Mister Y: Eigen gin is goud waard

Jukles Delaere blaakt van de ambitie. © Ronny Neirinck
Bert Vanden Berghe

Je bent jong en je wil wat. Een diploma hotelmanager, een vaste job… en een eigen gin. Jules Delaere zit duidelijk niet stil en pakt uit met de Mister.Y, een gin in een opvallende gouden fles. Daarmee hoopt hij niet alleen ons land, maar ook het buitenland te imponeren.

Jules Delaere is amper 20 jaar en heeft al een mooi palmares. Momenteel volgt hij de richting hotelmanager in Brussel, nadat hij hotelschool volgde aan Spermalie. Met Martijn Defauw stond hij al in de keuken van Table d’Amis in Kortrijk en samen zijn ze verkast naar Hotel Damier, eigendom van Copperhead-bedenker Yvan Vindevogel. Eerder al had Jules een succesvolle stage achter de rug bij In de Wulf. Het was haast vanzelfsprekend dat Jules in die sector zou terechtkomen. Zijn ouders zijn vertrouwd met de hotelwereld, zijn vader is directeur van het Mercure Hotel in Rijsel.

Ambities

“Ik ben best wel ambitieus, ja. Ik wilde iets ondernemen, een soort project waar ik mijn ei in kwijt kon. Toen ik het idee opperde voor een eigen gin, waren mijn ouders aanvankelijk best sceptisch. Vooral omdat er een zware investering mee gepaard ging. Ze dachten dat het weer het zoveelste idee was. Ik zag hoe de markt van gin aan het openbloeien was en nu was het moment om daarin mee te gaan. Qua smaak wou ik back to basics. Voor de fles wist ik al vrij snel dat ik iets unieks wilde, iets dat er meteen zou uitspringen.”

Zo kwam Jules bij de opvallende bolle labofles terecht. “Geen evidente keuze, dat wist ik, zeker niet omdat ik de fles in het goud wilde.” Jules sprak een Antwerps bedrijf aan, die ook werkt voor enkele grote spelers op de ginmarkt. De flessen zelf worden niet machinaal, maar met de hand gevuld.

Als twintigjarige zo’n investering doen, is geen sinecure. “Ik heb er mijn spaarcenten ingestopt, ja. Mijn ouders hadden mij gezegd dat als ik het echt wilde dat ze het eerst op papier wilden zien dat ik het meende.” Jules werkte hard aan een financieel plan en trok naar de bank, die wel gecharmeerd was door de inspanningen van de jonge ondernemer. “Dat was een moeilijke maar een heel leerrijke oefening. Het opstellen van een financieel plan, wat levensnoodzakelijk is voor een horecazaak, kwam later nog aan bod in de opleiding. Omgekeerd waren ook bepaalde zaken uit mijn studies erg nuttig. Mijn vader controleert elke stap die ik onderneem. Ik kan bij hem terecht voor uitleg en ondersteuning, maar hij controleert elke euro die naar buiten gaat. (lacht)

Jules klopte aan bij De Moor in Aalst. “Ik wilde terug naar de basis, dus opteerden we voor veel jeneverbessen en werden de citrusaroma’s bekomen door bloedsinaasappel en pompelmoes. Voor de lichte florale tint koos ik voor lavendel en vlierbloesem.”

Het mysterie van Mister Y.

Het opzet liet hij over aan een marketingbureau in Lier. “Ook zij zijn een jong bedrijf vol werknemers die dag en nacht keihard werken om vooruit te geraken. Via sociale media kwam ik bij hen terecht en al snel hadden we elkaar gevonden.” Jules brak zijn hoofd over een verhaal en een concept. “Ik zat op kot met mijn jongere zus, die ook les volgt in Spermalie. Het was op een avond dat ik het beu was om mijn hoofd erover te breken en dat ik mij aan mijn bureau zette om drie uur ‘s nachts en er niet meer zou van weggaan vooraleer ik een concept had. Het (fictieve) verhaal van Mister. Y draaide uit op een groep distilleerders die de zoektocht naar de perfecte gin wilden opgeven, maar nog één poging wilden doen.”

“Maar toen de gassen de befaamde Mister Y verdoofden, gooide hij heel wat botanicals bij elkaar en toen hij wakker werd, was een gin ontstaan die alle verwachtingen overtrof. Jules had nu alles in de steigers om naar buiten te komen. De 2.000 flessen die hij vooropgesteld had in zijn financieel plan, groeiden al gauw aan tot 10.000. Nu is Jules volop op zoek naar een distributeur. Want hij geeft grif toe dat de combinatie met zijn studies veel tijd en energie vergt. “Potentiële klanten bezoeken, leveringen… het schrikt me niet af, integendeel. Maar het vraagt heel wat inspanningen, die niet evident zijn als je het al druk hebt met je studies.” Door de drukte rond de voorstelling, schoten enkele examens er bij in, waardoor hij deze zomer enkele herexamens moest verteren.

Mister Y: Eigen gin is goud waard
© Ronny Neirinck

Hard werken

En toch denkt Jules nog lang niet aan opgeven, integendeel. “In België is er nog ruimte om te groeien en ik denk ook dat de Franse markt er klaar voor is. Als je ziet hoe Spanje overstag gaat… Een tweed gin? Daar ben ik nog niet mee bezig. Ik geef Mister Y. nog alle kansen om te groeien en de vele richtingen uit te proberen. Misschien waag ik mij na mijn studies nog aan marketing, om me daar ook verder in te verdiepen.”

Ondertussen blijft Jules investeren in zijn gin. “Het maakt me trots, ja. En mijn ouders ook, denk ik. Zij steunen me heel hard in wat ik doe. Als er iets moet gebeuren, dan springen mijn vriendin en mijn zus ook altijd graag bij en dat doet wel deugd. Het is hard werken, maar nu moet ik het doen. Toen ik mijn stage bij In de Wulf deed, moesten we lange uren kloppen en was het belachelijk hard werken, maar toen die afgelopen was, wist ik het: dit wil ik echt graag doen. Ik ben geboren voor de horeca. Of het nu een gin uitbouwen is, een restaurant opstarten of achter de schermen werken van een hotel… Zolang ik het maar gráág doe.”

Perfect serve

Mister Y: Eigen gin is goud waard

De Mister Y. gin wordt gedronken met een zeste van sinaasappel of pompelmoes. Een stukje rabarber is een fijne afwisseling. Er wordt meestal gekozen voor een neutrale tonic, zoals de Indian Tonic. Ook de Schweppes Orange Blossom & Lavender is een aanrader.

Mister Y: Eigen gin is goud waard

Ontdek alle West-Vlaamse gins op www.kw.be/gin