Sébastien Naessens en Lissa Vanheuverbeke die nu in Kortrijk wonen, trekken volgende week naar Zürich in Zwitersland. Sébastien wil er zijn bakkersdroom waarmaken, al doet hij dat op een vrij specifieke manier.
De 28-jarige Sébastien Naessens droomde al van in zijn kindertijd van een bestaan als bakker. “Met Grabbelpas ging ik ooit eens naar de kinderboerderij, daar mocht ik dan mijn eigen broodje bakken. Dat is me altijd bijgebleven.”
Een bakkersopleiding zat er echter niet in. Zijn ouders overtuigden hem van hogere studies en na vijf jaar moraalwetenschappen aan de Universiteit Gent ging hij werken. “Maar ik had mijn droom niet opgegeven”, vertelt hij. Drie jaar geleden begon Sébastien aan een opleiding bij Syntra en ging hij enkele nachten meedraaien bij bakkerij Soens in Zwevegem. “Omdat ik meteen in het werkveld kon starten, leerde ik veel over het werkritme en de verschillende soorten machines. Meteen na mijn studies kon ik aan de slag bij de Zwevegemse bakkerij. Ik kreeg er de kans om mezelf te ontplooien en te ontwikkelen. Daar ben ik bakkerij Soens enorm dankbaar voor.”
Helemaal anders
Na het lezen van een artikel over een bakker in Zürich die met zuurdesems en poolish werkt – een manier van bakken waar er trager gewerkt wordt en waar het brood meer kan rusten en bijgevolgd een andere smaak heeft – trokken Sébastien en Lissa in november naar de Zwitserse stad om te spreken met de man in kwestie. “Die ontmoeting verliep heel positief”, glimlacht Sébastien. “Het is geen klassieke bakker. Hij heeft een ander businessmodel dan de meeste bakkers hier. Hij heeft zelfs geen eigen bakkerij maar bakt in het atelier van een grote bakker en steekt veel tijd en energie in het bakken zodat zijn producten van hoogstaande kwaliteit zijn.”
Tijd voor familie
De manier van werken daar sprak Sébastien wel aan en doordat er daar een vacature was, kan Sébastien er in maart al aan de slag voor een jaar. “Als jonge bakker is een zaak opstarten bijna niet meer haalbaar door de gigantische prijzen van een bakkerij. Het is toch jammer dat veel bakkerijen leeg staan en niet verkocht raken. Nochtans zijn er veel jonge mensen met talent die mooie dingen kunnen doen. Ik vind het interessant om in Zürich te leren van de werkethiek en hoe hij zijn producten maakt, en ook hoe hij het competitieve aspect ziet in de bakkers, die daar niet puur als concurrenten gezien worden maar waar samenwerkingen komen.”
Aangezien Sébastien en zijn Lissa (26) nog geen eigen huis of kinderen hebben en hun huurcontract verviel, leek hen dit het ideale moment om de Zwitserse uitdaging aan te gaan. “We zien dit avontuur ook als een leerproces. We hopen er veel op te steken om eventueel later hier iets op te starten want je moet met iets speciaals afkomen.”
Zelf werkte Sébastien hier nog niet met zuurdesem of poolish. “Met deze broodsoorten kan je je werk veel beter plannen, je voorbereidingen overdag doen en je weet perfect hoe lang het moet rijzen. Je timemanagement is beter en je hebt nog tijd over voor je gezin. In het buitenland staan ze hier al veel verder in”, zegt hij. “Het afscheid van mijn werkgever valt me wel heel zwaar”, geeft Sébastien toen. “Ik ben er altijd goed geweest en kreeg er veel kansen.” Ook Lissa die bij Roularta werkte als account assistant, deed haar werk graag. Nu is ze volop aan het solliciteren in Zwitserland. “Een ervaring opdoen in het buitenland waar een andere cultuur heerst heeft Sébastien altijd wel aangesproken. Ik had ook wel enkele contacten in Engeland en zelfs Amerika kwam eens ter sprake, het is dus toevallig Zwitserland geworden.” Vooral Lissa zal hun thuisstad Kortrijk missen. “Vooral vrienden en familie, maar ze zullen ons ook komen bezoeken”, zegt ze. “Het is maar 6 uur reizen met de trein, dus is het het einde van de wereld niet. Het is een spannend en leuk avontuur!”
(Els Deleu)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier