij invoeren in het kopje geurige koffie dat je ‘s ochtends niet kan missen. Wij reizen de hele wereld af om koffie in te kopen en brengen die naar de haven van Antwerpen. Vanaf daar vertrekt hij dan weer naar elke mogelijke bestemming.”

Lange termijn

Beide zaakvoerders hadden al heel wat ervaring in de sector voor ze zich aan een eigen bedrijf waagden. “We zijn alle twee onderaan de ladder begonnen”, weet Olivier. “Pia begon op de financiële afdeling en ikzelf startte 20 jaar geleden als junior handelaar. De koffiemarkt is er één waar je op lange termijn moet denken. Het duurt jaren voor je de ingewikkelde structuur en de technische vereisten helemaal onder de knie hebt.”

Briz Coffee is, ondanks het feit dat het elk jaar groeit, zeker niet het grootste bedrijf dat koffie verhandeld in Vlaanderen. Er werken op dit moment een tiental mensen. “Maar die kleinschaligheid heeft zo zijn voordelen zo staan we dicht bij de klant en kunnen we zeer snel leveren”, weet Pia. “De koffie die jij op kantoor naar binnengiet om wakker te blijven, is meestal een mengeling van verschillende soorten koffiebonen. Het kan gebeuren dat een bepaalde kwaliteit niet meer beschikbaar is en dan zit de maker van die koffie natuurlijk met een probleem. Hij kan andere bonen gebruiken maar dan zal ook de smaak van zijn koffie veranderen. En dat appreciëren zijn klanten niet. Wij gooien op zo een moment al onze koffiekennis is de strijd om een waardige vervanger te vinden die geen invloed zal hebben op de smaak.”

Koffie is koffie zou je denken, maar niets is minder waar. “Om goed koffie te kunnen proeven heb je een opleiding van minimum twee jaar nodig”, verduidelijkt Olivier. “Wij proeven al onze koffie twee keer. Eén keer als we hem aankopen, en één keer als hij aankomt in de haven. Op die manier zijn we zeker dat we gekregen hebben waar we voor betaalden.” “Wij branden de koffiestalen die we ontvangen dus zelf en proeven die dan op Turkse wijze”, vult Pia aan. “Dat wil zeggen zonder filter. We gieten er gewoon water op.”

Smaak van jute

Maar over smaak valt toch niet veel te discussiëren? Een goede koffie is voor iedereen anders? “Klopt”, zegt Olivier. “Maar net zoals bij wijn moet koffie ook aan een aantal zaken voldoen. Een wijn met kurk erin, dat is per definitie slecht. Op diezelfde manier proeven wij of er geen defecten zijn in de koffie. Hij mag bijvoorbeeld niet chemisch smaken. Of als je nog een vleugje van de jutte zak, waarin koffie meestal wordt getransporteerd, smaakt dan heb je een probleem. En net zoals bij wijn heeft het soort grond waarop de bonen gekweekt werden, de hoeveelheid zonlicht die ze kregen, de hoogte waarop ze gekweekt werden en het soort struik waaraan ze groeiden een grote invloed op de smaak.”

Mensen die zich de inzamelingen van organisaties als Broederlijk Delen herinneren weten wel dat een koffieboer niet per se rijk wordt van zijn harde labeur. “Helaas wordt de prijs voor koffie bepaald op de beurs. Als koper heb je daar dus bitter weinig invloed op”, weet Pia. “Daarom handelen we ook in gecertifieerde koffies waarvoor we extra premies betalen zoals Max Havelaar, Rainforest Alliance, UTZ Certified en 4C Op dit moment heeft bijna 30 procent van wat wij verhandelen zo’n label, en dat getal willen we graag zien stijgen.”

Brugse branderij

Welke koffie zij als kenners dan prefereren? “Dat is een haast onmogelijke vraag”, lacht Olivier meteen. “Van mij hangt dat eigenlijk van mijn humeur af. Al moet ik misschien toch zeggen Ethiopische koffie.”

“Ik wil mij daar graag bij aansluiten”, aldus Pia. “Ethiopische koffie heeft een hele fruitige, bloemige smaak. Dat is een zeldzaamheid.” In hun kantoren, gelegen aan de Engelse Wandeling, wordt een mengeling geschonken die door Pia en Olivier zelf is samengesteld. “Die laten we dan branden in een kleine branderij in Brugge. Hier zal je enkel een lekkere kop koffie vinden”, besluit Olivier met een knipoog.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier