De magie van Open Monumentendag

Wim Lybaert
Wim Lybaert Moestuinier

Televisiemaker, moestuinier en Bruggeling Wim Lybaert laat zich inspireren door mensen die zijn hart verwarmen, momenten die hij nooit wil vergeten en het goeie West-Vlaamse leven.

Zondag is het weer zover. Dan spring ik als een volleerde Harry Potter op de Zweinsteinexpres op perron 9 3/4. Laat ik me, net als Dorothy en Toto, door een tornado meeblazen naar het feeërieke land van de Tovenaar van Oz. Lokt een pratend wit konijn mij Alice-gewijs mee naar Wonderland. Het wordt een dag vol ontdekkingen, geheimen en magie. Want het is… Open Monumentendag!

U vindt dat ik wat overdrijf? Neen hoor, ik ervaar die dag echt als een wonderbaarlijke expeditie. Een dag waarop mijn stad de ene verrassing na de andere uit haar hoge zwarte hoed tovert. Ik heb zo al verschillende plaatsen bezocht waar ik anders nooit binnen zou geraken, dingen ontdekt die ik anders nooit zou weten. Er gingen deuren voor me open die anders altijd gesloten zouden blijven.

Een huis aan de Spinolarei in Brugge, ogenschijnlijk bewoond door gewone mensen in gewone vertrekken. Maar op Open Monumentendag zwaaide de voordeur open en wandelde ik een beetje bedeesd naar binnen. In een benedenkamer openbaarde zich een prachtige 14de-eeuwse muurschildering over Sint-Joris en de draak. Of toen ik tijdens een andere editie van OMD het oude Jezuïetenklooster ontdekte. De zolderdeur die anders altijd op slot zat, draaide alleen op die speciale dag krakend open. Langs een gammele trap klom ik naar boven. Een prachtige 40 meter lange zolder met een houten dakgebinte van 400 jaar oud plooide zich voor mijn ogen open.

Maar aan zo’n ontdekkingsreis gaat natuurlijk een beetje planning vooraf. In de aanloop naar het tweede weekend van september vind je mij steevast met de brochure van OMD en een stadsplan van Brugge aan de keukentafel om mijn ideale route uit te stippelen. Niet zomaar willekeurig, zeker niet! De populairste plekken komen bovenaan mijn lijstje, die plan ik eerst. Bij openingstijd is de kans namelijk groot dat er nog geen lange rij wachtenden staat en dat ik de plek in alle rust kan verkennen. Als er buiten verwachting toch al lange rijen aanschuiven, fiets ik gewoon verder om net voor sluitingstijd een tweede kans te wagen. Ik schakel moeiteloos over naar mijn uitgekiende plan B of zelfs plan C om zoveel mogelijk mee te pikken. Want overal liggen die dag immers geheimen voor het rapen.

Maak dit weekend de Harry Potter in u wakker, ontdek uw inner-Alice en geef toe aan de verleiding om Dorothy en Toto huppelend te volgen. Ga mee op expeditie in uw stad of streek en laat u verrassen door geheime gebouwen en toverachtige plekken. Het is nu of nooit, want maandag vallen alle deuren weer in het slot.

(Foto Flickr)