Het ‘straatje’ aan het station in Kortrijk krijgt er wellicht voor het eind van het jaar een gloednieuw café bij. Bavik krijgt het enige overblijvende niet-horecapand in de schoot geworpen. Opticien Jozef Van Hoonacker, die in het enige niet-horecapand links van de Burgemeester Reynaertstraat woont, blijkt een neef van Ignace De Brabandere.
“Ik gaf hem de eerste kans,” zegt hij. Natuurlijk hapte Bavik toe. Zo komt de brouwerij van de familie De Brabandere een beetje sterker te staan tegenover het Bockor van de familie Vander Ghinste dat met Den Bras, Den Trap, De Geverfde Vogel, Café 56 en Filia al vijf cafés in het straatje heeft. Bavik heeft met Stradivarius en Bar Luxe voorlopig slechts twee zaken in het befaamde straatje.
In het verleden besliste de stad dat er in de Burgemeester Reynaerstraat alleen aan de linkerkant cafés mochten komen. Aan de rechterkant bevinden zich vooral appartementen. De enige horecazaken die zich daar mogen vestigen zijn eethuizen. Het laatste niet-horecagebouw aan de cafékant is de statige woning tussen Den Bras en De Geverfde Vogel waar momenteel nog het gezinsverblijf annex optiekwinkel gevestigd is waar Jozef Van Hoonacker al jaren met zijn gezin woont. Een neoclassistische woning van halverwege de negentiende eeuw en één van de hoogste en breedste gevels van de straat.
Intussen doen in het straatje allerlei geruchten de ronde. Er zou één groot café in komen, sommigen spreken zelfs van twee cafés. Maar bij Bavik zelf wil men voorlopig geen commentaar geven. “We kunnen daar nog niet over communiceren,” zegt Bert De Brabandere, die drie jaar geleden zijn vader opvolgde aan het roer van Brouwerij De Brabandere. “Er zijn wel ideeën, maar er is nog niets beslist. We zijn nog meerdere pistes aan het bewandelen, en tot we zelf weten welke richting we uitgaan, willen we zeker niet in onze kaarten laten kijken.”
Voor het eind van het jaar?
Eind juli verlaat Jozef Van Hoonacker zijn woning en verhuist naar de Hendrik Consciencestraat 10, “waar ik nog enkele jaren mijn bestaande klanten verder zal soigneren,” zegt de opticien. Bavik zal dan wellicht meteen in actie schieten, want op de vraag of we dit jaar nog een café zullen aantreffen in de Burgemeester Reynaertstraat 17, antwoordt Bert De Brabandere: “Ik zou graag ja kunnen zeggen. Maar alles hangt ervan af hoe het allemaal loopt. We zijn nu het hele dossier aan het bestuderen en laten we duidelijk zijn: wat daar ook komt, moet goed zijn. En nu heb ik totaal nog geen zicht op timings. Liever iets later en in orde, dan ons te overhaasten.”
Opticienpraat
Dat Bavik met het pand een mooie cadeau in de schoot geworpen krijgt, wil Bert De Brabandere liever niet horen: “Het gaat om een fikse investering. We moeten het pand overnemen en inrichten.” Maar Bockor was wel bereid om een hele smak meer te betalen. “Cafépraat,” zegt Bert De Brabandere, die zijn geld verdient met bier en cafés. Maar niet waar. Het is opticienpraat. “Ignace Debrabandere is een neef van mij,” zegt Jozef Van Hoonacker. “En ik heb hem de eerste kans gegeven. Ik wou dat ook zo. Het bod van Bockor was veel hoger, maar ik had intussen mijn woord gegeven aan mijn neef. En als je iets belooft in het leven, dan moet je van je woord zijn. Ik wil mijn neef nog onder ogen kunnen komen. Mijn staart dan gaan intrekken om mijn bankrekening wat meer gespekt te zien, dat is mijn aard niet. Ik zou veel meer kunnen krijgen, maar of ik daar veel gelukkiger om zou zijn, dat betwijfel ik,” aldus nog de opticien. De suggestie dat zijn kinderen er misschien anders over denken, lacht hij weg: “Ze zullen heus wel wat krijgen. Ze gaan niets tekortkomen. Maar ze zullen er ook zelf voor moeten werken. Als je ze alles in de schoot werpt, hebben ze nooit genoeg. Wat je zelf verdient, apprecieer je beter. Ik heb er ook hard voor moeten werken.”
Het bos in
Maar nu is het tijd voor rust en genot voor de man. “Ik heb het gehad met het lawaai. Hier blijven heeft geen zin meer. Dat kwartier loopt hier leeg. De apotheek is ook weg. Parkeergelegenheid is er niet meer. Deze wijk is een volledige uitgaansbuurt geworden. Ik heb hier niets meer verloren. Ik ben een type dat van de rust geniet. Ik heb een eigen bos, ik ben imker. Ik hou van de natuur. Ik ga nog een beetje werken. Mijn bestaande klanten nog verder soigneren en dan stilaan uitbollen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier